Heddiw ar y ffordd i Sintra des i ar draws dau autozombies yn IC19. Mae autozombies yn gategori newydd o fodurwyr, sy'n cael eu nodweddu gan geisio gyrru a chyfnewid negeseuon ar yr un pryd. Epidemig newydd sy'n ymuno â'r rhai sydd eisoes yn hysbys: awto-gyflymu ac awto-feddwon. Beth yw'r mwyaf difrifol ...
Mae'n gymharol hawdd gwneud diagnosis o syndrom autozombie mewn modurwr. Maent yn cylchredeg ar hyd y ffordd i 'draethodau ymchwil', yn anghofus o bopeth sy'n eu hamgylchynu, gan ymateb yn unig i ysgogiadau'r ffôn symudol a'r cyrn sy'n eu rhybuddio'n garedig am rai lonydd yn gadael a / neu ddamweiniau sydd ar ddod.
Nid yw'n salwch angheuol (mae iachâd ...) ond fel arfer daw'r iachâd ar ffurf triniaeth sioc: damwain i mewn i goeden, damwain i gefn car arall, damwain i mewn i reilffordd, ac ati. . Mae autozombies yn marw yn ystod y broses driniaeth hon, ac maen nhw'n mynd â rhai modurwyr iach gyda nhw, sydd hyd yn oed yn drist.
Mae analogiadau o'r neilltu, trin eich ffôn symudol wrth yrru yn broblem iechyd cyhoeddus go iawn. Ymddygiad y dylid ei anghymeradwyo'n gymdeithasol gan bob un ohonom - cymaint â gyrru dan ddylanwad alcohol, yn anad dim oherwydd bod y canlyniadau'n debyg.
Peidiwch â bod yn autozombie. Wedi'r cyfan, gall y ffôn symudol aros. Gwir?