Ποιος θυμάται το Opel Omega; Οι "παλιότεροι" (δεν θέλω να πω κανέναν παλιό...) σίγουρα θυμούνται. Οι νεότεροι ίσως να μην γνωρίζουν ότι το Omega ήταν για πολλά χρόνια η «ναυαρχίδα» της Opel.
Ήταν ένα μοντέλο που πρόσφερε, σε σημαντικά χαμηλότερη τιμή, μια αξιόπιστη εναλλακτική λύση σε μοντέλα από γερμανικές premium μάρκες. Όποιος αναζητούσε ένα καλά εξοπλισμένο, ευρύχωρο αυτοκίνητο με ικανοποιητικές επιδόσεις είχε το Omega ως πολύ έγκυρη επιλογή. Αλλά δεν θα σας μιλήσουμε σήμερα για τις εκδόσεις με ικανοποιητικές επιδόσεις… είναι η σκληροπυρηνική έκδοση! Ρίξτε τους πύραυλους και αφήστε το συγκρότημα να παίξει!
(…) ορισμένες μονάδες που δοκιμάστηκαν από τον Τύπο έφτασαν τα 300 km/h!
Το Lotus Omega ήταν η «υπερμυώδης» εκδοχή του «βαρετού» Ωμέγα. Ένα «σούπερ σαλόνι» μαγειρεμένο από μηχανικούς της Lotus και που ξάφνιασε μοντέλα υψηλής τεχνολογίας όπως η BMW M5 (E34).
Οι 315 ίπποι του γερμανικού μοντέλου δεν μπορούσαν να κάνουν απολύτως τίποτα εναντίον του 382 ίππους της εξουσίας του γερμανοβρετανικού τέρατος. Ήταν σαν ένα παιδί της 7ης δημοτικού να μπαίνει σε μπελάδες με έναν μεγάλο μαθητή της 9ης δημοτικού. Η M5 δεν είχε ευκαιρία — και ναι, ήμουν κι εγώ «BMW M5» για πολλά χρόνια. Θυμάμαι καλά το «beat» που πήρα…
Επιστρέφοντας στο Omega. Όταν κυκλοφόρησε το 1990, το Lotus Omega άρπαξε αμέσως τον τίτλο του «γρηγορότερου σαλούν στον κόσμο», και μάλιστα με μεγάλη διαφορά! Ας τα πάρουμε όμως από την αρχή...
Μια φορά κι έναν καιρό…
…ένας κόσμος χωρίς οικονομική κρίση—κάτι άλλο που οι νεότεροι δεν έχουν ακούσει ποτέ. Εκτός από τη Lotus, η οποία σε όλη την ιστορία της βρισκόταν σχεδόν πάντα στο χείλος της χρεοκοπίας, ο υπόλοιπος κόσμος έζησε στα τέλη της δεκαετίας του 1980 μια εποχή ισχυρής οικονομικής επέκτασης. Για όλα υπήρχαν χρήματα. Η πίστωση ήταν εύκολη, όπως και η ζωή… δηλαδή σαν σήμερα. Αλλά όχι…
Όπως είπα νωρίτερα, η μικρή αγγλική εταιρεία αντιμετώπιζε σοβαρά οικονομικά προβλήματα και η λύση εκείνη την εποχή ήταν η πώληση στη General Motors (GM). Ο Μάικ Κίμπερλι, γενικός διευθυντής της Lotus, είδε τον αμερικανικό γίγαντα ως τον ιδανικό σύντροφο. Η GM είχε στραφεί προηγουμένως στις υπηρεσίες μηχανικών Lotus, οπότε ήταν απλώς θέμα εμβάθυνσης των δεσμών που ήδη υπήρχαν.
Οι «κακές γλώσσες» λένε ότι με μια μικρή αύξηση της πίεσης του τούρμπο η ισχύς θα μπορούσε να ανέλθει στους 500 ίππους
Σύμφωνα με το μύθο, ήταν αυτός ο ίδιος άνθρωπος, ο Mike Kimberly, που «πούλησε» στη διοίκηση της GM την ιδέα της δημιουργίας ενός «σούπερ σαλούν» από το Opel Omega. Βασικά ένα Opel με επιδόσεις και συμπεριφορά Lotus. Η απάντηση πρέπει να ήταν κάτι σαν «πόσο χρειάζεσαι;».
Χρειάζομαι λίγα…
«Χρειάζομαι λίγα», πρέπει να απάντησε ο Μάικ Κίμπερλι. Με τον όρο «λίγο» εννοείται η υγιής βάση του Opel Omega 3000, ενός μοντέλου που χρησιμοποιούσε έναν εν σειρά εξακύλινδρο κινητήρα 3,0 λίτρων με 204 ίππους. Σε σύγκριση με το Lotus, το Omega 3000 έμοιαζε με κρεβατάκι… αλλά ας ξεκινήσουμε με τον κινητήρα.
Η Lotus αύξησε τη διάμετρο των κυλίνδρων και τη διαδρομή των εμβόλων (τα οποία σφυρηλατήθηκαν και προμηθεύτηκαν από τη Mahle) για να αυξήσει τον κυβισμό στα 3,6 λίτρα (άλλα 600 cm3). Αλλά η δουλειά δεν έχει τελειώσει εδώ. Προστέθηκαν δύο τούρμπο Garrett T25 και ένα intercooler XXL. Το τελικό αποτέλεσμα ήταν 382 hp ισχύς στις 5200 rpm και 568 Nm μέγιστης ροπής στις 4200 rpm — με το 82% αυτής της τιμής να είναι ήδη διαθέσιμο στις 2000 rpm! Για να αντέξει την «ώθηση» αυτής της χιονοστιβάδας ισχύος, ενισχύθηκε και ο στροφαλοφόρος άξονας.
Δημοσιογράφοι από τις πιο έγκριτες αγγλικές εφημερίδες ζήτησαν μάλιστα να απαγορευτεί το αυτοκίνητο από την αγορά.
Η μείωση της ισχύος του κινητήρα ήταν υπεύθυνος για ένα εξατάχυτο κιβώτιο ταχυτήτων Tremec T-56 — το ίδιο που χρησιμοποιήθηκε στην Corvette ZR-1 — και που παρέδιδε την ισχύ μόνο στους πίσω τροχούς. Οι «κακές γλώσσες» λένε ότι με μια μικρή αύξηση της πίεσης τούρμπο η ισχύς θα μπορούσε να ανέλθει στους 500 ίππους — την ίδια ισχύ με την τρέχουσα Porsche 911 GT3 RS!
Πάμε στα νούμερα που έχουν σημασία;
Με σχεδόν 400 ίππους — πείτε το δυνατά: σχεδόν τετρακόσιοι ίπποι! — το Lotus Omega ήταν ένα από τα πιο γρήγορα αυτοκίνητα που μπορούσαν να αγοράσουν χρήματα το 1990. Σήμερα, ακόμη και ένα Audi RS3 έχει αυτή τη δύναμη, αλλά… είναι διαφορετικό.
Με όλη αυτή την ισχύ, το Lotus Omega χρειάστηκε μόλις 4,9 δευτερόλεπτα από τα 0-100 km/h και έφτασε σε τελική ταχύτητα 283 km/h — κάποιες δημοσιογραφικές μονάδες στα χέρια δημοσιογράφων έφτασαν τα 300 km/h! Αλλά ας μείνουμε στην «επίσημη» αξία και ας βάλουμε τα πράγματα στη θέση τους. Ένα supercar όπως η Lamborghini Countach 5000QV χρειάστηκε μόλις 0,2 δευτερόλεπτα(!) λιγότερο από τα 0-100 km/h. Με άλλα λόγια, με έναν έμπειρο οδηγό πίσω από το τιμόνι, η Lotus κινδύνεψε να στείλει μια Lamborghini κατά την εκκίνηση!
πολύ γρήγορα
Αυτοί οι αριθμοί ήταν τόσο συντριπτικοί που έδωσαν στη Lotus και την Opel μια χορωδία διαμαρτυρίας.Δημοσιογράφοι από μερικές από τις πιο διάσημες βρετανικές εφημερίδες ζήτησαν ακόμη και την απαγόρευση του αυτοκινήτου από την αγορά — ίσως οι ίδιοι δημοσιογράφοι που έφτασαν τα 300 km/h. Στο αγγλικό κοινοβούλιο συζητήθηκε ακόμη και αν δεν θα ήταν επικίνδυνο να κυκλοφορεί ένα τέτοιο αυτοκίνητο στους δημόσιους δρόμους. Έγιναν ακόμη και αιτήματα για τη Lotus να περιορίσει τη μέγιστη ταχύτητα του Omega. Η μάρκα έκανε αυτιά μαρκαδόρους… παλαμάκια, παλαμάκια, παλαμάκια!
Ήταν η καλύτερη δημοσιότητα που θα μπορούσε να έχει το Lotus Omega! Τι μάτσο αγόρια…
κορυφαία δυναμική
Για όλες τις προθέσεις και σκοπούς, παρόλο που γεννήθηκε κάτω από τη σχεδίαση της Opel, αυτό το Omega ήταν ένα πλήρες Lotus. Και όπως κάθε "πλήρης δεξιά" Lotus, είχε μια αναφορική δυναμική — ακόμα και σήμερα η δυναμική είναι ένας από τους πυλώνες της Lotus (αυτό και η έλλειψη χρημάτων… αλλά φαίνεται ότι το Geely θα βοηθήσει).
Τούτου λεχθέντος, ο βρετανικός οίκος εξόπλισε το Lotus Omega με τα καλύτερα εξαρτήματα που ήταν διαθέσιμα στην αγορά. Και αν η βάση ήταν ήδη καλή… έγινε ακόμα καλύτερη!
Από την «τράπεζα οργάνων» της γερμανικής μάρκας, η Lotus πήρε το σύστημα αυτοεπιπεδούμενης ανάρτησης πολλαπλών συνδέσμων του Opel Senator για τον πίσω άξονα — η ναυαρχίδα της Opel εκείνη την εποχή. Το Lotus Omega έλαβε επίσης ρυθμιζόμενα αμορτισέρ (φορτίο και προφόρτιση) και πιο σταθερά ελατήρια. Όλα αυτά για να μπορεί το πλαίσιο να χειρίζεται καλύτερα τη δύναμη και τις πλευρικές επιταχύνσεις. Οι δαγκάνες φρένων (με τέσσερα έμβολα) που παρέχονται από την AP Racing, αγκάλιαζαν δίσκους 330 χλστ. Μέτρα που γέμισαν τα βλέμματα (και τις ζάντες) στα 90s.
Εγγραφείτε στο ενημερωτικό μας δελτίο εδώ
όμορφο μέσα και έξω
Η εξωτερική εμφάνιση του Lotus Omega ταίριαζε δραματικά με τους δαιμονικούς μηχανισμούς του. Στις αξιολογήσεις μου για τα νέα μοντέλα, δεν μου αρέσει να δεσμεύομαι σε μεγάλες σκέψεις σχετικά με τη σχεδίαση, καθώς εδώ — ο καθένας έχει το δικό του γούστο… — αλλά αυτό έχει ήδη περάσει τις πιο δύσκολες δοκιμές: τον χρόνο!
Το μαύρο χρώμα του αμαξώματος, η εισαγωγή αέρα στο καπό, οι πλαϊνές ποδιές, οι μεγαλύτεροι τροχοί… όλα τα στοιχεία του Omega έμοιαζαν να ενθαρρύνουν τον οδηγό να χάσει το δίπλωμα οδήγησης: «Ναι… δοκιμάστε με και θα δείτε τι Είμαι ικανός!».
Στο εσωτερικό εντυπωσίασε και η καμπίνα αλλά με πιο διακριτικό τρόπο. Καθίσματα που παρέχονται από τη Recaro, σπορ τιμόνι και βαθμολογημένο ταχύμετρο έως 300 km/h. Δεν χρειαζόταν άλλο.
Με λίγα λόγια, ένα μοντέλο που ήταν δυνατό να κυκλοφορήσει μόνο εκείνη την εποχή. Μια εποχή που η πολιτική ορθότητα δεν ήταν ακόμη σχολείο και οι «θορυβώδεις μειονότητες» είχαν μια συνάφεια ανάλογη με τη σημασία της. Σήμερα δεν είναι πια έτσι...
Υπό το σημερινό φως, το Lotus Omega θα κόστιζε περίπου 120.000 ευρώ. Παράχθηκαν μόνο 950 μονάδες (90 μονάδες παρέμειναν απαραίτητες) και πριν από μισή ντουζίνα χρόνια δεν ήταν δύσκολο να βρεθεί ένα από αυτά τα αντίγραφα προς πώληση για λιγότερο από 17.000 ευρώ. Σήμερα είναι πρακτικά αδύνατο να βρεις Lotus Omega σε αυτή την τιμή, λόγω της κλιμάκωσης των τιμών που υφίστανται τα κλασικά τα τελευταία χρόνια.
Έχουν ήδη καταλάβει οι νεότεροι γιατί ο τίτλος; Πράγματι, το Lotus Omega θα έτρωγε οποιαδήποτε BMW M5 για πρωινό. Όπως έλεγαν στα σχολικά μου χρόνια… και «όχι σπυράκια»!
Θέλω να διαβάσω περισσότερες ιστορίες σαν αυτή