Η χρονιά ήταν το 1990 και οι σούπερ αθλητικές μάρκες εξακολουθούσαν να «κρεμούν» από τις ανοησίες που διαπράχθηκαν στη δεκαετία του 80. Ήταν μια δεκαετία που μετατράπηκε σε φεστιβάλ εξουσίας, λιωμένων ελαστικών και υπερβολών από κάθε άποψη. Αλλά μέσα σε αυτή τη γενική αίσθηση του «after party» υπήρχε ένας μικρός οικοδόμος με ενέργεια για τουλάχιστον ένα ακόμη πάρτι. Αυτός ο κατασκευαστής ήταν η Lamborghini.
Θα τολμούσα να πω ότι η Lamborghini Countach Turbo είναι η προσωποποίηση του αυτοκινήτου τουλάχιστον πέντε θανάσιμων αμαρτιών: θυμού, λαγνείας, λαιμαργίας, υπερηφάνειας και ματαιοδοξίας.
Στο αποκλειστικό κλαμπ των supersports brands, η Lamborghini ενσαρκώνει τον ρόλο του bon vivant. Σε αντίθεση με την «πολύ ευγενική» Aston Martin, την πραγματιστική Porsche ή τη «famme fatale» Ferrari.
Και όπως το bon vivant που είναι, η Lamborghini ετοίμασε ένα πάρτι για να γιορτάσει την τελευταία έκδοση του μοντέλου Countach. Σε αυτό που θα ήταν το «τελευταίο του ταγκό», ο Countach εμφανίστηκε στα καλύτερά του: συγκλονιστικός, δυνατός, επιδεικτικός, αγέρωχος και περήφανος.
Ένας κατ' εξοχήν αμαρτωλός. μιλάμε για Lamborghini Countach Turbo . Η απόλυτη έκδοση ενός από τα πιο χαρισματικά αυτοκίνητα όλων των εποχών. Επίσημα υπάρχουν μόνο δύο αντίγραφα, μια έκδοση concept και μια έκδοση παραγωγής — η τελευταία εμφανίζεται περήφανα προκλητική στις φωτογραφίες που συνοδεύουν αυτό το άρθρο.
Εγγραφείτε στο ενημερωτικό μας δελτίο εδώ
Αν και γεννημένος, μεγαλωμένος και μορφωμένος σε χώρες κοντά στο Βατικανό, ο Κόουνταχ είναι κάθε άλλο παρά Καθολικός. Τολμώ να πω ότι η Lamborghini Countach Turbo είναι η αυτοκινητική προσωποποίηση τουλάχιστον πέντε θανάσιμων αμαρτιών: Θυμός, λαγνεία, λαιμαργία, υπερηφάνεια και ματαιοδοξία.
θυμό και λαιμαργία
Θα γιατί ο κινητήρας σας αποπνέει ένταση, θυμό και απόδοση. Τα χρόνια τον πέρασαν αλλά οι αρετές του παραμένουν: ο Countach Turbo παραμένει ο ίδιος παλιός διάβολος. Έτοιμος να καταβροχθίσει οποιονδήποτε δρόμο ή καμπύλη προηγηθεί, αφήνοντάς το πάντα διαφορετικό στη διαδρομή του: οι ευθείες γίνονται πιο μικρές και οι στροφές λιγότερο λυγισμένες.
Αυτοί είναι Ισχύς 748 ίππων τροφοδοτείται από έναν κινητήρα V12 χωρητικότητας 4,8 λίτρων που τροφοδοτείται από δύο τεράστιους τούρμπο Garrett T4. Ακριβώς 48 ίππους περισσότερους από αυτούς που αναπτύσσουν τη Lamborghini Aventador . Ένα μοντέλο που στους πρόποδες αυτού του Countach Turbo μοιάζει με «αγόρι χορωδίας».
Ο απληστία έχουν ήδη μαντέψει σε τι οφείλεται: η τερατώδης κατανάλωση αυτού του κινητήρα! Μια μονάδα οδήγησης που ήδη από το μακρινό 1990 ώθησε το Coutach, από 0-100 km/h σε λιγότερο από 3,7 δευτ σε έναν αγώνα που τελείωσε μόνο όταν ο δείκτης είχε ήδη περάσει το 360 km/h . Το τίμημα για μια τέτοια απόδοση ήρθε με τη μορφή κατανάλωσης που έπρεπε να μετρηθεί σε δεκαλιτράκια.
Υπάρχουν όμως περισσότερες λεπτομέρειες του «κακού» στο Countach Turbo. Ξεχάστε τα κουμπιά ελέγχου πρόσφυσης, το πρόγραμμα ευστάθειας, την κατανομή των φρένων ή την ανάρτηση πιλότου, γιατί το Countach Turbo δεν διαθέτει κανένα από αυτά τα συστήματα. Αυτοί οι «φύλακες άγγελοι» δεν θα μπορούσαν ποτέ να ελέγξουν έναν αναλογικό αμαρτωλό σαν αυτόν. Επιπλέον, στη δεκαετία του '90 αυτά τα συστήματα δεν ίσχυαν ακόμα για αυτοκίνητα αυτού του διαμετρήματος...
Από την άλλη, υπάρχει μια εντολή σε αυτό το Countach που πρέπει να έχει άμεση επαφή με τα βάθη της Γης και που δυστυχώς δεν υπάρχει στα σημερινά μοντέλα. Μια εντολή που ξύπνησε ή αποκοίμισε, κατά την ευχαρίστησή μας, μια κόλαση ισχύος. μιλάω για «κουμπάκι ώθησης» , ένα κουμπί που ανέβαζε ή μείωνε την πίεση του turbo (μεταξύ 0,7 και 1,5 bar) και κατά συνέπεια την ισχύ.
Θα σας στοιχηματίσω ότι δεν υπάρχει πιο κακό κουμπί από αυτό στα σημερινά supersports. Η Ferrari Manettino; Ναι ναι.
Ματαιοδοξία, πολυτέλεια και υπέροχη
«Υπερβολική φιλοδοξία για την τελειότητα της φυσικής εμφάνισης, την ομορφιά, για να εντυπωσιάσεις τους άλλους» είναι ο ορισμός της ματαιοδοξίας. Αξίζει να προσθέσω κάτι άλλο; Είναι ένας ορισμός που ταιριάζει απόλυτα σε αυτή τη Lamborghini Countach Turbo.
Απλά κοιτάξτε το. Είναι μια ωδή στον υλισμό, στον λαγνεία και το υπέροχος ! Ποιος δεν θα ένιωθε ματαιόδοξος και πάνω από κάθε θνητό σε αυτό το αυτοκίνητο; Για να επιβεβαιώσω την άποψή μου, τις φωτογραφίες που συνοδεύουν αυτό το άρθρο στολίστηκαν από δύο όμορφες κυρίες με κοστούμια που σε τίποτα δεν θυμίζουν την προκλητική Lamborghini Countach Turbo.
Ένα μοναδικό σούπερ άθλημα
Αν μου έδιναν να επιλέξω ένα σούπερ σπορ αυτοκίνητο, ίσως αυτό θα επέλεγα. Δεν ήταν ούτε η σύγχρονη Ferrari F40 ούτε η μακρινή συγγενής της Lamborghini Aventador. Μπορεί να μην είναι —ούτε είναι…— το πιο αποτελεσματικό, γρήγορο και πιο ευκρινές σούπερ σπορ αυτοκίνητο που κατασκευάστηκε ποτέ. Δεν είναι, αλλά είναι ό,τι πρέπει να είναι ένα «old school» supersport: άκαιρο, ζωντανό, πεισματάρικο και φανταχτερό.
Είμαι βέβαιος ότι δεν θα λυγίσει ποτέ όσο ήθελα, δεν θα επιτάχυνε όσο σκόπευα, ούτε θα επιβράδυνε όσο χρειαζόμουν. Αλλά είμαι σίγουρος ότι σε αυτή τη σχέση αγάπης/μίσους βρίσκεται το γόνιμο έδαφος για να φυτέψει και να αναπτύξει συναισθήματα που δεν μπορούν να καλλιεργηθούν από τα περισσότερα σύγχρονα αυτοκίνητα.
Γέλασες με αυτόν τον γραφέα σου τώρα, αλλά έτσι ένιωθα όταν οδηγούσα μικρούς απατεώνες —σε σύγκριση με αυτό το προμήνυμα του κακού…— όπως το Citroën AX GT ή το Fiat Uno Turbo IE. Σπάνια έκαναν αυτό που ήθελα, αλλά ήταν από εκείνο το πείσμα που ξεπήδησε τη θέληση να τους οδηγήσει.
Αλλά πίσω στον βασιλιά των αμαρτωλών του Sant'Agata Bolognese… Ο θρύλος λέει ότι ο Countach Turbo έχει απαγορευτεί στους δρόμους του Βατικανού, ένας αιρετικός σαν αυτόν δεν έχει θέση στην άσφαλτο του ιερού ποντίφικα.
Δεν ξέρει τι του λείπει και δύσκολα θα μάθουμε. Είναι κρίμα, ποιος δεν θα ήθελε να χαθεί με «κακούς τρόπους» στο τιμόνι αυτού του τετράτροχου αιρετικού; Αλλά έχουμε πάντα μια δυνατότητα: να φτιάξουμε ένα δείγμα στο υπόγειό μας…