Όπως είπε κάποιος πριν από μερικά χρόνια «προγνώσεις μόνο στο τέλος του παιχνιδιού». Και όπως το ποδόσφαιρο (συγγνώμη για τη σύγκριση), οι 24 Ώρες του Λε Μαν δεν είναι προγνωστικές.
Η Toyota ξεκίνησε ως μεγάλο φαβορί για αυτήν την έκδοση του πιο εμβληματικού αγώνα αντοχής στον κόσμο, αλλά η απόδοση του TS050 χαρακτηρίστηκε από μηχανικά προβλήματα – προβλήματα που, παρεμπιπτόντως, ήταν εγκάρσια σε όλα τα αυτοκίνητα της κατηγορίας LMP1.
Έπεσε η νύχτα και έπεσαν προβλήματα και στην Toyota. Και όταν ο ήλιος έλαμψε ξανά, έλαμπε πιο φωτεινά στο λευκό, μαύρο και κόκκινο χρώμα των αυτοκινήτων της Στουτγάρδης. Τα πρόσωπα στα pit της Toyota ήταν απογοητευτικά. Στην πίστα, ήταν η Porsche 919 Hybrid #1 που οδήγησε την 85η έκδοση του 24 Hours of Le Mans.
Αλλά ούτε καν ένας προσεκτικός ρυθμός που ακολούθησαν οι οδηγοί της Porsche 919 Hybrid #1, κατάφερε να αποφύγει τα μηχανικά προβλήματα του κινητήρα V4, ο οποίος φαίνεται ότι δεν ήταν προσαρμοσμένος για να αντέχει στις υψηλές θερμοκρασίες που έγιναν αισθητές στο σιρκουί του La Sarthe. . Με τέσσερις ώρες να απομένουν πριν από το τέλος του αγώνα, το νούμερο 1 μονοθέσιο της Porsche αποσύρθηκε με πρόβλημα με τον θερμικό κινητήρα του.
Η ιστορία του λαγού και της χελώνας
Μπροστά στα προβλήματα που έπληξαν όλα τα (!) αυτοκίνητα της κατηγορίας LMP1, ήταν μια «χελώνα» στην κατηγορία LMP2 που ανέλαβε τα έξοδα του αγώνα. Μιλάμε για την Jackie Chan DC Racing Team Oreca #38 — ναι, αυτός είναι ο Jackie Chan που σκέφτεσαι… — πιλότος από τους Ho-Pin Tung, Thomas Laurent και Oliver Jarvis. Το Oreca #38 οδήγησε τον αγώνα μέχρι λίγο περισσότερο από μία ώρα πριν το τέλος του αγώνα.
Αναμφίβολα, μια από τις εντυπωσιακές ομάδες αυτών των 24 ωρών του Le Mans, καθώς εκτός από τον θρίαμβο στην κατηγορία LMP2 έφτασε και στην απόλυτη δεύτερη θέση, καταλαμβάνοντας μια θέση που αρχικά προοριζόταν για τα «τέρατα» της κατηγορίας LMP1. Αλλά στο Λε Μαν, η νίκη δεν μπορεί να θεωρείται δεδομένη, ούτε η ήττα…
ξέροντας να υποφέρεις
Υπήρχε μια ομάδα που ήξερε να υποφέρει. Μιλάμε για τους μηχανικούς και τους οδηγούς (Timo Bernhard, Brendon Hartley και Earl Bamber) της Porsche 919 Hybrid #2. Ένα αυτοκίνητο που βρέθηκε στην τελευταία θέση, αφού υπέστη ζημιά στον μπροστινό ηλεκτροκινητήρα στο πρώτο μέρος του αγώνα.Προφανώς όλα χάθηκαν. Προφανώς. Αλλά με την απόσυρση της 919 Hybrid #1, η τελευταία Porsche στην πίστα είδε την ευκαιρία να επιτεθεί στο προβάδισμα και ξεκίνησε μια επίθεση στην 1η θέση της ομάδας Jackie Chan DC Racing. Λίγο περισσότερο από μία ώρα από το τέλος του αγώνα, μια Porsche οδηγούσε και πάλι τον αγώνα. Οι πρώτοι χαμένοι σε αυτή την έκδοση ήταν αυτοί που θριάμβευσαν στο τέλος. Και αυτό?
Οι οδηγοί Timo Bernhard, Brendon Hartley και Earl Bamber μπορούν να ευχαριστήσουν τους μηχανικούς τους για αυτή τη νίκη.
Αν και μπορεί να φαίνεται, δεν ήταν μια νίκη που έπεσε από τον ουρανό, λόγω του ελαττώματος του εναπομείναντος LMP1. Ήταν μια νίκη αντίστασης και επιμονής. Μια νίκη εντός και εκτός πίστας. Οι οδηγοί Timo Bernhard, Brendon Hartley και Earl Bamber μπορούν να ευχαριστήσουν τους μηχανικούς τους για αυτή τη νίκη, οι οποίοι σε λίγο περισσότερο από μία ώρα κατάφεραν να αντικαταστήσουν τον ηλεκτροκινητήρα της 919 Hybrid μετά την αρχική βλάβη. Αντιμέτωπη με το ίδιο πρόβλημα, η μόνη Toyota που τερμάτισε τον αγώνα χρειάστηκε δύο ώρες για να πραγματοποιήσει την ίδια επισκευή.
GTE PRO και GTE Am
Στην κατηγορία GTE PRO υπήρξε και δράμα. Ο αγώνας αποφασίστηκε μόνο στον τελευταίο γύρο, όταν μια διάτρηση έριξε εκτός μάχης για τη νίκη τους Jan Magnussen, Antonio Garcia και Corvette C7 R #63 του Jordan Taylor. Η νίκη θα κατέληγε να χαμογελά στην Aston Martin των Jonathan Adam, Darren Turner και Daniel Serra.
Στην κατηγορία GTE Am, τη νίκη πήρε η Ferraria της JMW Motorsport των Dries Vanthoor, Will Stevens και Robert Simth. Το βάθρο της κατηγορίας συμπλήρωσαν οι Marco Cioci, Aaron Scott και Duncan Camero με τη Ferrari 488 #55 του Spirit of Race και οι Cooper McNeil, William Sweedler και Towsend Bell με τη Ferrari 488 #62 της Scuderia Corsa.
Για τη χρονιά υπάρχουν περισσότερα!
