آلفارومئو 156. برنده جایزه خودروی سال 1998 در پرتغال

Anonim

در حال حاضر، آلفارومئو 156 این تنها مدل از این برند ایتالیایی بود که برنده جایزه خودروی سال در پرتغال شد - همچنین همزمان با انتخاب آن به عنوان خودروی سال اروپا در همان سال.

156 در سطوح مختلف به یک مدل شاخص برای برند ایتالیایی تبدیل شد و در نهایت به یکی از بزرگترین موفقیتهای تجاری آن تبدیل شد - بیش از 670000 دستگاه از سال 1997 تا 2007 فروخته شد. از آن زمان، هیچ آلفارومئویی دیگر دیده نشده است. توانست به حجم هایی با این کالیبر برسد.

جای 155 اغلب مورد انتقاد را گرفت و همراه با آن پیچیدگی و جاه طلبی بیشتری را به ارمغان آورد، چه از نظر طراحی یا ویژگی های فنی آن.

آلفارومئو 156

از استاد

بلافاصله تاثیر زیادی بر طراحی آن گذاشت و والتر داسیلوا، مدیر طراحی آلفارومئو در آن زمان، مسئول خطوط بود.

این یک پیشنهاد یکپارچهسازی با سیستمعامل نبود، به دور از آن، اما عناصری را در خود جای داده بود که دوره های دیگر را تداعی می کرد، به خصوص زمانی که از جلو به آن نگاه می کردیم.

آلفارومئو 156

چهره متمایز آلفارومئو 156 با یک اسکودتو مشخص شد که سپر را "تهاجم" کرد (مدل های مربوط به دوره های دیگر) و شماره پلاک را به اجبار کنار زد - از آن زمان، تقریباً به یکی از تصاویر برند ... برند ایتالیایی تبدیل شده است. .

علیرغم اینکه یک "همه جلو" است (موتور در موقعیت عرضی جلو و محرک چرخ جلو)، نسبت های این سالن سه بسته با ابعاد نسبتا جمع و جور از استاندارد بسیار خوبی برخوردار بود. مشخصات آن یادآور یک کوپه بود، و دستگیره درب عقب که در پنجره، در کنار ستون C ادغام شده بود، این تصور را تقویت می کرد - 156 اولین مدلی نبود که این راه حل را داشت، اما یکی از مسئول اصلی محبوبیت آن بود. .

آلفارومئو 156. برنده جایزه خودروی سال 1998 در پرتغال 2860_3

سطوح آن تمیز بود، به استثنای دو چین روی محور که خط کمر را نیز مشخص می کرد. بر خلاف بسیاری از مواردی که در آن زمان دیده می شد، زیبایی شناسی توسط گروه های نوری، هم جلو و هم پشت، باریک و با ابعاد متوسط تکمیل شد.

در سال 2000، 156 اسپورت واگن معرفی شد که نشان دهنده بازگشت آلفارومئو به ون ها بود، چیزی که از زمان آلفارومئو 33 اسپورت واگن رخ نداده بود. مانند سالن، اسپورت واگن نیز به دلیل ظاهر بسیار جذاب خود متمایز بود - به غیر از این، چه کسی تبلیغ اسپورت واگن با بازیگر کاترین زتا جونز را به خاطر دارد؟ - و، واقعیت عجیب، علیرغم اینکه آشناترین بدنه از نظر استعدادها بود، صندوق عقب آن کمی کوچکتر از صندوق عقب بود.

آلفارومئو 156 اسپورت

آلفارومئو 156 اسپورت واگن تقریباً سه سال پس از سدان ظاهر شد

حقیقت این است که حتی امروزه، بیش از دو دهه پس از عرضه، آلفارومئو 156 یک نقطه عطف سبک است و مانند معدود دیگری، ظرافت و اسپرت را ترکیب می کند. یکی از زیباترین سدان های تاریخ؟ بدون شک.

اگر در بیرون از نظر ظاهری چشمگیر بود، در داخل تفاوت چندانی نداشت. فضای داخلی به وضوح تداعی کننده یک آلفارومئو از دوره های دیگر بود که بیش از همه در صفحه ابزار آن با دو صفحه دایره ای "پوشش دار" و در صفحه های کمکی یکپارچه در کنسول مرکزی (و رو به سمت راننده) قابل مشاهده است.

آلفارومئو 156 داخلی

اولین راه آهن مشترک

در زیر کاپوت ما چندین موتور بنزینی چهار سیلندر اتمسفری را پیدا کردیم که دارای حجمی بین 1.6 تا 2.0 لیتر بودند که همگی آنها Twin Spark (دو شمع در هر سیلندر) و قدرت هایی بین 120 اسب بخار و 150 اسب بخار بودند.

زمانی که 156 به بازار عرضه شد، دیزل ها در حال حاضر در بازار مطرح شده بودند و بنابراین نمی توانستند حضور نداشته باشند. شناخته شده ترین آن، 1.9 JTD گروه فیات بود، اما بالاتر از آن، ما یک 5 سیلندر خطی با ظرفیت 2.4 لیتر پیدا کردیم که به عنوان اولین دیزلی بود که با سیستم تزریق Common Rail (رمپ مشترک) با قدرت ها در بازار معرفی شد. بین 136 اسب بخار تا 150 اسب بخار

2.4 JTD

ریل مشترک پنج سیلندر

پس از بازسازی انجام شده توسط Giorgetto Giugiaro's Italdesign، شناخته شده در سال 2003، نوآوری های مکانیکی بیشتری وجود داشت، مانند معرفی تزریق مستقیم در موتور بنزینی 2.0 لیتری، که با نام اختصاری JTS (Jet Thrust Stoichiometric) مشخص شد و قدرت را به 165 افزایش داد. اسب بخار موتورهای دیزلی نیز نسخههای چند سوپاپه را به دست آوردند، هم در 1.9 (هنوز در سال 2002) و هم در 2.4 که شروع به شناسایی JTDm کرد، با افزایش قدرت، در دومی تا 175 اسب بخار.

با موتورهای بنزینی و دیزلی گیربکس های پنج و شش سرعته دستی مرتبط بودند، در حالی که 2.0 Twin Spark و JTS می توانند با Selespeed، یک گیربکس رباتیک نیمه اتوماتیک، جفت شوند.

V6 Busso

اما در مرکز توجه، البته، V6 Busso مورد احترام بود. اولین بار در نسخه با ظرفیت 2.5 لیتر، قادر به ارائه 190 اسب بخار (بعداً 192 اسب بخار)، که می تواند با یک گیربکس اتوماتیک جالب سیستم Q مرتبط باشد، که حالت دستی داشت که الگوی H را مانند گیربکس دستی حفظ می کرد. چهار سرعت

V6 Busso
2.5 V6 Busso

بعداً «پدر» تمام Busso با 156 GTA، اسپورتترین نسخه این سری، وارد شد. در اینجا، V6 24 سوپاپ به ظرفیت 3.2 لیتر و قدرت تا 250 اسب بخار افزایش یافت، که در آن زمان مقدار محدودی برای یک دیفرانسیل جلو در نظر گرفته می شد. اما در مورد این مدل بسیار خاص، توصیه می کنیم مقاله ما را که به آن اختصاص داده شده است، مطالعه کنید:

دینامیک تصفیه شده

طراحی و مکانیک آن متقاعد شده بود، اما شاسی آن نیز نباید نادیده گرفته شود. تغییرات ایجاد شده در پلت فرم C1 گروه فیات نه تنها فاصله بین دو محور برتر را در مقایسه با سایر مدل هایی که از آن استفاده می کردند تضمین کرد، بلکه سیستم تعلیق مستقل را در هر دو محور به دست آورد. در جلو یک طرح مثلث دوتایی روی هم قرار گرفته و در عقب یک طرح مک فرسون وجود داشت که جلوه فرمان غیرفعال را تضمین می کرد.

آلفارومئو 156

با تغییر شکل در سال 2003، 156 دارای اپتیک و سپرهای عقب جدید شد…

علیرغم اطمینان از پویایی تصفیه شده، سیستم تعلیق همچنان یک سردرد بود. معمول بود که این ناهماهنگی باشد که منجر به سایش زودرس لاستیک ها می شد، در حالی که پشت بلوک های زنگ شکننده ثابت می شد.

نمیتوانیم جهت آن را فراموش کنیم، که کاملاً مستقیم است - امروز هم همینطور است - با تنها 2.2 دور از بالا به بالا. آزمایشهای انجام شده در ارتفاع، یک سالن با هندلینگ پویا با نگرش اسپرت قوی و شاسی پاسخگو را نشان داد.

همچنین در این رقابت ها تاریخ ساز شد

اگر زمانی که در انتخابات خودروی سال در پرتغال و اروپا پیروز شد، یک مدل جدید بود، تازه وارد بازار شد، زمانی که کارش به پایان رسید، میراثش در پیستها بسیار گسترده بود. آلفارومئو 156 به طور منظم در مسابقات قهرمانی تورهای متعدد حضور داشته است و میراث تاریخی 155 (که در DTM نیز برجسته بود) را ادامه می دهد.

آلفارومئو 156 GTA

او سه بار قهرمان مسابقات قهرمانی جهانگردی اروپا (2001، 2002، 2003) شد و چندین قهرمانی ملی در این سطح را نیز فتح کرد و در سال 2000 قهرمانی سوپرتوریسم آمریکای جنوبی را نیز فتح کرد. جام ها در 156 کم نبود.

جانشینی

آلفارومئو 156 در سال 2007، 10 سال پس از عرضه، به طور قطعی به کار خود پایان داد. این یکی از آخرین موفقیت های بزرگ آلفارومئو (به همراه 147) بود و نسلی از علاقه مندان و آلفیست ها را مشخص کرد.

در سال 2005، آلفارومئو 159 جایگزین آن شد که علیرغم داشتن ویژگی های قوی تر در پارامترهایی مانند استحکام و ایمنی، هرگز نتوانست به موفقیت مدل قبلی خود برسد.

آلفارومئو 156 GTA
آلفارومئو 156 GTA

آیا می خواهید با دیگر برندگان خودروی سال در پرتغال آشنا شوید؟ لینک زیر را دنبال کنید:

ادامه مطلب