Η χρονιά ήταν 1998 και η Porsche έπαιρνε τις δάφνες στο Le Mans με την 911 GT1-98. Θα ήταν η 16η νίκη της μάρκας στον θρυλικό αγώνα, παρά την έλλειψη ανταγωνιστικότητας της 911 GT1 έναντι ανταγωνιστών όπως η κυρίαρχη Mercedes CLK-LM ή το Toyota GT-One. Ήταν η ατυχία τους που επέτρεψε στην Porsche να κερδίσει, οπότε χρειαζόταν ένα νέο αυτοκίνητο.
Με την εξαφάνιση του GT1, μόνο η κατηγορία LMP900 (Le Mans Prototypes) πληρούσε τις απαραίτητες προϋποθέσεις για να επιδιώξει την απόλυτη νίκη το 1999. Πίσω από το νέο πρωτότυπο για το Le Mans, το οποίο λαμβάνει τον εσωτερικό κωδικό 9R3, βρίσκονται ονόματα όπως Norman Singer και Wiet Huidekoper.
Ο Norman Singer είναι συνώνυμο της επιτυχίας της Porsche στον ανταγωνισμό. Ως μηχανικός αυτοκινήτων, η καριέρα του στο τμήμα ανταγωνισμού της μάρκας εκτείνεται σε τέσσερις δεκαετίες. Είναι αυτός που βρίσκεται πίσω από σχεδόν κάθε νικητή της Porsche στο Le Mans τον περασμένο αιώνα.
Ο Wiet Huidekoper είναι ένας Ολλανδός σχεδιαστής αγωνιστικών αυτοκινήτων που έχει στο βιογραφικό του αυτοκίνητα όπως το Lola T92/10 ή το Dallara-Chrysler LMP1. Αυτός ο σχεδιαστής τράβηξε την προσοχή του Singer στα αποκαλυπτήρια του 1993 της οδικής μετατροπής της Porsche 962 κατόπιν αιτήματος της Dauer Racing.
Το Dauer 962, δεόντως αναγνωρισμένο για το δρόμο και εκμεταλλευόμενο τα κενά στον νέο κανονισμό GT, μετατράπηκε, κατόπιν αιτήματος του Singer, σε πίστα με τη συνεργασία του Huidekoper και βγαίνει νικητής στο Le Mans το 1994.
Η συνεργασία μεταξύ του Singer και του Huidekoper εντάθηκε τα επόμενα χρόνια, συμμετέχοντας στην ανάπτυξη της Porsche 911 GT1, η οποία θα έκανε το ντεμπούτο της το 1996. Με κάθε εξέλιξη της 911 GT1, οι ευθύνες της Huidekoper αυξάνονταν επίσης, με αποκορύφωμα την ανάπτυξη της GT11-911 98 που κέρδισε το 24 Hours of Le Mans, όπως αναφέρθηκε, το 1998.
Εγγραφείτε στο ενημερωτικό μας δελτίο
Για την ανάπτυξη του νέου πρωτοτύπου για το Le Mans, διάδοχο της 911 GT1, η επιλογή πέφτει φυσικά στον Huidekoper. Ο μόνος περιορισμός που απαιτείται από αυτό θα ήταν η συντήρηση του εξακύλινδρου boxer twin-turbo boxer 3,2 λίτρων της 911 GT1, μια απαίτηση που θα προκαλούσε έντονη εσωτερική συζήτηση μετά την ολοκλήρωση του 9R3 — το πρωτότυπο ανοιχτού πιλοτηρίου ολοκληρώθηκε τον Νοέμβριο του 1998 Ο Huidekoper υπενθυμίζει:
Αν το βλέμμα σκότωνε δεν θα ήταν πια εδώ, όταν ανέφερα ότι ο παραδοσιακός εξακύλινδρος κινητήρας Πυγμάχος Η Porsche ήταν το πιο αδύναμο σημείο σε ολόκληρο το σχέδιο.
Ο εξακύλινδρος πυγμάχος δεν είχε πλέον πλεονεκτήματα. Οι κανονισμοί τιμωρούσαν περισσότερο τους υπερφορτισμένους κινητήρες. Οι ατμοσφαιρικοί V8 από ορισμένους ανταγωνιστές ήταν επίσης ελαφρύτεροι -περίπου 160 κιλά έναντι των 230 κιλών του Boxer- και μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν ως δομικά στοιχεία του αυτοκινήτου.
Ο ανταγωνισμός — BMW, Toyota, Mercedes-Benz και Nissan — επίσης εξελίχθηκε καθώς εισήλθε στο δεύτερο έτος ανάπτυξης των μηχανών τους. Η Porsche δεν μπορούσε να βρει ένα αυτοκίνητο που, στα χαρτιά, έχανε ήδη από τους ανταγωνιστές. Λίγες μέρες μετά από αυτή τη συζήτηση, το πρόγραμμα 9R3 θα ακυρωνόταν — ήταν σαν το τέλος του 9R3, αλλά η ιστορία δεν θα τελείωνε εδώ…
η μυστική μηχανή
Τον Μάρτιο του 1999, ο Huidekoper κλήθηκε πίσω στην Porsche. Προς έκπληξή του, του παρουσιάζεται ένας V10 3,5 λίτρων που σχεδιάστηκε αρχικά για τη Formula 1 — ήταν ένα άλλο έργο «μυστικό των θεών», που προοριζόταν να αντικαταστήσει τον προβληματικό V12 που η Porsche παρείχε στην Footwork Arrows το 1991.
Το V12 ήταν μια καταστροφή τέτοιου μεγέθους που η Footwork ακύρωσε τη σύμβαση προμήθειας με την Porsche εκείνη την εποχή, επιστρέφοντας στα προηγούμενα χρησιμοποιημένα Ford Cosworth DFR V8. Αποτέλεσμα? Η Porsche μένει με ένα νέο V10 στα χέρια της, ημιτελές. Η Porsche ως Porsche, επέτρεψε στην ομάδα μηχανικής και σχεδιασμού να ολοκληρώσει την ανάπτυξη του νέου κινητήρα V10, ως ένα είδος πρακτικής άσκησης. Μη έχοντας πού να εφαρμόσει τον κινητήρα, η Porsche απλά ξέχασε αυτό το V10 για τα επόμενα επτά χρόνια.
Ο Huidekoper άρεσε αυτό που είδε. Ο V10 ήταν ένας συμπαγής και ελαφρύς κινητήρας, με εκτιμώμενη ισχύ μεταξύ 700 και 800 ίππων, και πνευματική ενεργοποίηση των βαλβίδων. Ένα εξαιρετικό σημείο εκκίνησης για ένα νέο LMP, που ανασταίνει το 9R3. Το υπάρχον πρωτότυπο ανακτήθηκε, τροποποιήθηκε για να λάβει τον νέο κινητήρα και εξελίχθηκε σε διάφορες πτυχές.
Ο κινητήρας υπόκειται επίσης σε αλλαγές για να αντιμετωπίσει καλύτερα τις σκληρές δοκιμές αντοχής. Η χωρητικότητά του είναι αυξημένη για δύο πιθανές διαμορφώσεις, 5,0 και 5,5 λίτρα. Οι κανονισμοί υπονοούσαν περιοριστές εισόδου, μειώνοντας τη μέγιστη δυνατή οροφή περιστροφής, έτσι το πνευματικό σύστημα ενεργοποίησης των βαλβίδων απορρίφθηκε. Ήταν απαραίτητο να διασφαλιστεί η μακροζωία και η απλότητα στη συναρμολόγηση και τη συντήρηση.
Δεν πρόλαβαν να συμμετάσχουν στο Le Mans εκείνη τη χρονιά, με τις εργασίες προσαρμογής του V10 στο 9R3 να ολοκληρώνονται τον Μάιο του 1999. Όταν όμως πρακτικά τελείωσε το πρωτότυπο, άλλο ένα θεατρικό πραξικόπημα!
Το 9R3 σίγουρα ακυρώνεται
Το πρόγραμμα ακυρώθηκε ξανά. Ωστόσο, η διοίκηση της Porsche επέτρεψε την ολοκλήρωση του πρωτοτύπου του Le Mans, ακόμη και μια σύντομη διήμερη δοκιμή στην πίστα της Porsche στο Weissach, με τον Bob Wollek και τον Allan McNish στο τιμόνι, οι οποίοι αντιμετώπισαν αντίξοες συνθήκες. Παρά τη δοκιμή, μέχρι σήμερα κανείς δεν γνωρίζει ποιες ήταν οι πραγματικές δυνατότητες του 9R3 και δεν θα το μάθουμε ποτέ.
Γιατί όμως το 9R3 ακυρώθηκε ξαφνικά όταν η ανάπτυξή του ήταν τόσο κοντά στο τέλος του;
Ο κύριος λόγος ονομάζεται Porsche Cayenne. Ο Wendelin Wiedekin, Διευθύνων Σύμβουλος της Porsche, και ο παντοδύναμος Ferdinand Piech της Volkwagen και της Audi συμφώνησαν στην κοινή ανάπτυξη ενός νέου SUV, δίνοντας την αφορμή για τα Cayenne και Touareg. Αλλά για να γίνει αυτό, ήταν απαραίτητο να εκτραπούν οι πόροι από άλλα συνεχιζόμενα προγράμματα.
Σύμφωνα με ορισμένες πηγές, η συμφωνία εμπόδισε επίσης την Porsche να συμμετάσχει στις κορυφαίες κατηγορίες των πρωταθλημάτων αντοχής για μια περίοδο 10 ετών. Πολύ ενδιαφέρον, καθώς το 2000 σηματοδοτεί την αρχή της σχεδόν απόλυτης κυριαρχίας της Audi στο Le Mans και στα πρωταθλήματα αντοχής. Ένας τρόπος για τον Ferdinand Piech να αποφύγει τον πιθανό ανταγωνισμό;
Η Porsche θα επέστρεφε στην κορυφαία κατηγορία αντοχής μόνο το 2014 με την 919 Hybrid. Θα κέρδιζε τις 24 ώρες του Le Mans το 2015, το 2016 και το 2017. Αν το 9R3 είχε τις δυνατότητες να ξεπεράσει το Audi R8; Δεν θα μάθουμε ποτέ, αλλά όλοι θα θέλαμε να είχαμε δει τη μονομαχία στο σιρκουί.
Το τέλος του 9R3 δεν σήμαινε το τέλος του V10
Δεν είναι όλα άσχημα. Η μετεωρική επιτυχία της αμφιλεγόμενης Cayenne εγκαινίασε μια εντελώς νέα εποχή ανάπτυξης και ευημερίας στην Porsche. Επέτρεψε τη χρηματοδότηση μιας θεαματικής Carrera GT — που κυκλοφόρησε το 2003 — αφού χρειάστηκε μόνο να περιμένει 11 χρόνια για να βρει μια αξιοπρεπή υποδοχή για το ηλεκτρικό V10.
Εκτιμάται ότι το μόνο υπάρχον πρωτότυπο του 9R3 παραμένει πλήρες και βρίσκεται σε οποιαδήποτε αποθήκη της Porsche. Αυτό δεν αρνείται πλέον την ύπαρξή του, αν και δεν υπάρχουν επίσημες δηλώσεις σχετικά.
Στο μέλλον, η Porsche μπορεί να αποφασίσει να το αποκαλύψει δημόσια και να κάνει γνωστό ένα ακόμη επεισόδιο της πλούσιας ιστορίας της.
Εικόνες: Racecar Engineering