Η πρώτη McLaren που διαθέτει κινητήρα V6 και το πρώτο ηλεκτροκίνητο μοντέλο της μάρκας Woking που θα παραχθεί μαζικά (χωρίς να υπολογίζονται τα περιορισμένα P1 και Speedtail), το McLaren Artura σηματοδοτεί την αρχή μιας νέας εποχής στη McLaren.
Με τη σειρά του, το Ferrari SF90 Stradale Δεν υστερεί πολύ όταν πρόκειται για «εσωτερικά ορόσημα» και μέσα στο σπίτι του Maranello είναι «μόνο» το πιο ισχυρό μοντέλο δρόμου που υπήρξε ποτέ, όντας επίσης το πρώτο που παράγεται σε σειρά, χωρίς περιορισμούς, σε αντίθεση με τη LaFerrari.
Κοινώς, και τα δύο είναι plug-in υβριδικά και μοιράζονται μια «λίγη περιέργεια»: κανένας από τους δύο δεν βλέπει τα αντίστοιχα κιβώτια ταχυτήτων του (διπλού συμπλέκτη και οκτώ σχέσεων και στις δύο περιπτώσεις) να ενσωματώνουν την παραδοσιακή όπισθεν.
θέμα βάρους
Αλλά γιατί να κάνουμε χωρίς τη σχέση όπισθεν; Με πολύ μειωτικό τρόπο, η κατάργηση της όπισθεν σε αυτόν τον τύπο υβριδικού καθιστά δυνατή την αποφυγή απολύσεων και ακόμη και μικρή εξοικονόμηση βάρους.
Εγγραφείτε στο ενημερωτικό μας δελτίο
Όπως γνωρίζετε, τα plug-in υβριδικά είναι πολύ πιο βαριά από τα μοντέλα με μόνο κινητήρες εσωτερικής καύσης — είτε με την προσθήκη ενός ή περισσότερων ηλεκτροκινητήρων και, κυρίως, με την παρουσία μπαταριών που τα τροφοδοτούν — οπότε λάβετε κάθε μέτρο για να διατηρήσετε αυτό το βάρος συγκρατημένο. είναι ευπρόσδεκτες.
Επιπλέον, εάν, σε ένα «κανονικό» αυτοκίνητο, το υπερβολικό βάρος είναι ήδη προβληματικό - περισσότερη αδράνεια και διακυβεύει τη δυναμική -, σε δύο supersports τόσο εστιασμένα στις επιδόσεις όσο η McLaren Artura και η Ferrari SF90 Stradale, το επιπλέον βάρος είναι ένα σημαντικό ζήτημα.
Στην περίπτωση του βρετανικού μοντέλου, παρά την παρουσία της μπαταρίας 7,4 kWh και του ηλεκτροκινητήρα, το βάρος του σε κατάσταση λειτουργίας είναι κάτω από 1500 kg — ζυγίζει 1498 kg (DIN). Το SF90 Stradale, από την άλλη, βλέπει το υβριδικό του σύστημα να προσθέτει 270 κιλά και τη συνολική μάζα να αυξάνεται στα 1570 κιλά (στεγνό, δηλαδή να προσθέτει τουλάχιστον 100 κιλά για όλα τα υγρά που είναι απαραίτητα για τη λειτουργία του).
Μια μικρή συμβολή στην άμβλυνση των επιπτώσεων του βάρους της ηλεκτρικής μηχανής ήταν, ακριβώς, η παραίτηση από την όπισθεν. Στην περίπτωση της McLaren, ήταν ο τρόπος που βρέθηκε για να προσφέρει μια άλλη σχέση στο κιβώτιο ταχυτήτων χωρίς να αυξήσει το βάρος του. Στη Ferrari όμως εξοικονόμησε συνολικά 3 κιλά σε σχέση με το συμβατικό κιβώτιο διπλού συμπλέκτη που είχαν ήδη.
Πώς κάνουν πίσω;
Μέχρι τώρα πρέπει να έχετε αναρωτηθεί: «Εντάξει, δεν έχουν όπισθεν, αλλά μπορούν να κάνουν πίσω. Πώς το κάνουν?". Λοιπόν, το κάνουν ακριβώς επειδή είναι plug-in υβρίδια, δηλαδή το κάνουν επειδή έχουν έναν ηλεκτροκινητήρα αρκετά ισχυρό για αυτό το έργο.
Όπως και στα ηλεκτρικά αυτοκίνητα (τα οποία, κατά κανόνα, δεν έχουν κιβώτιο ταχυτήτων, μόνο ένα κιβώτιο ταχυτήτων), ο ηλεκτροκινητήρας μπορεί να αντιστρέψει την πολικότητα του, κινούμενος προς την αντίθετη κατεύθυνση, επιτρέποντας έτσι στην Artura και στο SF90 Stradale να υποχωρήσουν.
Στην περίπτωση του Artura, ο ηλεκτροκινητήρας 95 ίππων που βρίσκεται μεταξύ του κιβωτίου ταχυτήτων και του στροφαλοφόρου άξονα, εκτός από τη διασφάλιση των λειτουργιών της «όπισθεν», την υποστήριξη του κινητήρα εσωτερικής καύσης και την οδήγηση του αυτοκινήτου σε 100% ηλεκτρική λειτουργία, διαθέτει επίσης ικανότητα εξομάλυνσης των αλλαγών αναλογίας μετρητών.