Αυτή η νέα μελέτη, που προετοιμάστηκε από μια ομάδα διεθνών εμπειρογνωμόνων, μέλη του Διεθνούς Φόρουμ Μεταφορών (ITF), μιας διακυβερνητικής οργάνωσης που λειτουργεί ως δεξαμενή σκέψης στον τομέα της πολιτικής μεταφορών, υποστηρίζει ότι υπάρχει μια «ισχυρή» σχέση μεταξύ της ταχύτητας και τον αριθμό των ατυχημάτων και των θυμάτων, μετά από ανάλυση ζητημάτων οδικής ασφάλειας σε 10 χώρες.
Σύμφωνα με τον ίδιο φορέα, τα στοιχεία που ελήφθησαν επιβεβαιώνουν έναν επιστημονικό τύπο «που χρησιμοποιείται παγκοσμίως», σύμφωνα με τον οποίο, για κάθε 1% αύξηση της μέσης ταχύτητας, καταλήγει να αντιστοιχεί σε αύξηση 2% στον αριθμό των ατυχημάτων με τραυματισμούς, μια αύξηση 3% σε περίπτωση σοβαρών ή θανατηφόρων ατυχημάτων και 4% σε περίπτωση θανατηφόρων ατυχημάτων.
Δεδομένων αυτών των δεδομένων, οι ερευνητές υποστηρίζουν ότι μια μείωση στις μέγιστες ταχύτητες, έστω και μικρή, «θα μειώσει σημαντικά τον κίνδυνο». Τα νέα όρια θα τίθενται ανάλογα με τις πιθανότητες επιβίωσης σε κάθε τοποθεσία, σε περίπτωση ατυχήματος.
ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΤΕ ΜΑΣ ΣΤΟ YOUTUBE Εγγραφείτε στο κανάλι μας
30 km/h σε κατοικημένες περιοχές, 50 km/h σε αστικές περιοχές
Έτσι, οι συντάκτες της μελέτης προτείνουν μείωση της μέγιστης ταχύτητας στα 30 km/h, σε κατοικημένες περιοχές, και στα 50 km/h, σε άλλες αστικές περιοχές. Στους αγροτικούς δρόμους, ωστόσο, το όριο ταχύτητας δεν πρέπει να υπερβαίνει τα 70 km/h, με τους ερευνητές να μην κάνουν συστάσεις για αυτοκινητόδρομους.
Έκθεση ITFΩς τρόπος μείωσης του οδικού τραύματος που προκαλείται από τον αριθμό των θυμάτων και των τραυματισμών που προκαλούνται από τροχαία ατυχήματα, οι κυβερνήσεις πρέπει να λάβουν μέτρα για να μειώσουν την ταχύτητα στους δρόμους μας, αλλά και τις διαφορές μεταξύ των διαφόρων ορίων ταχύτητας. Από ατομική σκοπιά, ο κίνδυνος ενός σοβαρού ατυχήματος μπορεί να φαίνεται μικρός, αλλά, από την άποψη της κοινωνίας, υπάρχουν σημαντικά οφέλη, όσον αφορά την ασφάλεια, με τη μείωση τόσο των μέγιστων ταχυτήτων όσο και των διαφορών μεταξύ των διαφόρων ορίων Ταχύτητα.
Θα πρέπει να θυμόμαστε ότι, το 2014, μια μελέτη στη Δανία πρότεινε ακριβώς το αντίθετο, δηλαδή την αύξηση των ορίων ταχύτητας, ως τρόπο μείωσης της διαφοράς μεταξύ πιο αργών και ταχύτερων οδηγών, βελτιώνοντας την οδική ασφάλεια.