Τη δεκαετία του 1990, το Βρετανικό Πρωτάθλημα Αυτοκινήτων Τουρισμού περνούσε μια από τις καλύτερες φάσεις του. Υπήρχαν αυτοκίνητα όλων των τύπων και για όλα τα γούστα: αυτοκίνητα, ακόμη και φορτηγά. Σουηδοί, Γάλλοι, Γερμανοί, Ιταλοί και Ιάπωνες. κίνηση στους εμπρός και πίσω τροχούς.
Το BTCC ήταν, εκείνη την εποχή, ένα από τα πιο φανταστικά πρωταθλήματα ταχύτητας στον κόσμο και η Alfa Romeo αποφάσισε να συμμετάσχει στο «πάρτι». Ήταν το 1994, όταν η μάρκα Arese ζήτησε από την Alfa Corse (τμήμα ανταγωνισμού) να αναγνωρίσει δύο 155 για το ντεμπούτο τους αυτή τη σεζόν.
Η Alfa Corse όχι μόνο συμμορφώθηκε με το αίτημα, αλλά προχώρησε ακόμη παραπέρα, εκμεταλλευόμενη ένα κενό στους αυστηρούς κανονισμούς (ειδικά όσον αφορά την αεροδυναμική) που έλεγαν ότι έπρεπε να πουληθούν 2500 αυτοκίνητα δρόμου παρόμοιας προδιαγραφής.
Εξ ου και το 155 Silverstone, ένα μέτριο ειδικό αναγνωριστικό, αλλά με μερικά αμφιλεγόμενα αεροδυναμικά κόλπα. Το πρώτο ήταν η μπροστινή αεροτομή του που μπορούσε να τοποθετηθεί σε δύο θέσεις, η μία από αυτές ικανή να δημιουργήσει μεγαλύτερη αρνητική ανύψωση.
Το δεύτερο ήταν το πίσω φτερό του. Αποδεικνύεται ότι αυτό το πίσω φτερό είχε δύο επιπλέον στηρίγματα (τα οποία ήταν στοιβαγμένα στο χώρο αποσκευών), επιτρέποντάς του να βρίσκεται σε υψηλότερη θέση και ότι οι ιδιοκτήτες μπορούσαν να το τοποθετήσουν αργότερα, εάν το επιθυμούσαν. Και κατά τη διάρκεια των δοκιμών πριν από τη σεζόν, η Alfa Corsa κράτησε καλά αυτό το «μυστικό», κυκλοφόρησε τη «βόμβα» μόνο στην αρχή της σεζόν.
Και εκεί, το αεροδυναμικό πλεονέκτημα αυτού του 155 έναντι του ανταγωνισμού — BMW Σειρά 3, Ford Mondeo, Renault Laguna, μεταξύ άλλων… — ήταν αξιοσημείωτο. Τόσο αξιοσημείωτο που ο Gabriele Tarquini, ο Ιταλός οδηγός που επέλεξε η Alfa Romeo για να «δαμάσει» αυτό το 155, κέρδισε τους πέντε πρώτους αγώνες του πρωταθλήματος.
Πριν από τον έβδομο αγώνα και μετά από αρκετές καταγγελίες, η οργάνωση αγώνων αποφάσισε να αποσύρει τους βαθμούς που είχε κερδίσει μέχρι τώρα η Alfa Corse και την ανάγκασε να αγωνιστεί με μικρότερο φτερό.
Μη ικανοποιημένη με την απόφαση, η ιταλική ομάδα άσκησε έφεση και μετά την εμπλοκή της FIA, κατέληξε να ανακτήσει τους βαθμούς της και να της επιτραπεί να χρησιμοποιήσει τη διαμόρφωση με το μεγαλύτερο πίσω φτερό για μερικούς ακόμη αγώνες, μέχρι την 1η Ιουλίου του ίδιου έτους.
Αλλά στη συνέχεια, σε μια εποχή που ο ανταγωνισμός είχε επίσης αναπτύξει ορισμένες αεροδυναμικές βελτιώσεις, ο Tarquini κέρδισε μόνο δύο ακόμη αγώνες μέχρι την καθορισμένη προθεσμία. Μετά από αυτό, στους επόμενους εννέα αγώνες, θα πετύχαινε μόνο έναν ακόμη θρίαμβο.
Ωστόσο, το ξέφρενο ξεκίνημα της σεζόν και οι τακτικές εμφανίσεις στο βάθρο κέρδισαν στον Ιταλό οδηγό τον τίτλο BTCC εκείνη τη χρονιά και το παράδειγμα που σας φέρνουμε εδώ — μια Alfa Romeo 155 TS με αριθμό πλαισίου 90080 — ήταν το αυτοκίνητο που έτρεξε ο Tarquini στην προτελευταία αγώνα, στο Σίλβερστοουν, ήδη με την «κανονική» πτέρυγα.
Αυτή η μονάδα του 155 TS, η οποία είχε ιδιώτη μόνο μετά την ανακαίνισή της από τον διαγωνισμό, θα δημοπρατηθεί από τον οίκο RM Sotheby's τον Ιούνιο, σε εκδήλωση στο Μιλάνο της Ιταλίας, και σύμφωνα με τον υπεύθυνο δημοπρασίας θα πουληθεί μεταξύ 300.000 και τις 400.000 ευρώ.
Όσο για τον κινητήρα που εμψυχώνει αυτή την «Alfa», και παρόλο που η RM Sotheby's δεν το επιβεβαιώνει, είναι γνωστό ότι η Alfa Corse χρησιμοποίησε αυτά τα 155 TS εξοπλισμένα με μπλοκ 2,0 λίτρων με τέσσερις κυλίνδρους που απέδιδαν 288 ίππους και 260 Nm.
Πολλοί λόγοι για να δικαιολογήσουν τις πολλές εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ που πιστεύει ότι θα κερδίσει η RM Sotheby's, δεν νομίζετε;