Η ερώτηση που έχω είναι: Θα πετύχαιναν τα αμερικανικά αυτοκίνητα στην Πορτογαλία;
Δεν έχω αμερικανικές ρίζες και δεν έχω την τύχη να δω, εδώ στην Πορτογαλία, την τιμή της βενζίνης ίση με εκεί. Είναι προφανές ότι, για να πετύχουν οι αμερικανικές μπανιέρες στην Πορτογαλία, θα χρειαζόταν μια αναπροσαρμογή των κινητήρων, κάτι που για παιδιά σημαίνει κινητήρες ντίζελ. Γιατί ειλικρινά, κανείς δεν θα αγόραζε Cadillac Escalade.
Εκτός από μερικούς «τρελούς» –με μια ερωτική και μη υποτιμητική έννοια– που θα ήθελαν να έχουν έναν κινητήρα V8 6,2 λίτρων με κατανάλωση 21 λίτρα ανά 100 km. Και δεν θέλω καν να μιλήσω για τους εξευτελιστικούς και άχρηστους φόρους. Η Cadillac, για παράδειγμα, έκανε ήδη περιοδεία στην Ευρώπη με το BLS, εξοπλισμένο με κινητήρα ντίζελ 1,9 προέλευσης Fiat, το οποίο δεν είχε μεγάλη επιτυχία γιατί, ειλικρινά, δεν ήταν καλό. Ναι, ήταν πολύ όμορφο, αλλά η κακή ποιότητα υλικών και κινητήρας χωρίς μεγάλους ορίζοντες έθεσαν τη μοίρα του.
Αλλά αυτές οι μέρες είναι διαφορετικές, τα αυτοκίνητα ακολούθησαν την πρόοδο, όπως και ο αμερικανικός λαός. Λοιπόν… Οι άνθρωποι μπορεί να μην έχουν εξελιχθεί τόσο πολύ.
Όσον αφορά την κατανάλωση υπήρξε μεγάλη βελτίωση, γενικά τα αμερικανικά αυτοκίνητα είναι πλέον σε θέση να καταναλώνουν πιο μέτρια και οι εσωτερικοί χώροι είναι ικανοί να συναγωνιστούν τον Ευρωπαίο πρωτότοκο.
Το πιο θεαματικό όμως είναι να είσαι όλο και πιο όμορφος, ένα καλό παράδειγμα αυτού είναι το ολοκαίνουργιο Ford Mondeo, πληθωρικό και εξαιρετικά ικανό. Παράγεται στο Βέλγιο αλλά από αμερικανικό αίμα. Όλα αυτά δείχνουν ότι άφησαν πίσω τους το τετράγωνο σχέδιο και πλέον βρίσκονται στο σωστό δρόμο για να κατακτήσουν την ευρωπαϊκή αγορά. Τουλάχιστον όσον αφορά τα σεντάν…
Τα αμερικανικά SUV, από την άλλη, εξακολουθούν να είναι πολύ προσκολλημένα στο παρελθόν, ογκόλιθοι βάρους άνω των 3 τόνων ικανοί να αδειάσουν μια δεξαμενή καυσίμου 100 λίτρων σε λίγα μόλις χιλιόμετρα. Από αυτή την άποψη, δεν κερδίζουν τους Ευρωπαίους αντιπάλους τους Audi, Range Rover, BMW και Mercedes. Αλλά μερικοί από εσάς μπορεί να σκέφτεστε, "Μπορεί να υπάρχουν ακόμη και άνθρωποι που τους αρέσει και έχουν τα χρήματα για να το υποστηρίξουν!" Μπορεί ακόμη και να υπάρχουν, αλλά θα είναι δύσκολο να οδηγήσουμε στους συρρικνωμένους δρόμους μας.
Θα είναι σαν να οδηγείς ανάμεσα σε γκρεμούς, μια κακώς εκτελεσμένη κίνηση και τα πάντα είναι στραβά. Θα ήταν, ωστόσο, περίπλοκο να περπατάς με GMC χωρίς να διορίζεσαι ιδιοκτήτης ενός καρτέλ ναρκωτικών, ναι, γιατί όποιος οδηγεί ένα SUV αυτού του διαμετρήματος μπορεί να είναι μόνο «έμπορος» ή «προπηλακιστής» (τα στερεότυπα είναι τα γεμάτος κόσμος).
Μετά είναι ο αθλητισμός, και μετά φίλοι μου η συζήτηση γίνεται συναρπαστική. Το Cadillac CTS-V, διαθέσιμο σε sedan, sportback και coupé, είναι ένα από τα πιο όμορφα αυτοκίνητα στην αμερικανική αγορά. Η δύναμή του του έδωσε την ευκαιρία να είναι ένα από τα πιο γρήγορα σεντάν και σπορ μπακ στον κόσμο, όπως φάνηκε από την ώρα που έγινε στη διάσημη πίστα του Nürburgring, 7:59.32, καταλαμβάνοντας την 88η θέση του πίνακα.
Τι θα λέγατε για ένα Chevrolet; Το Camaro, ένα στεροειδές σπορ αυτοκίνητο 432 ίππων με απόλυτη τερατώδες. Ή ένα Dodge Challenger SRT8, για μένα, το απόλυτο αμερικάνικο σπορ αυτοκίνητο, με βαθιές ρίζες, ιστορία, ικανότητα να λιώνει λάστιχα και μια συμφωνία ικανή να ανοίξει μια τρύπα στον χρόνο.
Και φυσικά, η Corvette, αυτό το σπορ αυτοκίνητο από πλαστικό και καουτσούκ, απολύτως ισχυρό και με ελκυστική σχεδίαση, αλλά είναι κρίμα να το πετάξεις τόσο γρήγορα λόγω της κατασκευής του που βασίζεται σε μπουκάλια Coca-Cola.
Έχουμε επίσης τη Ford Mustang, γεμάτη χαρακτήρα και αγώνα, είναι εκείνο το παιδί reguila που αντί να πάει σχολείο θα ζωγραφίζει γκράφιτι στους τοίχους, με δύναμη στο υψηλότερο επίπεδο, ειδικά αν επιλέξετε το Shelby, ένα από τα καλύτερα σπορ αυτοκίνητα όλων χρόνος.
Και αυτό το θέμα προέκυψε λόγω της πλήξης του πορτογαλικού πάρκινγκ, χρειαζόμαστε λίγη τρέλα, πρέπει να πηδήξουμε πάνω από τον φράχτη. Ψηλά το κεφάλι! Με αυτό δεν εννοώ, αγοράστε ένα μπλε πουά αυτοκίνητο. Απλά διαφοροποιήστε, για να δώσετε μια νότα φρεσκάδας σχεδιαστικά, κάτι λίγο νέο και που μπορούμε να βρούμε στην αμερικανική αγορά.
Χάνουν λοιπόν οι Αμερικανοί μεγάλο μερίδιο της αγοράς; Ειλικρινά έτσι νομίζω. Αλλά αυτός είμαι... κρυφά Αμερικάνος.