Ο Honda HR-V παραμένει ένα άκρως επιτυχημένο μοντέλο για την ιαπωνική μάρκα σε αγορές όπως η βορειοαμερικανική ή η κινεζική, αλλά όχι η ευρωπαϊκή.
Στην Ευρώπη, η καριέρα του HR-V έχει χαρακτηριστεί από... διακριτικότητα. Η «γηραιά ήπειρος» είναι, κατά κανόνα, μια από τις πιο δύσκολες αγορές, και σε ένα τόσο κορεσμένο τμήμα όσο αυτό του B-SUV — περίπου δύο δωδεκάδες μοντέλα για να διαλέξετε — είναι εύκολο να παραβλεφθούν πολλές προτάσεις που θα μπορούσε να είναι εξίσου έγκυρη με άλλους πιο επιτυχημένους αντιπάλους.
Ξεχνιέται άδικα το Honda HR-V από τους Ευρωπαίους… και, πιο συγκεκριμένα, από τους Πορτογάλους; Ώρα να μάθουμε.
Λίγο σεξ, αλλά πολύ πρακτικό
Ήταν πέρυσι που έφτασε στην Πορτογαλία ένα ανακαινισμένο HR-V, ρετουσαρισμένο στην εξωτερική και εσωτερική του αισθητική με νέα μπροστινά καθίσματα και νέα υλικά. Το αποκορύφωμα ήταν η παρουσίαση του HR-V Sport εξοπλισμένου με τον 1.5 Turbo 182 ίππων, που άφησε τόσες πολλές όμορφες αναμνήσεις όταν το δοκίμασα στο Civic, αλλά αυτό δεν είναι το HR-V που δοκιμάζουμε — εδώ έχουμε το 1.5 i -VTEC, ατμοσφαιρικό, στην έκδοση Executive, από τις καλύτερα εξοπλισμένες.
Προσωπικά, δεν το βρίσκω πολύ ελκυστικό — είναι σαν να διχάζονταν οι σχεδιαστές της Honda μεταξύ τολμηρών ή ευχάριστων «Έλληνες και Τρώες», στερούμενοι βεβαιότητας στο σύνολο. Ωστόσο, αυτό που του λείπει στη σεξουαλικότητα, το αναπληρώνει σε μεγάλο βαθμό με τις πρακτικές του ιδιότητες.
Προερχόμενο από την ίδια τεχνική βάση με το μικρότερο Jazz, κληρονόμησε από αυτό την εξαιρετική του συσκευασία, η οποία εγγυάται εξαιρετικά επίπεδα κατοικιμότητας — ένα από τα πιο ευρύχωρα στην κατηγορία που θα έκανε ένα μικρό μέλος της οικογένειας του παραπάνω τμήματος να κοκκινίζει από φθόνο — και πολλά καλά ποσοστά ευελιξίας.
Εγγραφείτε στο ενημερωτικό μας δελτίο
Επισημάνετε τα 470 λίτρα χωρητικότητας αποσκευών (όταν προσθέτουμε τον χώρο κάτω από το αφαιρούμενο δάπεδο) και την ευελιξία που επιτρέπουν τα «μαγικά καθίσματα» —όπως τα ορίζει η Honda—. Δεν έχουμε συρόμενα καθίσματα όπως, για παράδειγμα, στο κορυφαίο Renault Captur, αλλά αυτή η δυνατότητα αναδίπλωσης του καθίσματος προς τα πίσω ανοίγει έναν ολόκληρο κόσμο δυνατοτήτων.
Το πορτμπαγκάζ είναι ευρύχωρο και με καλή πρόσβαση, και υπάρχει μια καταπακτή κάτω από το πάτωμα με άφθονο χώρο.
στην μπροστινή σειρά
Αν η δεύτερη σειρά και ο χώρος αποσκευών είναι από τα ισχυρότερα ανταγωνιστικά επιχειρήματα του HR-V, όταν στην πρώτη σειρά αυτή η ανταγωνιστικότητα εξασθενεί εν μέρει. Ο κύριος λόγος σχετίζεται με τη χρηστικότητα που βρέθηκε, ειδικά όταν πρέπει να αλληλεπιδράσουμε με το σύστημα infotainment και τον πίνακα ελέγχου κλιματισμού.
Είναι επειδή? Όπου θα πρέπει να υπάρχουν φυσικά κουμπιά - περιστροφικό ή τύπου κλειδιού - έχουμε απτικές εντολές που καταλήγουν να δημιουργούν κάποια απογοήτευση στη χρήση τους, διακυβεύοντας τη χρηστικότητα. Το σύστημα infotainment βρίσκεται επίσης πίσω από άλλες ανταγωνιστικές προτάσεις, τόσο για τα κάπως παλιά γραφικά (ήταν ήδη όταν ήταν καινούργιο) όσο και για τη χρήση του, η οποία θα μπορούσε να είναι πιο διαισθητική.
Το τιμόνι έχει το σωστό μέγεθος, έχει καλό κράτημα και το δέρμα είναι ευχάριστο στην αφή. Παρά την ενσωμάτωση πολλών εντολών, το γεγονός ότι είναι οργανωμένες σε «νησιά» ή ξεχωριστούς χώρους, επιτρέπει ταχύτερη εκμάθηση και πιο σωστή χρήση, σε αντίθεση με όλα τα χειριστήρια της κεντρικής κονσόλας, που ανταποκρίνονται απτικά.
Αυτές οι επικρίσεις είναι κοινές σε πολλά μοντέλα Honda, αλλά έχουμε δει ενέργειες από την ιαπωνική μάρκα για τη διόρθωσή τους. Τα φυσικά κουμπιά άρχισαν να επιστρέφουν — το είδαμε στην ανακαίνιση Civic, καθώς και στη νέα γενιά Jazz, η οποία διαθέτει επίσης ένα νέο σύστημα ψυχαγωγίας. Δεν καταλαβαίνουμε ακριβώς γιατί το HR-V έχει λάβει μια τόσο πρόσφατη ενημέρωση και δεν αντιμετωπίζεται με το ίδιο είδος εξελίξεων.
Παρά αυτά τα μικρότερα σημεία, το εσωτερικό του Honda HR-V το αντισταθμίζει με κατασκευή άνω του μέσου όρου. Τα υλικά που χρησιμοποιούνται είναι ως επί το πλείστον σκληρά, όχι πάντα τα πιο ευχάριστα στην αφή — με εξαίρεση τα διάφορα στοιχεία με επένδυση δέρματος.
Στο τιμόνι
Μου πήρε λίγο χρόνο για να βρω μια άνετη θέση οδήγησης, παρά τα γενναιόδωρα εύρη στην κίνηση του τιμονιού και του καθίσματος, αλλά το βρήκα. Αν το τιμόνι αποδείχτηκε ότι ήταν ένα αντικείμενο εξαιρετικής ποιότητας — σωστή διάμετρος και πάχος, ωραίο δέρμα στην αφή — το κάθισμα, παρόλο που είναι άνετο, καταλήγει να μην έχει αρκετή πλευρική στήριξη και στήριξη στους μηρούς.
Η δυναμική ρύθμιση του Honda HR-V είναι περισσότερο προσανατολισμένη στην άνεση, που χαρακτηρίζεται από μια κάποια γενική ομαλότητα στο άγγιγμα των χειριστηρίων (παρόλα αυτά είναι ακριβή), καθώς και στην απόκριση της ανάρτησης.
Ίσως για αυτόν τον λόγο, οι περισσότερες ανωμαλίες απορροφώνται σωστά, συμβάλλοντας σε ένα καλό επίπεδο άνεσης στο σκάφος. Συνέπεια αυτής της «ομαλότητας» σημαίνει ότι το αμάξωμα παρουσιάζει κάποια κίνηση, χωρίς όμως να είναι υπερβολική ή ανεξέλεγκτη.
Για όσους αναζητούν δυναμικά πιο εκλεπτυσμένες προτάσεις στην κατηγορία, υπάρχουν και άλλες επιλογές για να διαλέξετε: τα Ford Puma, SEAT Arona ή Mazda CX-3 είναι πιο ικανοποιητικά σε αυτό το κεφάλαιο. Το HR-V αποδείχθηκε ότι είχε καλύτερα (δυναμικά) χαρακτηριστικά ως άνετο roadster, που χαρακτηρίζεται από πειστική σταθερότητα, ακόμη και σε υψηλές ταχύτητες — οι αεροδυναμικοί θόρυβοι είναι παρόλα αυτά παρεμβατικοί, με τους θορύβους κύλισης να καταστέλλονται καλύτερα.
Υπέρ του Honda HR-V έχουμε ένα εξαιρετικό μηχανικό κιβώτιο ταχυτήτων — ένα από τα καλύτερα αν όχι το καλύτερο στην κατηγορία — με μηχανική αίσθηση και λαδόκολλα που είναι ευχάριστο στη χρήση — γιατί δεν υπάρχουν περισσότερα τέτοια κιβώτια ταχυτήτων; Του λείπει μόνο η παρουσίαση μεγάλης κλίμακας —όχι όσο αυτό που βρήκα σε ένα άλλο SUV, από την παραπάνω κατηγορία, το CX-30 —, ένας τρόπος να διατηρήσεις την κατανάλωση σε αποδεκτά επίπεδα.
Μιλώντας για κατανάλωση…
… η μακρά κλιμάκωση του κουτιού φαίνεται να λειτουργεί. Ο 1.5 i-VTEC, ατμοσφαιρικός, αποκάλυψε μέτρια όρεξη: λίγο πάνω από τα πέντε λίτρα (5,1-5,2 l/100 km) στα 90 km/h, ανεβαίνοντας κάπου μεταξύ 7,0-7,2 l/100 km σε ταχύτητες αυτοκινητόδρομου. Στις αστικές/προαστιακές «στροφές» παρέμεινε στα 7,5 l/100 km, μια πολύ λογική τιμή λόγω του τύπου χρήσης που απαιτεί αυτός ο κινητήρας.
Ο ατμοσφαιρικός τετρακύλινδρος 1,5 l αποδίδει 130 ίππους. Είχε λιγότερα από 400 χλμ., κάτι που δεν συνέβαλε σε πολύ θετική αξιολόγηση. Τα οφέλη άφηναν κάτι το επιθυμητό, αλλά οι καταναλώσεις είναι αποδεκτές.
Είμαστε «αναγκασμένοι» να καταφεύγουμε πιο συχνά στη (μακριά) σχέση από ό,τι θα περίμενε κανείς και να πιέζουμε περισσότερο στις στροφές από έναν αντίστοιχο κινητήρα τούρμπο, επειδή τα 155 Nm είναι διαθέσιμα μόνο στις υψηλές 4600 σ.α.λ. Αν ήταν πιο ευχάριστη εμπειρία, δεν θα την επέκρινα τόσο πολύ.
Ωστόσο, το 1.5 i-VTEC είναι πολύ θορυβώδες όταν αυξάνετε το φορτίο και αποδείχθηκε επίσης λίγο αργό να ανεβάσει τις στροφές — παρά το όριο κοντά στις 7000 rpm, μετά τις 5000 rpm δεν φαινόταν ότι αξίζει να το πιέσετε περαιτέρω.
Μέρος της βλάβης θα πρέπει να βρίσκεται στα λιγότερα από 400 km που παρουσίασε, παρατηρώντας κάτι «κολλημένο». Με άλλα δύο χιλιάδες χιλιόμετρα που διανύθηκαν, μπορεί να ήταν πιο ενεργητικός στην απάντησή του, αλλά δεν θα περίμενε κανείς πολύ διαφορετικό χαρακτήρα. Μας φαίνεται ότι, σε αυτή την περίπτωση, το 1.0 Turbo του Civic θα ταίριαζε σαφώς καλύτερα με το HR-V και τη χρήση για την οποία προορίζεται.
Το μπροστινό μέρος έλαβε κάποιες οπτικές αλλαγές με την ανανέωση, όπως η γενναιόδωρη γραμμή χρωμίου που υπάρχει σε αυτήν την Executive έκδοση..
Είναι το αυτοκίνητο κατάλληλο για μένα;
Παρά το γεγονός ότι το Honda HR-V έχει παραβλεφθεί στην αγορά είναι κάτι άδικο, η αλήθεια είναι ότι είναι δύσκολο να το προτείνουμε με αυτόν τον κινητήρα 1.5, όταν υπάρχουν ανταγωνιστές με κινητήρες που είναι πολύ καλύτεροι και πιο ελαστικοί στη χρήση, ταιριάζει καλύτερα για τον σκοπό του.
Και σήμερα, ο 1.5 i-VTEC είναι ο «μόνος» κινητήρας που διατίθεται στην Πορτογαλία για το HR-V — ο 1.6 i-DTEC δεν πωλείται πλέον και ο εξαιρετικός 1.5 Turbo είναι μια… «κοινωνική απόσταση» από 5000 ευρώ, υψηλό αξίζει να το θεωρήσετε εναλλακτική.
Πιο δύσκολο να γίνει κατανοητό είναι το γεγονός ότι η Honda είχε στον κατάλογό της, εδώ και αρκετά χρόνια, έναν πολυαγαπημένο 1.0 Turbo που θα «ταίριαζε σαν γάντι» στο μοντέλο της — δεν θα έπρεπε να είχε φτάσει και στο HR-V;
Φαίνεται έτσι… Όπως ακριβώς περίμενα μια πιο λεπτομερή ανασκόπηση του εσωτερικού για να βελτιώσω τη χρηστικότητά του κατά την ανακαίνισή του. Όλες οι πτυχές που καταλήγουν να βλάπτουν την εκτίμηση αυτού του μοντέλου. Είναι κρίμα… γιατί το Honda HR-V είναι ένα από τα B-SUV που βρήκα πιο κατάλληλα για οικογενειακή χρήση (ακόμα και επειδή είναι αυτό που φαίνεται να έχει… MPV χαρακτήρα), προσφέροντας εξαιρετικές διαστάσεις, προσβασιμότητα και ευελιξία.
Αυτό είναι ένα από τα πιο δημοφιλή τμήματα σήμερα και κανείς δεν έχει την πολυτέλεια να χαλαρώσει. Οι δεύτερες γενιές των «βαρέων βαρών» Renault Captur και Peugeot 2008 ανέβασαν τον πήχη στην κατηγορία και στέρησαν τα επιχειρήματα που προτάθηκαν ως HR-V, καθώς άρχισαν επίσης να προσφέρουν πιο ανταγωνιστικές εσωτερικές ποσοστώσεις, ενώνοντας τα ισχυρότερα επιχειρήματα που είχαν ήδη στους κινητήρες ή ακόμα και… σεξουαλική έκκληση.