လူသုံးဦးတွင် နှစ်ဦးသည် ကားအဖျားရောဂါ ခံစားခဲ့ရသည်။ Ford ၏လေ့လာမှုအရ ဤအခြေအနေသည် ခရီးသည်များ အထူးသဖြင့် ကလေးများနှင့် ဆယ်ကျော်သက်များတွင် ပိုအဖြစ်များပြီး ရပ်တန့်သွားသောလမ်းများ၊ အကွေ့အကောက်များသောလမ်းများနှင့် အထူးသဖြင့် နောက်ထိုင်ခုံများတွင် ခရီးသွားသည့်အခါတွင် ပိုမိုဆိုးရွားပါသည်။
ဟင်းလင်းခြင်းနှင့် ချွေးထွက်ခြင်းများသည် ဤအခြေအနေ၏ ပထမဆုံးသတိပေးလက္ခဏာများဖြစ်ပြီး ဦးနှောက်သည် အမြင်အာရုံနှင့် နားအတွင်း၌ရှိသော ဟန်ချက်ညီမှုအတွက် တာဝန်ရှိသော အင်္ဂါများမှ ချိတ်ဆက်မှုပြတ်တောက်နေသည့် သတင်းအချက်အလက်များကို လက်ခံရရှိသည့်အခါတွင် ဖြစ်ပေါ်တတ်ပါသည်။
ကလေးငယ်များသည် ကားနေမကောင်းမဖြစ်ဘဲ လမ်းလျှောက်သည့်အခါမှသာ ဖြစ်ပွားတတ်ပါသည်။ မင်း အိမ်မွေးတိရိစ္ဆန် ၎င်းတို့လည်း ထိခိုက်ခံစားရပြီး ရွှေငါးများပင်လျှင် သင်္ဘောသားများ၏ မှတ်သားဖွယ်ရာ ဖြစ်စဉ်တစ်ခုဖြစ်သည့် ပင်လယ်ဖျားနာခြင်းကိုလည်း မယုံနိုင်လောက်အောင် ခံစားနေကြရသည်။
ဒတ်ခ်ျမန်း ဂျယ်လ်တီဘော့စ် (Dutchman Jelte Bos) ၏ လှုပ်ရှားမှုဆိုင်ရာ အာရုံခံမှုဆိုင်ရာ ညှိနှိုင်းစစ်ဆေးမှုများတွင် ပြတင်းပေါက်များသည် ပိုမိုကျယ်ပြန့်သော အမြင်အာရုံကို ခွင့်ပြုပါက လမ်း၏နှစ်ဘက်စလုံးတွင် စေတနာ့ဝန်ထမ်းများသည် ပင်လယ်၀ခြင်း ဖြစ်နိုင်ခြေနည်းကြောင်း တွေ့ရှိခဲ့သည်။
ဤသဘောအရ၊ Jelte Bos သည် ပင်လယ်၀ခြင်း၏ လက္ခဏာများကို လျှော့ချရန် ကြိုတင်ကာကွယ်မှုအချို့ကို အကြံပြုထားသည်။
- နောက်ထိုင်ခုံများတွင်၊ အလယ်ထိုင်ခုံတွင်ထိုင်ရန်၊ လမ်းကိုကြည့်ရန်၊ သို့မဟုတ် ရှေ့ထိုင်ခုံများတွင် ခရီးသွားခြင်းကို ပိုကောင်းသည်။
- ချောမွေ့သောစီးနင်းမှုကို ရွေးချယ်ပြီး ဖြစ်နိုင်သည့်အခါတိုင်း၊ ရုတ်တရက်ဘရိတ်အုပ်ခြင်း၊ ပြင်းထန်သောအရှိန်နှင့် လူသွားလမ်းပေါ်ရှိ အပေါက်များကို ရှောင်ရှားပါ။
- ခရီးသည်များကို စိတ်အနှောင့်အယှက်ဖြစ်စေခြင်း – မိသားစုလိုက် သီချင်းဆိုခြင်းက ကူညီပေးနိုင်သည်။
- ဆိုဒါများသောက်ပါ သို့မဟုတ် ဂျင်းပေါင်မုန့် ကွတ်ကီးများစားသော်လည်း ကော်ဖီကို ရှောင်ပါ။
- ခေါင်းအုံးကို တတ်နိုင်သမျှ ငြိမ်အောင်ထားရန် ခေါင်းအုံး သို့မဟုတ် လည်ပင်းကို အသုံးပြုပါ။
- လေကောင်းလေသန့်ရအောင် လေအေးပေးစက်ဖွင့်ထားပါ။