Μετά την ιστορία του ανθρώπου που έφτιαξε τη δική του Lamborghini, παρουσιάζουμε ένα άλλο αυτοκίνητο που γεννήθηκε στα όρια ενός ήσυχου αμερικανικού γκαράζ, αλλά προέρχεται από τη χώρα της Αυτής Μεγαλειότητας: ένα Austin Mini του 1970 με κινητήρα superbike!
Το αντίγραφο που σας παρουσιάζουμε σήμερα ήταν το αποτέλεσμα ενός όμορφου ονείρου ή ενός τρομερού εφιάλτη – εξαρτάται από την άποψή σας. Για τους υπερασπιστές των ηθών και των καλών τρόπων ήταν ένας εφιάλτης. Όμως για εμάς, τους λάτρεις του καθετί που καίει βενζίνη, ήταν σίγουρα ένα όνειρο που έγινε πραγματικότητα!
Ένα όνειρο σε σχήμα Austin Mini του 1970 με κινητήρα 170 ίππων από Yamaha R1. Για όσους δεν ξέρουν τι είναι το Yamaha R1, το Yamaha R1 – συγχωρέστε με τον πλεονασμό – είναι μια από τις πιο ισχυρές μοτοσυκλέτες της αγοράς.
Το αποτέλεσμα δεν θα μπορούσε παρά να είναι… βομβιστικό! Άλλωστε, έχουμε να κάνουμε με έναν κινητήρα χωρητικότητας μόλις 1 λίτρου αλλά ικανό να σκαρφαλώσει μέχρι τις 11.500 σ.α.λ. με την ίδια ευκολία που χαλαρώνω δίπλα σε μια πισίνα, σε ένα πολυτελές θέρετρο στα Κανάρια Νησιά.
Όποιος έχει πιλοτάρει ποτέ ένα superbike σε λειτουργία «μαχαίρι με δόντια» – όποιος έχει, βάλε το δάχτυλό σου στον αέρα… – ξέρει ότι όταν θέλεις να προχωρήσεις με απόφαση, το στροφόμετρο δεν μπορεί να κατέβει από τις 7000 rpm. Κάτω από τις 7000rpm οδηγούμε έναν «κανονικό» κινητήρα, αλλά μόλις περάσουμε αυτό το καθεστώς… Η Παναγία των Cambotas and Pistons αξίζουν τον κόπο! Ο κόσμος παίρνει νέα χρώματα και η μονάδα μέτρησης για τις ευθείες αλλάζει από χιλιόμετρα σε μέτρα.
Αλλάζοντας τους 2 τροχούς για τους 4 τροχούς, η εμπειρία θα πρέπει να είναι παρόμοια. Στο κλειστοφοβικό σασί ενός Mini της δεκαετίας του '70, τα πράγματα θα πρέπει να είναι εξίσου έντονα.
Το βάρος του σετ δεν θα είναι ξένο σε αυτό. Υπάρχουν 170 ίπποι για βάρος που δεν φτάνει τα 600 κιλά. Για να κάνουμε τα πράγματα λίγο πιο ενδιαφέροντα, είναι καλό να θυμόμαστε ότι οι αλλαγές σε αυτό το αυτοκίνητο, όπως και στις μοτοσυκλέτες, μπορούν να πραγματοποιηθούν χωρίς τη χρήση του συμπλέκτη – αν δεν θέλουμε να λυπόμαστε ή να λυπόμαστε τους μηχανικούς.
Ομολογώ ότι έχω σοβαρές αμφιβολίες αν υπάρχει κάτι στον κόσμο, με τέσσερις τροχούς και χώρο για τέσσερις, που μπορεί να κάνει έναν ορεινό δρόμο τόσο γρήγορο όσο αυτό το μικρό δηλητήριο. Ήταν έτσι στη δεκαετία του '60, όταν η Mini κέρδισε το Ράλι Μόντε Κάρλο 3 συνεχόμενες φορές απέναντι σε έναν πολύ πιο ισχυρό ανταγωνισμό. Και προφανώς είναι ακόμα έτσι...
Τα καλά νέα είναι ότι αυτή η πηγή τρέλας είναι προσβάσιμη σχεδόν σε όλους, με πολύ απλό τρόπο. Και δεν χρειάζεται να βάλουν το σπίτι προς πώληση! Το μόνο που έχετε να κάνετε είναι να έχετε το σασί ενός Mini «στο χέρι για σπορά» και να αγοράσετε ένα κιτ που αναπτύχθηκε από το βρετανικό promo-motive (σύνδεσμος εδώ).
Παρέχουν το εγχειρίδιο οδηγιών και όλα τα εξαρτήματα – περιλαμβάνεται κινητήρας. Αυτό βέβαια δεν σε απαλλάσσει από κάποιες όμορφες κλειστές βραδιές στο γκαράζ του σπιτιού σου, αλειμμένες με λάδι μέχρι τα δόντια. Είτε αυτό είτε σαπουνόπερες του TVI…