Είναι μια γραμμή Ν, δεν είναι μια γραμμή Ν, είναι μια γραμμή Ν, δεν είναι ένα Ν… Είναι κάτι που μόλις έχω επαναλάβει στον εαυτό μου αρκετές φορές για να μετριάσει τις προσδοκίες σχετικά με το Hyundai i10 N Line και τι να περιμένουμε από αυτόν τον γενναίο πολίτη.
Αυτό συμβαίνει γιατί, λοιπόν, δείτε το… Σε σύγκριση με τα υπόλοιπα i10s, το N Line προσθέτει μια ευπρόσδεκτη δόση οπτικής συμπεριφοράς —ιδίως τον ειδικά σχεδιασμένο προφυλακτήρα των φώτων ημέρας LED— και εντυπωσιακές ζάντες 16 ιντσών. Θα περνούσε εύκολα για αντίπαλο Volkswagen up! GTI, αλλά όχι δεν είναι.
Ακόμη και όντας το πιο ισχυρό και γρήγορο στη σειρά — 100 ίπποι και 10,5 δευτ. στα 0 έως 100 χλμ./ώρα — και ακόμη και με συγκεκριμένη (πιο σταθερή) απόσβεση, του λείπει «λίγο έτσι» για να είναι μια γνήσια τσέπη ρουκέτα. Ειδικά στον δυναμικό τομέα.
Είναι αστείοι, έτσι δεν είναι; Και είναι στάνταρ, 16" σε διάμετρο.
Στους πιο ανώμαλους δρόμους όπου τα μικρότερα αυτοκίνητα τείνουν να λάμπουν, το i10 N Line ξεκινά με την κίνηση και την άμεση απόκριση του μπροστινού άξονα στις αλλαγές κατεύθυνσης και από το πολύ καλό δάγκωμα των φρένων και το πολύ καλό βαθμονομημένο πεντάλ του — δίνει τεράστια αυτοπεποίθηση όταν βασιζόμαστε σε αυτά.
Αλλά σε αυτούς τους ρυθμούς «μαχαίρι με δόντια» ανακαλύψαμε γρήγορα τους περιορισμούς του μικροσκοπικού i10. Ο μπροστινός άξονας αρχίζει να φαίνεται πολύ αιχμηρός, κυρίως λόγω του συστήματος διεύθυνσης, του πολύ ελαφρύ (ειδικά στους πρώτους βαθμούς λειτουργίας) και δεν προσφέρει ιδιαίτερη διακριτικότητα. Προσθέστε περισσότερες από τις συνηθισμένες καμπύλες και άσφαλτο λιγότερο από το ιδανικό, και καταλήγουμε να κουνάμε άβολα το μικρό i10, σαν να έπρεπε να ζητήσουμε περισσότερα από όσα μπορεί να προσφέρει.
Εγγραφείτε στο ενημερωτικό μας δελτίο
Λείπει αυτό το επιπλέον επίπεδο δυναμικής αποτελεσματικότητας που έχουν άλλοι πύραυλοι τσέπης, αλλά μου έλειψε επίσης ένας πιο συνεργάσιμος πίσω άξονας, όχι μόνο για να δείξω προς τα εμπρός στην καμπύλη, αλλά και για να αυξήσω το επίπεδο αλληλεπίδρασης και ακόμη και… διασκέδασης.
Πρέπει να σηκώσετε λίγο το πόδι σας ώστε η δράση των χειριστηρίων και του πλαισίου να είναι πιο συντονισμένη και το i10 N Line να αρχίσει να ρέει καλύτερα στο δρόμο, κρατώντας γρήγορο ρυθμό. Επομένως δεν είναι πύραυλος τσέπης, αλλά…
…είναι, παραδόξως, ικανός estradista
Μια ποιότητα που ανακάλυψα άθελά μου όταν χρειάστηκε να διανύσω πάνω από 300 km σχεδόν χωρίς διακοπή κατά τη διάρκεια της φύλαξης του Hyundai i10 N Line. Οι άνθρωποι της πόλης δεν είναι συνήθως καλοί estradistas, αλλά όπως είχε δει ο João Delfim Tomé στην πρώτη του επαφή με το νέο i10, αυτός ο άνθρωπος της πόλης φαίνεται να προέρχεται από ένα υψηλότερο τμήμα.
Η N Line δεν είναι διαφορετική και έχουμε επίσης πρόθυμους 100 ίππους στη διάθεσή μας — 100 ίππους που κάνουν θαύματα! Θα προχωρούσε ακόμη παραπέρα και θα έπρεπε να αποφασιστεί: «Από εδώ και πέρα, όλοι οι κάτοικοι των πόλεων πρέπει να έχουν τουλάχιστον 100 ίππους».
Όχι μόνο οι 100 ίπποι και η διαθεσιμότητα των 172 Nm (στις 1500 σ.α.λ.) εγγυώνται μια πειστική απόδοση για τα λίγο περισσότερα από 1000 κιλά του i10 N Line (με οδηγό) — περισσότερα από τα 10,5 ας μαντέψουμε — πώς καταλήγουν να παντρεύονται πολύ καλά με άλλες ιδιότητες που έχουν ήδη αναγνωριστεί από το άλλο i10, οι οποίες είναι ασυνήθιστες μεταξύ των κατοίκων της πόλης, δηλαδή τη στάση του έξω από το αστικό περιβάλλον.
Ένα «οπλοστάσιο» που σας επιτρέπει να αντιμετωπίσετε με σιγουριά οποιοδήποτε μεγαλύτερο ταξίδι στον αυτοκινητόδρομο ή, χωρίς μεγάλο φόβο, να προσπεράσετε αυτό το εθνικό φορτηγό, πάντα με πολύ αποδεκτά επίπεδα ηχομόνωσης και άνεσης.
Στον αυτοκινητόδρομο αποδείχτηκε πιο σταθερό και εκλεπτυσμένο από ό,τι περίμενα, παρόλο που το soundtrack του 1.0 T-GDI δεν είναι το πιο μουσικό — βραχνή, αλλά πιο «μπαγάσα φωνή» από έναν Brian Adams ή την Bonnie Tyler. Στις εθνικές, μόνο μερικές ακόμη απότομες ανωμαλίες τάραξαν το μικρό i10, αλλά οι πάγκοι δεν «έσφαξαν» το σώμα ακόμα και μετά από αρκετές ώρες – έχουν, ωστόσο, σαφή έλλειψη πλευρικής στήριξης και στήριξης των ποδιών.
Πολύ πλαστικό, αλλά από κάτω κρύβεται ένα γεροδεμένο αλλά ζωηρό χιλιάρικο τούρμπο.
Γρήγορο, αλλά με μέτρια όρεξη
Ακόμη και με τη βελόνα του ταχύμετρου (αναλογικό) να πηγαίνει πολλές φορές πάνω από τα 120 km/h στον αυτοκινητόδρομο και με πιο άκαιρες μειώσεις και τσακισμένο γκάζι για κάποιες προσπεράσεις σε εθνικούς, τα περισσότερα από 300 km είχαν ως αποτέλεσμα 5,5 l/100 km — καθόλου άσχημα…
Αυτό που έδειξε το i10 N Line είναι ότι η μέτρια κατανάλωση δεν χρειάζεται να είναι συνώνυμη με την χαλαρή κατανάλωση. Όσο ήταν μαζί μου, το πιο δυνατό και γρήγορο i10 κατέγραψε καταναλώσεις που κυμαίνονταν από λίγο πάνω από τέσσερα λίτρα έως λιγότερο από επτά, ανάλογα με το περιβάλλον. Ναι, ξοδεύει περισσότερα από το i10 των 67 ίππων — όχι τόσο όσο φαντάζεστε — αλλά η προστιθέμενη διαθεσιμότητα και η απόδοση υπερκαλύπτουν τη διαφορά.
Μικρό εξωτερικά...
… μεγάλο μέσα. Στενός, κοντός αλλά ψηλός, κοιτάζοντας από έξω δύσκολα θα υποψιαζόμασταν ότι υπήρχε τόσος χώρος μέσα στο i10. Ακόμη και στο πίσω μέρος, είναι δυνατό για δύο άτομα να ταξιδεύουν άνετα, με άφθονο χώρο για το κεφάλι και τα πόδια. Το να μην έχεις σήραγγα μετάδοσης, το να «στριμώξεις» έναν τρίτο επιβάτη δεν είναι επίσης μια αδύνατη αποστολή.
Η εξαιρετική χρήση του χώρου συνεχίζεται στο πορτμπαγκάζ, με τα 252 l να ανακοινώνονται μεταξύ των καλύτερων στην κατηγορία. Ίσως δεν είναι το καλύτερο αυτοκίνητο για να κάνετε αλλαγές, αλλά αρκεί, και γιατί όχι, να εκμεταλλευτείτε τις εκπληκτικές δυνατότητες του i10 N Line στο δρόμο και να κάνετε μίνι διακοπές.
Ζητάει μόνο το βήμα πρόσβασης μεταξύ του ανοίγματος του χώρου αποσκευών και του δαπέδου και για άλλο ένα βήμα μεταξύ του δαπέδου και όταν αναδιπλώνουμε τα καθίσματα — άλλα i10 έχουν αφαιρούμενο πάτωμα ικανό να ισοπεδώσει το δάπεδο με όλα τα άλλα, αλλά το N Η Line δεν το έχει.
Είναι το αυτοκίνητο κατάλληλο για μένα;
Ακόμη και σε αυτήν την πιο σκληρή έκδοση N Line, το Hyundai i10 παραμένει ένα από τα σημεία αναφοράς μεταξύ των κατοίκων της πόλης. Εκτός από την έμφυτη ευελιξία και την εξαιρετική χρήση του εσωτερικού χώρου, το N Line προσθέτει μια πολύ ευπρόσδεκτη δόση απόδοσης, χάρη στους 100 ίππους του 1.0 T-GDI. Αυτό χωρίς να επιβαρύνει πολύ την κατανάλωση σε σύγκριση με το πιο μέτριο 1.0 MPi των 67 ίππων.
Είναι αυτοί οι 100 ίπποι που συμβάλλουν σε μεγάλο βαθμό στις απροσδόκητες ιδιότητες του i10 N Line όταν βγαίνουμε έξω από τη ζώνη άνεσής μας, όταν δηλαδή βγαίνουμε από τα όρια της πόλης. Ποιος ήξερε ότι ένας μικροαστικός θα μπορούσε να είναι ικανός estradista; Όπως το βλέπω, αυτό είναι το i10 που πρέπει να έχετε.
Όπως και το εξωτερικό, το εσωτερικό έχει πιο τολμηρό τόνο, με αρκετές πινελιές στο κόκκινο.
Δυστυχώς, δεν είναι ένας πιο προσιτός πύραυλος τσέπης, όπως φαινόταν στην αρχή, αλλά για όσους αναζητούν ένα καθημερινό αυτοκίνητο, με άφθονη αποστολή, το i10 N Line αποδεικνύεται πολύ ικανοποιητικό.
Τα 17.100 € που ζητήθηκαν φαίνονται λίγο υψηλά στην αρχή και τα τρία αστέρια του Euro NCAP μπορούν να μας αφήσουν λίγο πίσω (η απουσία ορισμένων πιο εξελιγμένων βοηθών οδηγών έβλαψε την τελική κατάταξη), αλλά μεταξύ της επιλογής ενός i10 N Line ή ενός μοντέλου τμήματος παραπάνω — για την ίδια τιμή μπορούμε να έχουμε πρόσβαση στις πιο προσιτές εκδόσεις διαφόρων βοηθητικών προγραμμάτων — και αν ο απόλυτος χώρος δεν είναι απόλυτη ανάγκη, αυτή η πόλη πολλαπλών χρήσεων και αποστολή είναι αρκετά δελεαστική.