Η δεκαετία του 1930 ήταν μια εποχή που ακμάζει στις τεχνολογικές καινοτομίες. Ο κόσμος βίωνε τεράστια βιομηχανική ανάπτυξη και οι μεγάλες παγκόσμιες δυνάμεις διασκέδαζαν μετρώντας δυνάμεις, σχεδόν με τη μορφή πολεμικών δοκιμών μέσω επιδεικτικών επιδείξεων τεχνικής και εφευρετικής ικανότητας. Ήταν η εποχή του «Είμαι ο πιο γρήγορος. Είμαι ο πιο ισχυρός. Είμαι ο μακρύτερος, ο πιο βαρύς και επομένως καλύτερα να με φοβάστε!».
Ένας πυρετός ανταγωνισμού μεταξύ των εθνών στον οποίο ο ανταγωνισμός αυτοκινήτων δεν έχει μείνει άτρωτος. Περισσότερο από έναν ανταγωνισμό μεταξύ επωνυμιών ή οδηγών, η Formula 1, για παράδειγμα, ήταν πάνω από όλα ένα στάδιο ανταγωνισμού μεταξύ των χωρών. Προφανώς, με την Αγγλία, τη Γερμανία και την Ιταλία να αναλαμβάνουν ιδιαίτερο ρόλο σε αυτούς τους «απατεώνες».
Καθώς όμως οι συμβατικές πίστες δεν ήταν αρκετά μεγάλες για το Εγώ(!) αυτών των υπερδυνάμεων, το 1937 ο Γερμανός Καγκελάριος Αδόλφος Χίτλερ αποφάσισε να μπει στον αγώνα για το «Land Speed Record» ή το ρεκόρ ταχύτητας ξηράς. Ένας διαγωνισμός που οι Βρετανοί και οι Αμερικανοί έπαιξαν αντιμέτωποι.
Η υποστήριξη του Χίτλερ για το έργο
Ήταν μετά από πρόσκληση του Hans Stuck, ενός από τους πιο επιτυχημένους αγωνιστές αυτοκινήτων της περιόδου πριν από τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, που ο Αδόλφος Χίτλερ, ο ίδιος ένθερμος λάτρης των αυτοκινήτων, πείστηκε για την ανάγκη συμμετοχής σε αυτόν τον αγώνα. Η κατοχή του ρεκόρ για το ταχύτερο χτύπημα στο έδαφος ήταν τέλεια προπαγάνδα για το ναζιστικό κόμμα. Όχι για το ίδιο το κατόρθωμα, αλλά για την επίδειξη τεχνολογικής υπεροχής που θα πετύχαιναν.
Και ο Αδόλφος Χίτλερ δεν το έκανε για λιγότερο. Προίκισε το πρόγραμμα με τα διπλάσια χρήματα που είχε διαθέσει στις ομάδες F1 της Mercedes-Benz και της Auto-Union (αργότερα Audi).
Γεννιέται η Mercedes-Benz T80
Το έργο λοιπόν απογειώθηκε το 1937 με την επιλογή της Mercedes ως θυγατρικής μάρκας και με τον Ferdinand Porsche ως επικεφαλής σχεδιαστή του έργου. Στην ομάδα θα συμμετάσχει επίσης ο ειδικός στα αεροσκάφη και η αεροδυναμική, Eng.º Josef Mikci, υπεύθυνος για το σχεδιασμό της αεροδυναμικής του αυτοκινήτου.
Ο Ferdinand Porsche ξεκίνησε με το να φαντάζεται τελική ταχύτητα 550 km/h, για να ανεβάσει τον πήχη λίγο μετά στα 600 km/h. Όμως, καθώς η τεχνολογική πρόοδος εκείνη την εποχή ήταν σχεδόν καθημερινή, δεν προκαλεί έκπληξη το γεγονός ότι στα μέσα του 1939, προς το τέλος του έργου, η ταχύτητα στόχος ήταν ακόμη μεγαλύτερη: ιλιγγιώδη 750 km/h!
Για να φτάσουμε σε μια τέτοια… αστρονομική ταχύτητα(!) χρειαζόταν ένας κινητήρας με αρκετή ισχύ για να εξουδετερώσει την φορά περιστροφής του Σύμπαντος. Έτσι ήταν, ή σχεδόν...
Χρειαζόμαστε άλογα, πολλά άλογα...
Το πιο κοντινό πράγμα που υπήρχε εκείνη την εποχή ήταν ο κινητήρας πρόωσης Daimler-Benz DB 603 V12 ανεστραμμένο, προερχόμενο από τον κινητήρα του αεροσκάφους DB 601, που τροφοδοτούσε, μεταξύ άλλων, τα μοντέλα Messerschmitt Bf 109 και Me 109 — ένα από τα πιο θανατηφόρα αεροσκάφη της τρομερής αεροπορικής μοίρας της Luftwaffe (της μοίρας που ήταν υπεύθυνη για την περιπολία των γερμανικών συνόρων ). Τουλάχιστον ένας κινητήρας… γιγαντιαίος!
Οι αριθμοί μιλούν από μόνοι τους: 44 500 cm3, ξηρό βάρος 910 kg και μέγιστη ισχύς 2830 ίππων στις 2800 rpm! Αλλά στους υπολογισμούς του Ferdinand Porsche, η ισχύς των 2830 ίππων δεν ήταν αρκετά για να φτάσει τα 750 km/h. Και έτσι ολόκληρη η τεχνική του ομάδα ήταν αφοσιωμένη στην προσπάθεια να βγάλει λίγο περισσότερο «ζουμί» από αυτόν τον μηχανικό. Και το έκαναν μέχρι που κατάφεραν να φτάσουν στη δύναμη που θεωρούσαν επαρκή: 3000 ίπποι!
Για να δώσουν καταφύγιο σε όλη αυτή τη δύναμη ήταν δύο κινητήριοι άξονες και ένας άξονας κατεύθυνσης. Στην τελική του μορφή το λεγόμενο Mercedes-Benz T80 Είχε μήκος πάνω από 8 μέτρα και ζύγιζε 2,7 τόνους!
Αρχή Πολέμου, Τέλος Τ80
Δυστυχώς, τον μοιραίο μήνα Σεπτέμβριο του 1939, οι Γερμανοί εισέβαλαν στην Πολωνία και ξεκίνησε ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα την ακύρωση όλων των προγραμματισμένων δραστηριοτήτων μηχανοκίνητου αθλητισμού στην Ευρώπη, και κατά συνέπεια η Mercedes-Benz T80 δεν γνώρισε ποτέ τη γλυκιά γεύση της ταχύτητας. Εδώ τελείωσαν οι γερμανικές φιλοδοξίες να σπάσει το ρεκόρ ταχύτητας ξηράς. Αλλά θα ήταν απλώς η πρώτη από τις πολλές ήττες, έτσι δεν είναι;
Αλλά η μοίρα θα αποδεικνυόταν ακόμα πιο σκοτεινή για αυτό το εξάτροχο τέρας. Κατά τη διάρκεια του πολέμου, ο κινητήρας αφαιρέθηκε και το σασί μεταφέρθηκε στην Καρινθία της Αυστρίας. Επιζώντας από τον πόλεμο, το φτωχό T80 μεταφέρθηκε στο Μουσείο Αυτοκινήτου της Mercedes-Benz στη Στουτγάρδη, όπου φαίνεται ακόμα, λυπημένο και ξεθωριασμένο χωρίς τον τερατώδη κινητήρα του.
Με τα χρόνια, πολλοί υποστηρικτές της γερμανικής μάρκας ζήτησαν από τη μάρκα να επαναφέρει τη Mercedes-Benz T80 στις αρχικές της προδιαγραφές και έτσι να άρει κάθε αμφιβολία για τις πραγματικές της δυνατότητες. Θα έφτανε τα 750 km/h;
Όμως μέχρι σήμερα η μάρκα δεν μας έχει ικανοποιήσει. Και έτσι, ο ακρωτηριασμένος, παραμένει αυτός που θα είναι τελικά η ταχύτερη Mercedes όλων των εποχών, αλλά που δεν τα κατάφερε ποτέ. Θα είναι το πιο γρήγορο ποτέ; Δεν ξέρουμε… Ο πόλεμος είναι πόλεμος!
