આજે સિન્ત્રા જવાના રસ્તે મને બે મળ્યા ઓટોઝોમ્બીઝ IC19 માં. ઓટોઝોમ્બીઝ એ મોટરચાલકોની નવી શ્રેણી છે, જેઓ એક જ સમયે વાહન ચલાવવા અને સંદેશાઓની આપ-લે કરવાનો પ્રયાસ કરીને લાક્ષણિકતા ધરાવે છે. એક નવો રોગચાળો જે પહેલાથી જાણીતા લોકો સાથે જોડાય છે: સ્વતઃ-વેગ અને સ્વતઃ શરાબી. સૌથી ગંભીર શું છે ...
મોટરચાલકમાં ઓટોઝોમ્બી સિન્ડ્રોમનું નિદાન કરવું પ્રમાણમાં સરળ છે. તેઓ 'થીસીસ' તરફના રસ્તા પર ફરે છે, તેમની આસપાસની દરેક વસ્તુથી બેધ્યાન છે, માત્ર સેલ ફોનની ઉત્તેજના અને હોર્નને પ્રતિભાવ આપે છે જે તેમને અમુક લેન પ્રસ્થાન અને/અથવા નિકટવર્તી અકસ્માતો માટે સચેત કરે છે.
તે કોઈ અંતિમ બીમારી નથી (ત્યાં એક ઈલાજ છે...) પરંતુ સામાન્ય રીતે ઈલાજ શોક ટ્રીટમેન્ટના સ્વરૂપમાં આવે છે: ઝાડ સાથે અથડાવું, બીજી કારની પાછળ અથડાવું, રેલ સાથે અથડાવું, વગેરે. . ત્યાં ઓટોઝોમ્બીઝ છે જે આ સારવાર પ્રક્રિયા દરમિયાન મૃત્યુ પામે છે, અને તેઓ તેમની સાથે કેટલાક સ્વસ્થ મોટરચાલકોને લઈ જાય છે, જે વધુ દુઃખદાયક છે.
સામ્યતાઓને બાજુ પર રાખીને, ડ્રાઇવિંગ કરતી વખતે તમારા સેલ ફોનને હેન્ડલ કરવું એ એક વાસ્તવિક જાહેર આરોગ્ય સમસ્યા છે. એવી વર્તણૂક કે જે આપણા બધા દ્વારા સામાજિક રીતે નામંજૂર થવી જોઈએ - દારૂના પ્રભાવ હેઠળ ડ્રાઇવિંગ જેટલું, ઓછામાં ઓછું નહીં કારણ કે પરિણામો સમાન છે.
ઓટોઝોમ્બી ન બનો. છેવટે, સેલ ફોન રાહ જોઈ શકે છે. સાચું?