Υπάρχουν τα αγόρια και μετά υπάρχουν οι γενειοφόροι άντρες. Ο Ken Imhoff, ένας Αμερικανός με χαλαρή βίδα και υπερβολικές γνώσεις μηχανικής, ανήκει αναμφισβήτητα στη δεύτερη ομάδα (άντρες με δύσκαμπτα γένια).
Γιατί; Γιατί έφτιαξε μια Lamborghini Countach στο υπόγειό του από την αρχή.
Φανταστείτε τον εαυτό σας να κάθεστε στον καναπέ και να παρακολουθήσετε μια ταινία, όταν μια Lamborghini περνάει από τη μικρή οθόνη, ερωτεύεστε το αυτοκίνητο (το εύκολο μέρος) και γυρνάτε στη γυναίκα σας και λέτε: «Κοίτα, αυτή είναι υπέροχη Μαρία, μια Lamborghini! Πρέπει να βγάλουμε τη μαμά σου από το υπόγειο, γιατί χρειάζομαι χώρο για να φτιάξω μια Lamborghini εκεί κάτω (το δύσκολο μέρος).» Επιλύθηκε το θέμα της επιμελητείας… ας πιάσουμε δουλειά!
Καταπληκτικό δεν είναι; Εκτός από το να κοιμηθεί η πεθερά στον κάδο ανακύκλωσης, έτσι έγινε. Ο Ken Imhoff ερωτεύτηκε τη Lamborghini Countach όταν είδε την ταινία Cannonball Run και αποφάσισε να κάνει μία. Ήταν έρωτας με την πρώτη ματιά.
Μεγαλωμένος από πατέρα γερμανικής καταγωγής, λάτρη της κατασκευής αυτοκινήτων και πιστός στο ρητό «είναι τρελό οι άνθρωποι να αγοράζουν αντικείμενα που μπορούν να κατασκευάσουν μόνοι τους», δεν προκαλεί έκπληξη το γεγονός ότι ο γιος του ήθελε επίσης να κατασκευάσει ένα αυτοκίνητο. Και αυτό έκανε. Ξεκίνησε τη δουλειά και για 17 χρόνια της ζωής του επένδυσε όλα τα χρήματα και τον ελεύθερο χρόνο του –το έργο άξιζε πάνω από 40 χιλιάδες δολάρια, χωρίς να υπολογίζονται τα εργαλεία για αυτόν τον σκοπό– για να φτιάξει το αυτοκίνητο των ονείρων του: τη Lamborghini Countach LP5000S ευρώ προδιαγραφών από το 1982.
«Οι εξατμίσεις στρίβονταν και πλάθονταν με τη δύναμη των δικών τους μπράτσων»
Η αρχή δεν ήταν εύκολη, στην πραγματικότητα, κανένα από τα βήματα της διαδικασίας δεν ήταν. Καθώς στο Ουισκόνσιν (ΗΠΑ) οι χειμώνες είναι πολύ σκληροί και ο ήρωάς μας δεν είχε χρήματα να πληρώσει για τη θέρμανση του γκαράζ του, αναγκάστηκε να ξεκινήσει το έργο στο υπόγειο του σπιτιού του. Και όπως κάθε κανονικό υπόγειο, έτσι και αυτό δεν έχει έξοδο στο δρόμο. Η πρόσβαση γίνεται είτε από εσωτερικές σκάλες είτε από παράθυρα. Όλα τα κομμάτια έπρεπε να μπουν από το παράθυρο ή από τις σκάλες. Πώς βγήκε το αυτοκίνητο; Θα δούμε…
Μόλις έφτασε ο χώρος, άρχισε ένα άλλο μαρτύριο για τον Ken Imhoff. Η Lamborghini Countach δεν είναι ακριβώς ένα αυτοκίνητο στη γωνία και η δημιουργία ενός ακριβούς αντίγραφου χρησιμοποιώντας φωτογραφίες δεν είναι η καλύτερη μέθοδος. Μην ξεχνάτε ότι το διαδίκτυο ήταν κάτι που δεν υπήρχε εκείνη την εποχή. Φαινόταν ότι το έργο ήταν καταδικασμένο σε αποτυχία.
"(...) ο εκλεπτυσμένος και περιστρεφόμενος κινητήρας V12 (από τον αρχικό Countach) έδωσε τη θέση του σε έναν τραχύ και ορμητικό κινητήρα Ford Cleveland Boss 351 V8. Ακόμα και τον αμερικανικό!"
Ο καημένος ο Ken Imhoff ήταν ήδη απογοητευμένος όταν ένας φίλος του τηλεφώνησε λέγοντας ότι είχε ανακαλύψει ένα περίπτερο όπου πωλούνταν ένα "Lambo". Δυστυχώς, ο πωλητής δεν επέτρεψε στον Ken Imhoff να κάνει τις μετρήσεις για την κατασκευή του. Λύση? Πηγαίνετε στο περίπτερο κρυφά, κατά τη διάρκεια του μεσημεριανού γεύματος, όταν αυτός ο κακός πωλητής ήταν μακριά, και χρησιμοποιήστε τη μεζούρα. Ποιος Τζέιμς Μποντ! Έγιναν εκατοντάδες μετρήσεις. Από το μέγεθος των χειρολαβών των θυρών, μέχρι την απόσταση μεταξύ των φλας, ανάμεσα σε τόσα άλλα ασήμαντα πράγματα.
Με όλες τις μετρήσεις που σημειώθηκαν στο μπλοκ, ήρθε η ώρα να αρχίσουμε να φτιάχνουμε τα πάνελ του αμαξώματος. Ξεχάστε τα εργαλεία τελευταίας τεχνολογίας. Όλα κατασκευάστηκαν χρησιμοποιώντας σφυρί, αγγλικό τροχό, ξύλινα καλούπια και αντοχή στο χέρι. Επος!
Το σασί δεν πρόσφερε λιγότερη δουλειά. Ο Ken Imhoff έπρεπε να μάθει να συγκολλά σαν επαγγελματίας, τελικά δεν έφτιαχνε ακριβώς ένα καλάθι αγορών. Κάθε φορά που άνοιγα τη μηχανή συγκόλλησης, όλη η γειτονιά ήξερε – οι τηλεοράσεις είχαν την παραμορφωμένη εικόνα. Ευτυχώς, οι γείτονές σας ποτέ δεν ενδιαφέρθηκαν πραγματικά για αυτό και το κατάλαβαν. Όλα κατασκευασμένα από σωληνωτό χάλυβα, το πλαίσιο αυτής της «ψεύτικης Lamborghini» ήταν τελικά καλύτερο από το αρχικό.
«Μετά από 17 χρόνια αίματος, ιδρώτα και δακρύων, έφτασε μια από τις πιο κρίσιμες στιγμές της διαδικασίας: η αφαίρεση της Lamborghini από το υπόγειο»
Αυτή τη στιγμή, έχουν περάσει μερικά χρόνια από την έναρξη του έργου. Η γυναίκα του, ακόμα και ο σκύλος του Imhoff, έχουν ήδη εγκαταλείψει το να κάθεται στο υπόγειο και να απολαμβάνει την κατασκευή του ονείρου του. Όμως σε κρίσιμες στιγμές, που η θέληση για συνέχιση άρχισε να αποτυγχάνει, δεν του έλειψαν ποτέ λόγια υποστήριξης και ενθάρρυνσης. Εξάλλου, το να σχεδιάσεις από το Α έως το Ω ένα supercar στο υπόγειο ενός σπιτιού δεν είναι για όλους. Δεν είναι!
Και αυτή η «ψεύτικη Lamborghini» δεν προοριζόταν να είναι απλώς μια απομίμηση. Έπρεπε να συμπεριφέρεται και να περπατάει σαν πραγματική Lamborghini. Αλλά επειδή αυτή η Lamborghini δεν γεννήθηκε στα κατάφυτα λιβάδια μιας ιταλικής επαρχίας, αλλά μάλλον στις άγριες χώρες του Ουισκόνσιν, ο κινητήρας έπρεπε να ταιριάζει.
Έτσι, ο εκλεπτυσμένος, περιστρεφόμενος κινητήρας V12 (από τον αρχικό Countach) έδωσε τη θέση του σε έναν τραχύ και αυθόρμητο κινητήρα Ford Cleveland Boss 351 V8. Ακόμα και τον αμερικανικό! Εάν, όσον αφορά το σασί, αυτή η «ψεύτικη Lamborghini» άφησε ήδη τον πραγματικό της αδελφό σε κακό φως, τι γίνεται με τον κινητήρα; Υπάρχουν 515 ίπποι ισχύος που χρεώνονται στις 6800 σ.α.λ. Το κιβώτιο ταχυτήτων που επιλέχθηκε ήταν μια σύγχρονη μονάδα πέντε σχέσεων ZF, χειροκίνητο φυσικά.
Στο τέλος του έργου είχαν αγοραστεί μόνο τα ελάχιστα και βασικά μέρη. Ακόμη και οι τροχοί, αντίγραφο των αυθεντικών, κατασκευάστηκαν κατά παραγγελία. Οι εξατμίσεις ήταν στριμμένες και καλουπωμένες με τη δύναμη των δικών του χεριών.
Μετά από 17 χρόνια αίματος, ιδρώτα και δακρύων, έφτασε μια από τις πιο κρίσιμες στιγμές της διαδικασίας: η απομάκρυνση της Lamborghini από το υπόγειο. Για άλλη μια φορά, το γερμανικό αίμα και η αμερικανική κουλτούρα έχουν συμμαχήσει για να απλοποιήσουν τη διαδικασία. Ένας τοίχος έσπασε και η δημιουργία ρυμουλκήθηκε από εκεί πάνω από ένα πλαίσιο που δημιουργήθηκε ειδικά για το σκοπό αυτό. Et voilá… Λίγες ώρες αργότερα ο τοίχος ξαναχτίστηκε και η “Lamborghini Red-Neck” είδε το φως της δημοσιότητας για πρώτη φορά.
Στη γειτονιά μαζεύτηκαν όλοι γύρω από τον ταύρο που είχε γεννηθεί στη γειτονιά. Και σύμφωνα με τον Imhoff, όλοι θεωρούσαν ότι τα βράδια που σχεδόν δεν είχαν τηλεόραση ή τα απογεύματα που τα ρούχα στα σκοινιά μύριζαν μπογιά ήταν καλά χρησιμοποιημένα. Τα βλέμματα ήταν ικανοποιητικά.
Τελικά, αυτό το έργο αποδείχθηκε ότι ήταν κάτι περισσότερο από την απλή υλοποίηση ενός ονείρου. Ήταν ένα ταξίδι προσωπικής ανάπτυξης, ανακάλυψης νέων φιλιών και ένα μάθημα ανθεκτικότητας και ανιδιοτέλειας. Με τέτοια παραδείγματα, δεν έχουμε επιχειρήματα για να μην λύσουμε τα προβλήματα της ζωής μας, σωστά; Αν διαβάζετε αυτό το κείμενο με το καπέλο, είναι καλή στιγμή να το βγάλετε από σεβασμό για αυτόν τον άντρα. Θυμωμένος!
Αν θέλετε να μάθετε λίγα περισσότερα για αυτό το έργο, επισκεφτείτε τον ιστότοπο του Ken Imhoff κάνοντας κλικ εδώ. Όσο για μένα, πρέπει να πάω να κάνω μετρήσεις στο γκαράζ μου… Αποφάσισα να φτιάξω αμέσως μια Ferrari F40! Αφήστε μας τη γνώμη σας για αυτό το άρθρο στο Facebook μας.
