Κρίμα που ούτε ο Alec Issigonis ούτε ο John Cooper μπορούν να το δουν αυτό MINI JCW GP (πλήρης, MINI John Cooper Works GP) Με τεστοστερόνη.
Στη δεκαετία του 1960, αυτοί οι δύο οραματιστές του κόσμου της αυτοκινητοβιομηχανίας έκαναν ό,τι μπορούσαν για να συμπιέσουν το γραφικό αγγλικό compact (ο πρώτος ως δημιουργός του μοντέλου, ο δεύτερος ως υπεύθυνος για τις σπορ εκδόσεις), σοκάροντας τον κόσμο του μηχανοκίνητου αθλητισμού στην πορεία.
Τώρα όμως το MINI ανεβάζει ξανά τον πήχη, όπως αποδεικνύεται από τις αντιδράσεις των οδηγών μιας Mercedes E-Class AMG και μιας άλλης BMW M340i που έμοιαζαν να χάνουν την εστίασή τους όταν ένιωσαν ένα μικρό ΜΙΝΙ να τους πιέζει στους καθρέφτες στα αριστερά λωρίδα του αυτοκινητόδρομου Α9, πολύ κοντά στην πόλη του Μονάχου.
Σε αυτούς τους καιρούς του κορωνοϊού, όταν οι αυτοκινητόδρομοι είναι σχεδόν έρημοι, η BMW εξακολουθούσε να αντιστέκεται στα 230 χλμ./ώρα, αλλά καθώς το MINI με το παρατσούκλι GP δεν έδειξε σημάδια επιβράδυνσης, ο οδηγός του προτίμησε να εγκαταλείψει το πέρασμα αφού σήμανε τη αλλαγή προς την κεντρική λωρίδα.
Και λίγο πιο πέρα, το AMG σχεδόν ανατρίχιασε όταν αυτό το MINI JCW GP πλησίασε με έναν ήχο που ταιριάζει με τα 265 km/h που σημειώθηκαν στο ταχύμετρο , προκαλώντας έκπληξη σε όσους δεν πίστευαν ότι ήταν ικανός για τέτοιες επιδόσεις (ο προκάτοχός του «θα έμενε» στα 242 km/h).
Γ.Π., ο τρίτος
Το πρώτο MINI JCW GP (R50) εμφανίστηκε το 2006, περιορίστηκε στις 2000 μονάδες. Ο ίδιος αριθμός μονάδων με το δεύτερο MINI JCW GP (R56) το 2012 ήταν περιορισμένος. Το νέο και τρίτο MINI JCW GP (F55) αναμενόταν από ένα τολμηρό πρωτότυπο στο Σαλόνι Αυτοκινήτου της Φρανκφούρτης 2017 και εμφανίστηκε στην έκδοση παραγωγής στο τέλος από πέρυσι, αλλά περιορίστηκε στις 3000 μονάδες.
Έτσι, αυτή η νέα γενιά MINI JCW GP βρίσκεται σε μια κατηγορία «ειδικών» αυτοκινήτων που μπορούν να ξεπεράσουν τα 250 km/h (κυρίως απόγονοι της καταγωγής της γερμανικής αυτοκινητοβιομηχανίας). Και με τις επιταχύνσεις που ταιριάζουν, όπως το μαρτυρά το σπριντ έως τα 100 km/h, το οποίο μπορεί να αποσταλεί σε σύντομο 5,2 δευτερόλεπτα.
Το πιο ισχυρό από το B48
Το μυστικό είναι το B48, ο κινητήρας 2,0 λίτρων της BMW που ήδη εξυπηρετεί το «κανονικό» JCW, αλλά στη συγκεκριμένη περίπτωση με 231 ίππους. Εδώ, οι Αγγλογερμανοί μηχανικοί χρησιμοποίησαν μεγαλύτερο τούρμπο με υψηλότερη πίεση υπερπλήρωσης, συγκεκριμένα μπεκ/ράβδοι/έμβολα, ενισχυμένο στροφαλοφόρο άξονα και βελτιωμένο σύστημα ψύξης.
Αυτό είχε ως αποτέλεσμα την αύξηση της μέγιστης απόδοσης αυτών των τεσσάρων κυλίνδρων στους 306 ίππους, επιπλέον της μέγιστης ροπής 450 Nm, που είναι συνεχώς διαθέσιμο κάτω από το δεξί πόδι από τις 1750 rpm και παραμένει έτσι μέχρι τις 4500 rpm.
Εγγραφείτε στο ενημερωτικό μας δελτίο
Σε πρώιμο στάδιο υπάρχει ένας πολύ μικρός δισταγμός στο «shooting», αλλά πρόκειται για ένα ελάχιστο turbo-lag που εξαφανίζεται αμέσως και που μπορεί να αποφευχθεί διατηρώντας τις στροφές ελαφρώς κάτω από τις 2000 rpm στη σπορ οδήγηση.
Επομένως, δεν υπάρχει αμφιβολία για τον «βαλλιστικό» χαρακτήρα αυτού του αυτοκινήτου, το οποίο έχει μήκος μόλις τέσσερα μέτρα και είναι προσθιοκίνητο, όπως επιβεβαιώνεται από το γεγονός ότι η αναλογία βάρους/ισχύς είναι μόλις 4,1 kg/hp (χρησιμοποιώντας εικόνα ιππασία, είναι σαν να έχεις ένα άλογο γεμάτο μύες με έναν λιλιπούτειο τζόκεϊ στην πλάτη του).
306 ίππων και δύο κινητήριους τροχούς
Αυτή ήταν, στην πραγματικότητα, μια από τις κύριες προκλήσεις που αντιμετώπισε η ομάδα μηχανικών που πραγματοποίησαν τη δυναμική ανάπτυξη του MINI JCW GP, οι οποίοι τοποθέτησαν μηχανικό μηχανισμό ασφάλισης (δημιουργεί αποτέλεσμα μπλοκαρίσματος έως και 31% κατά την επιτάχυνση) στο μπροστινός άξονας στην προσπάθεια να «δαμάσει» τόση δύναμη που παρέχεται αποκλειστικά στους μπροστινούς τροχούς, σε αντίθεση με αυτό που συμβαίνει στο JCW Countryman ή στις BMW M135i και M235i, εξοπλισμένες με σύστημα τετρακίνησης.
Έχοντας υπόψη ότι πρόκειται για ένα άθλημα που προορίζεται μόνο για πολύ απαιτητικούς οδηγούς και ότι, ως εκ τούτου, συμφώνησαν να πληρώσουν πολύ περισσότερα για κάποια επιπλέον «μαγικά» — 12 χιλιάδες ευρώ περισσότερα, στην περίπτωση των 37 που ήρθαν στην Πορτογαλία— αυτό θα μπορούσε να είναι το κύριο δυναμικό χαρακτηριστικό του JCW GP.
Σε ορισμένες περιπτώσεις — όπως η έξοδος από πιο αργές στροφές με ισχυρή επιτάχυνση — αισθάνεται κανείς ότι υπάρχει κάποιος «θόρυβος» στην κίνηση του τιμονιού, λόγω της δυσκολίας του αυτόματου κλειδώματος και του συστήματος ελέγχου ευστάθειας να αφομοιώσει την υψηλή ροπή — ακόμα και στο GP λειτουργία, πιο ανεκτική, η οποία είναι μια ασφαλής εναλλακτική στη λειτουργία "off".
Το πιο θετικό μέρος της συμπεριφοράς σε αυτά τα υψηλά επίπεδα ζήτησης έχει να κάνει με τον τρόπο με τον οποίο ο μπροστινός άξονας καταφέρνει να μην δείχνει σχεδόν κανένα σημάδι απώλειας πρόσφυσης, κάτι που βοηθούν και τα ελαστικά 225/35 R18.
Εκτός από αυτές τις πολύ συγκεκριμένες καταστάσεις, το τιμόνι χειρίζεται πολύ καλά την εργασία, βοηθώντας το αυτοκίνητο να στραφεί στην καμπύλη, να διατηρήσει την τροχιά και να βγει ευθεία με χρυσοχοΐα ακρίβεια και με μειωμένο εύρος κίνησης των χεριών του οδηγού.
Το πίσω μέρος αισθάνεται επίσης αρκετά σταθερό, με τη βοήθεια της γενναιόδωρης πίσω πτέρυγας που, σε αλληλεπίδραση με τις μπροστινές ποδιές, είναι επίσης καθοριστικής σημασίας για τη συγκόλληση του αυτοκινήτου στο δρόμο (που είναι 10 mm πιο κοντά στο έδαφος από το JCW), ειδικά στο αυτές οι υπερθετικές ταχύτητες με τις οποίες ξεκινήσαμε αυτή τη δοκιμή.
Τα (ενισχυμένα) φρένα δείχνουν πάντα σημάδια ικανοποίησης των απαιτήσεων. Για κάποιο λόγο έχουν ενισχυθεί σε σύγκριση με αυτά που χρησιμοποιούνται στο "non-GP" JCW, όντας παρόμοια με τα βαρύτερα Countryman/Clubman JCW ALL4.
Αυτόματο, μόνο και μόνο
Η άλλη απόφαση που θα αμφισβητηθεί από ορισμένους λάτρεις έχει να κάνει με την επιλογή του αυτόματου κιβωτίου οκτώ σχέσεων για αυτήν την τρίτη ενσάρκωση του MINI JCW GP (το πρώτο ημι-κατασκευασμένο από τον Bertone, το 2006, το δεύτερο ήδη πιο πλαισιωμένο τη βιομηχανική διαδικασία του BMW Group το 2012).
Είναι αλήθεια ότι αυτό το κουτί με την υπογραφή ZF έχει ήδη αποδειχθεί ένα από τα καλύτερα της αγοράς (σε ταχύτητα και στο «διάβασμα» τι «ρωτάει» ο κινητήρας, ο δρόμος και ο ρυθμός οδήγησης), ακόμα και όταν χρησιμοποιείται σε αθλητικά ρυθμους..
Οικογενειακή φωτογραφία. Το νέο Mini JCW GP είναι επίσης το πιο ριζοσπαστικό και ταχύτερο από όλα.
Για ορισμένους οδηγούς μπορεί ακόμη και να είναι μια ενδιαφέρουσα βοήθεια στην πίστα, όπου υπάρχουν ήδη τόσα πολλά που χρειάζονται προσοχή — φρενάρισμα στο σωστό σημείο, τροχιά που δαγκώνει την κορυφή, επιτάχυνση εκτός στροφής ούτε πολύ αργά ούτε πολύ σύντομα — που μπορεί Λοιπόν, αποφύγετε την ανησυχία για την κατάλληλη στιγμή αλλαγής μετρητών, είτε "πάνω" είτε "κάτω".
Αλλά, για άλλη μια φορά, εδώ βρισκόμαστε στην παρουσία ενός σπορ αυτοκινήτου που θα το λαχταρούν μόνο οι οδηγοί με μερικές νευρώσεις πιλότου (ακόμα κι αν δεν μπορείτε να ρυθμίσετε χειροκίνητα την ανάρτηση, όπως θα μπορούσατε στον προκάτοχό σας) και για τους οποίους Το χειροκίνητο κιβώτιο είναι σχεδόν πάντα ένας σημαντικός σύμμαχος για να φτάσετε στην απόλυτη απόλαυση της οδήγησης.
Σε αυτήν την περίπτωση, το καλύτερο που έχετε να κάνετε είναι να αφήσετε τον επιλογέα στην πιο σπορ θέση του αυτόματου κιβωτίου (S) ή ακόμα και να ελέγξετε τις αλλαγές σχέσεων με τα αλουμινένια paddles πίσω από το τιμόνι, αν και αυτό δεν επιταχύνει τη διαδικασία.
Το MINI JCW GP δεν ξέρει τι είναι άνεση
Σε δημόσιες άσφαλτες και σε πιο «πολιτισμένους» ρυθμούς, μπορεί να φανεί ότι η ανάρτηση (ανεξάρτητη McPherson μπροστά και ανεξάρτητος πολλαπλός βραχίονας πίσω) ήταν ο στόχος βίαιων συνεδριών γυμναστικής για να δουλέψουν τους μύες: ελατήρια, αμορτισέρ, δακτύλιοι, ράβδοι σταθεροποίησης ακόμα και τα στηρίγματα του κινητήρα...
Όλα έχουν «σκληρυνθεί» για να μεγιστοποιηθεί η σταθερότητα του MINI JCW GP που εξακολουθεί να επιτυγχάνει πενιχρή ποιότητα κύλισης, εφόσον τα δάπεδα δεν είναι πραγματικά σε κακή κατάσταση.
Επίσης ριζοσπαστική στην εμφάνιση
Μειωμένο ύψος εδάφους, αεροδυναμικά εξαρτήματα, κόκκινες δαγκάνες φρένων που διακοσμούν επίσης το αμάξωμα (μόνο σε γκρι τόνο), κεντραρισμένοι σωλήνες εξάτμισης με μπρούτζινο φινίρισμα είναι μερικά από τα εξωτερικά σημάδια που είναι σχεδόν πάντα κοινά σε άλλα σπορ αυτοκίνητα.
Είναι λιγότερο συνηθισμένο να βλέπουμε προεκτάσεις αψίδας τεσσάρων τροχών (σε πλαστικό ενισχυμένο με ανθρακονήματα, «δίνονται» από το τραμ i3) όπως αυτές που διακρίνουν το JCW GP και που χρησιμεύουν για τη διοχέτευση της διέλευσης του αέρα από τα πλαϊνά του αυτοκινήτου, ταυτόχρονα που επιτρέπουν τη διεύρυνση των λωρίδων κατά 4 cm.
Το ταμπλό αυτού του ριζοσπαστικού MINI χαρακτηρίζεται επίσης από εφαρμογές άνθρακα (αν και με λιγότερο πολωτικό οπτικό αποτέλεσμα από το εξωτερικό) και από συγκεκριμένα ψηφιακά όργανα.
Όπως και στις δύο προηγούμενες γενιές, τα πίσω καθίσματα έχουν εξαφανιστεί, με μόνο μια κόκκινη μπάρα ενίσχυσης να ενώνει τους δύο τοίχους του αμαξώματος σε αυτήν την περιοχή, για να αυξήσει την ακαμψία (και επίσης να βοηθήσει στον περιορισμό της κίνησης τυχόν αποσκευών που μπορεί να τοποθετηθούν εκεί. θέση) .
Τα δύο καθίσματα (σε ύφασμα και δέρμα) με εξαιρετικά ενισχυμένη πλευρική στήριξη ταιριάζουν με το «ειδικό αγωνιστικό» πιλοτήριο και καταφέρνουν να κρατούν τους δύο επιβάτες στη θέση τους ακόμη και σε ταραχώδη διαδοχή στροφών και αντίστροφων καμπυλών.
Οι μελλοντικοί ιδιοκτήτες MINI JCW GP που δεν είναι διατεθειμένοι να εγκαταλείψουν κάποια άνεση, θα προτιμήσουν να διαθέτουν συστήματα πλοήγησης, κλιματισμό και θέρμανση καθισμάτων και για να το κάνουν, να ειδοποιήσουν το MINI (χωρίς επιπλέον κόστος), καθώς οι τυπικές προδιαγραφές δεν τα περιλαμβάνουν.
Σε κάθε περίπτωση, η παρουσία τους δεν τους εμποδίζει να απολαύσουν το μικρό τους αγωνιστικό αυτοκίνητο όπου ο επιθετικός ήχος του κινητήρα αντηχεί στο γυμνό εσωτερικό (και με λιγότερα ηχομονωτικά υλικά) για να κάνουν την οδηγική εμπειρία όσο το δυνατόν πιο δραματική (οι σωλήνες εξάτμισης από ανοξείδωτο χάλυβα δώστε ένα χέρι βοήθειας).
Συγγραφείς: Joaquim Oliveira/Press-Inform
Ενημέρωση 26 Μαΐου 2020: Ο αριθμός των μονάδων που προορίζονται για την Πορτογαλία έχει διορθωθεί — όχι 36, όπως αναφέραμε αρχικά, αλλά 37.