Fel arfer mae'r croniclau hyn ohonof yn ganlyniad myfyrdodau a wnaf ar y ffordd i'r gwaith. Mae'n cymryd tua 30 munud, yr wyf yn ei rannu'n gyfartal rhwng gweithgareddau fel gwrando ar y radio, meddwl am y diwrnod hir o'n blaenau, gyrru (pan fydd traffig yn caniatáu ...) a «theithio mewn mayonnaise». Sydd fel dweud, meddwl am y pethau mwyaf dwys neu hurt (weithiau'r ddau ar yr un pryd ...) tra nad ydw i'n cyrraedd fy nghyrchfan. Ac yn Lisbon, am 8:00 am, o flaen traffig sy’n mynnu peidio â symud ymlaen, yr hyn rwy’n ei wneud fwyaf yw “teithio mewn mayonnaise” mewn gwirionedd.
Ac ar daith olaf yr wythnos hon, wedi'i amgylchynu gan draffig ar bob ochr er mwyn peidio ag amrywio, sylwais gyda gwahanol lygaid y cenedlaethau amrywiol o fodelau o'r un brand a'r un segment dros y blynyddoedd ac mae'r esblygiad yn rhyfeddol. Nid oes ceir drwg heddiw. Roedden nhw wedi diflannu.
Gallwch fynd o amgylch y farchnad ceir gymaint ag y dymunwch, ni fyddwch yn dod o hyd i unrhyw gar gwrthrychol wael. Fe ddônt o hyd i geir gwell nag eraill, mae'n wir, ond ni fyddant yn dod o hyd i geir gwael.
Bymtheng mlynedd yn ôl fe ddaethon ni o hyd i geir gwael. Gyda materion dibynadwyedd, dynameg erchyll ac ansawdd adeiladu cudd. Heddiw, yn ffodus, nid yw hynny'n digwydd. Bellach daw dibynadwyedd yn safonol ar unrhyw frand, yn ogystal â diogelwch gweithredol a goddefol. Mae hyd yn oed y Dacia Sandero symlaf yn gwneud i lawer o geir pen uchel gwrido â chywilydd ddwsin o flynyddoedd yn ôl.
Tanysgrifiwch i'n cylchlythyr yma
Mae cysur, aerdymheru, cymhorthion electronig, pŵer argyhoeddiadol a dyluniad deniadol i gyd yn eitemau sy'n cael eu democrateiddio. Nid ydym yn talu amdano mwyach. Ac mae'n ddoniol mai economi'r farchnad a'r cyfalafiaeth annwyl a roddodd y “hawliau caffael” hyn inni.
Yn y bôn, mae'r gwahaniaethau mwyaf sylweddol rhwng modelau o wahanol segmentau wedi aneglur. Nid yw'r gwahaniaeth o ran ansawdd adeiladu, cysur ac offer rhwng y segment B sylfaenol a'r E-segment moethus bellach mor fawr ag yr arferai fod. Mae sylfaen y pyramid wedi esblygu trwy lamu a rhwymo, ac ar ei ben, mae ymyl y cynnydd wedi bod yn gymharol anoddach, yn ddrud ac yn cymryd mwy o amser.
Ydy car heddiw ar gyfer “pob bywyd”?
Ar y llaw arall, heddiw does neb yn disgwyl i'w car bara am byth, oherwydd ni fydd. Heddiw mae'r patrwm yn wahanol: bod y car yn para heb broblemau na ffwdanau yn ei gylch bywyd defnyddiol. Llawer byrrach nag yn y gorffennol oherwydd yn y byd hwn o dueddiadau a newyddion cyson, lle mae popeth yn dechrau gyda "i", mae'r hen ffasiwn yn gynamserol . Ac mae'n hawdd colli diddordeb yn y car hefyd. Ac eithrio rhai modelau “arbennig” iawn.
Yn gymaint felly nes bod llawer o arbenigwyr hyd yn oed wedi dyfarnu “diwedd oes y clasuron”. Cerrynt meddwl na fydd yr un o geir heddiw - rwy'n siarad am fodelau confensiynol wrth gwrs ... - byth yn cyflawni statws model clasurol.
Mae'n gwneud synnwyr. Heddiw, ceir yw "teclynnau" yn bennaf , nad ydyn nhw'n golchi llestri na dillad (ond mae rhai eisoes yn dyheu ...), yn estynedig yn eu hanfod a heb gymeriad sy'n werth ei gofio.
Dyma ran wael esblygiad rhai sectorau yn y diwydiant ceir, yn bennaf i gefnogwyr “peiriant” fel ni. Y rhan dda yw bod pob car heddiw yn ddieithriad yn cwrdd â "lleiafswm Olympaidd" o ran ansawdd, diogelwch a pherfformiad sy'n gadael gwên ar ein hwynebau i gyd i ni. Am ychydig wrth gwrs ...