Επί του παρόντος, συνδέουμε την Bugatti με μηχανήματα ικανά να ξεπεράσουν τα 400 km/h. Αλλά η μάρκα, σε ένα πολύ μακρινό παρελθόν, ήταν υπεύθυνη για μερικά από τα πιο πολυτελή πολυτελή σαλόνια στον κόσμο, όπως το μεγαλόψυχο Royale.
Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο μια τετραθέσια, τετράθυρη Bugatti ήταν ένα σταθερό σημείο συζήτησης όλα αυτά τα χρόνια. Από την εποχή του Romano Artioli, ιδιοκτήτη της Bugatti πριν βγει στη σκηνή ο Όμιλος Volkswagen και αποκτήσει τη μάρκα.
Ένα υπερπολυτελές, τετράθυρο, τετραθέσιο superberlin θα ήταν μια φυσική προέκταση της γαλλικής μάρκας. Τόσο φυσικό που κατά καιρούς γνωρίζουμε πρωτότυπα και δημοσιοποιούνται εσωτερικές συζητήσεις για τη δυνατότητα παραγωγής ενός μοντέλου με αυτά τα χαρακτηριστικά.
Από τα πιο γνωστά πρωτότυπα, ο Giorgetto Giugiaro υπέγραψε δύο. Ακόμα στην εποχή του Romano Artioli, το 1993 έκανε το κομψό Bugatti EB112 , που έμελλε να συνοδεύσει το φανταστικό EB110. Παρά την κατάσταση του πρωτοτύπου, τρεις μονάδες φαίνεται να έχουν κατασκευαστεί.
Το δεύτερο πρωτότυπο που υπογράφει ο Giugiaro, η Bugatti, βρισκόταν στα χέρια του γερμανικού ομίλου. Ήταν 1999 και γνωρίζαμε EB218 . Ξεχώρισε για την ιδιόμορφη επιλογή του κινητήρα του: έναν κινητήρα με 18 κυλίνδρους σε W και 6,3 λίτρα.
Το 2009 προέκυψε ένα νέο όραμα για το πολυτελές σαλόνι Bugatti. Εκφρασμένο 16C Galibier , ήταν το πιο κοντά στο να φτάσει στις γραμμές παραγωγής. Και ναι, το 16C αναφέρεται στον αριθμό των κυλίνδρων στον κινητήρα του, ο οποίος ήταν ίδιος με τη Veyron.
Αν και τα σχέδια παραγωγής έχουν προχωρήσει –περίπου 3000 μονάδες σε οκτώ χρόνια– το έργο θα ακυρωθεί μετά την αναχώρηση του Wolfgang Dürheimer, Διευθύνοντος Συμβούλου της Bugatti, στην Audi.
Ένας νέος Galibier στο σφυρηλάτηση;
Πολύ πιο πρόσφατα, και μετά το Dieselgate, έγινε ξανά λόγος για Galibier για την Bugatti.
Γιατί; Πρώτα, ο Dürheimer επέστρεψε στην ηγεσία της Bugatti. Δεύτερον, η απόφαση να παραμείνει η Bugatti στο χαρτοφυλάκιο των εμπορικών σημάτων του γερμανικού ομίλου μετά την Dieselgate –με κόστος που δεν φαίνεται να σταματά να αυξάνεται– ανάγκασε ένα μακροπρόθεσμο σχέδιο για τη διασφάλιση της μελλοντικής βιωσιμότητας των εργασιών της και την απαραίτητη οικονομική ανεξαρτησία. στην υπόλοιπη ομάδα.
Wolfgang Dürheimer, Διευθύνων Σύμβουλος της BugattiΑυτή τη στιγμή επιδιώκω τέσσερις στρατηγικές ιδέες. Ο Galibier είναι ένας από αυτούς. Δεν μπορώ να μιλήσω για τους άλλους.
Και, τέλος, αν κρατήσουν τους προβλεπόμενους αριθμούς για τον πρώτο Galibier, ο προβλεπόμενος αριθμός μονάδων ξεπερνά (πολύ!) τις 500 μονάδες του Chiron.
Όπως τα πρωτότυπα που αναφέραμε, αυτό το νέο σαλόνι θα κρατούσε τον κινητήρα στην μπροστινή θέση, ισοδυναμώντας με τη χρήση του 16κύλινδρου στα Δ της Chiron. Η διαφορά μεταξύ των δύο προτάσεων θα μπορούσε να είναι στη μερική ηλεκτροδότηση των 16 κυλίνδρων. Η επιλογή δεν έγινε για το Chiron, λόγω του επιπλέον έρματος που θα συνεπαγόταν μια τέτοια λύση, ένα πρόβλημα που δεν προκύπτει σε αυτό το σαλόνι, αν προχωρήσει.
Όσον αφορά τη βάση, εικάζεται ότι θα χρησιμοποιηθεί μια παραλλαγή του MSB, η πλατφόρμα που αναπτύχθηκε από την Porsche, την οποία μπορούμε να βρούμε ήδη στη νέα Panamera και η οποία θα παίξει βασικό ρόλο σε μια άλλη πολυτελή μάρκα του Ομίλου Volkswagen, Bentley.
Όσον αφορά τις άλλες υπό συζήτηση υποθέσεις, οι ανταγωνιστές του Galibier, σύμφωνα με την Autocar, περιλαμβάνουν ένα σούπερ SUV, έναν ανταγωνιστή της Rolls-Royce Cullinan, έναν πνευματικό διάδοχο του 100% ηλεκτρικού Royale και ένα υπεραυτοκίνητο που βρίσκεται κάτω από το Chiron. Ωστόσο, η προτίμηση του Wolfgang Dürheimer είναι ξεκάθαρη. Πρέπει να είναι ένας νέος Galibier.
Ωστόσο, στην επισημασμένη εικόνα, βασισμένη στο αρχικό concept Galibier, έχουμε μια πρόταση της Indav Design σχετικά με ένα πιθανό μελλοντικό Galibier. Είναι ο σωστός τρόπος;