Er zijn auto's die op geen enkele manier briljant zijn, maar die toch onze harten veroveren. De Dacia Duster 1.5 dci Prestige 4×4 is daar een goed voorbeeld van.
De geschiedenis van de auto-industrie zit vol met voorbeelden van auto's die in hun tijd niet (of helemaal niet) briljant waren, maar die toch, om soms onbekende redenen, grote verkoopsuccessen of latere cultobjecten waren. Dacia Duster zou deel kunnen uitmaken van die groep. Het is geen voorbeeld op het gebied van comfort, design, technologie of wat dan ook, maar het is daar een enorm verkoopsucces geweest.Hoe kan het anders, we moesten gaan ontdek waarom alle opwinding rond deze SUV Roemeens, immers 400 miljoen mensen kunnen zich niet vergissen.
Dag 1: De eerste impact
Laten we maar meteen ter zake komen: Dacia Duster heeft weinig uitrusting. Hij verwent ons niet met zacht aanvoelende materialen, verwarmde stoelen, waarschuwingen voor het wisselen van rijstrook, hij parkeert of remt niet alleen, en als het donker is of regent, doen onze koplampen of onze wisserbladen niet aan. Ook niet in deze luxe Prestige-uitvoering, die zelfs met leer beklede stoelen heeft.
Als je niet zonder deze apparatuur leeft, lees dit artikel dan niet verder, want de Dacia Duster is zeker niet jouw SUV. Met de verergering van het feit dat het niet bijzonder mooi is, noch aan de buitenkant, noch aan de binnenkant. De aanpassingsmogelijkheden komen neer op de kleur van de carrosserie en het interieur, zelfs dat niet. De catalogus met opties is, zonder overdrijving, korter dan het boek "What Men Know About Women".
En dat was het dan, tot nu toe, enkele regels verder zijn we nog steeds hetzelfde: zonder te weten waarom een vracht water is dat Dacia erin geslaagd om bijna een half miljoen exemplaren van deze SUV te verkopen. Wat eigenlijk een Renault Kangoo is, die op zijn beurt eigenlijk een Renault Clio is… in ieder geval!
Dag 2: De schijnbaar onverschillige Dacia Duster
Ik kwam thuis achter het stuur van Dacia Duster, na een hele dag op de redactie te hebben geschreven over auto's die ons verwennen en ons een geliefd gevoel geven, iets wat Duster ons blijkbaar niet aandoet. De stilte tussen hem en mij werd alleen verbroken door het geluid van de radio en de motor, die zelfs discreet is – zolang je niet harder gaat dan 120 km/u. Ik verliet de cabine, maar werd er onmiddellijk aan herinnerd dat ik de koplampen had aangelaten door een fluitje dat een wekker uit de jaren 70 waardig was. Duster probeert absoluut niet aardig te zijn. Denk je dat hij mijn weg naar de deur verlichtte? Echt niet, welk systeem «follow me home» welke!
Dag 3: Ik begin de persoonlijkheid van Duster te begrijpen
De volgende dag was zaterdag. Omdat mijn persoonlijke auto in de garage stond en ik geen persauto's had om te testen, nam ik de Duster bijna uit professionele verplichting en noodzaak. Maar in tegenstelling tot gisteren was hij meer ontspannen. Weekendkleding, zonnebril en een hoofd zonder problemen op de "radar". Met andere woorden, ik was meer beschikbaar om de tot nu toe "onbeminde" Dacia Duster te ontmoeten.
De motor was de eerste verrassing, het is best leuk. Dan hadden we het nog niet over de bekende 1.5 dci van 110pk van Renault origine. Motor die de kleine Duster een heel vrolijk ritme geeft, ondanks de maat van de banden en de aerodynamica die in staat is om jaloers op te zijn. Ook het weggedrag is gezond. Ondanks het feit dat bij het remmen in ondersteuning, een "sink" soms te uitgesproken wordt gevoeld vanaf de voorkant. Geen buistelevisie... het is tenslotte een SUV.
Het comfort dat ja is verrassend. Ophangingen filteren alles met de zekerheid van iemand die geen sportwagen wil zijn. Iets wat tegenwoordig een obsessie lijkt te zijn. Zelfs de meest "anemische" SUV's zijn uitgerust met stijve ophangingen en laagprofielbanden. Sporten, zeggen ze...
Tijdens de reis was ik aan het zingen en het stuur aan het raken op het ritme van de muziek (wil me niet horen zingen...). Dit stuur, ondanks dat het geen knoppen had voor alle functies en nog een paar, was eigenlijk aangenaam om aan te raken. Zonder het te beseffen had ik de reis van 1o0 km naar mijn huis in Alentejo al achter de rug. Zou ik in Duster's filosofie kunnen komen? Op dat moment besloot ik een andere hypothese te geven aan Dacia's meest oneerbiedige model. Op een goed moment heb ik het gedaan...
Dag 4: Modder, aarde en natuur
Ik had al gelezen dat de Dacia Duster 4×4 goede offroad-vaardigheden had. Dacia Duster proefde van alles een beetje: water, modder, zand en grind. En in werkelijkheid draaide hij zijn gezicht nergens naar toe.
De ophanging/transmissie-set afkomstig van de "bijna premium" Nissan Qashqai, gecombineerd met het lage gewicht van het model, maakte mijn genoegens op matig veeleisende routes, zoals je op de foto's kunt zien. De enige rem op het hele avontuur was gewoon mijn gezond verstand, want eigenlijk leek Duster klaar voor andere, meer technische vluchten. Hij heeft geen sperdifferentieel of versnellingen – de 1e versnelling in deze 4×4-versie is korter – maar het is perfect genoeg zodat je met de juiste behendigheid zelfs enkele "pure en harde" jeeps in verlegenheid kunt brengen.
Dag 5: Keer terug naar het dagelijks leven in Lissabon
Na de momenten die ik met Duster doorbracht in de modus «Lisboa-Dakar» – sorry «Lisboa-Grândola», en de aangename reizen die Duster me gaf, hield ik op te impliceren als een SUV van Frans-Roemeense afkomst.
Ja het is waar, hij gaat nog steeds niet automatisch de koplampen aan, hij gaat niet in minder dan 10 seconden van 0-100 km/u, de materialen op het dashboard zijn nog even hard als op de eerste dag (maar de montage is streng) en de hoorbare waarschuwingen blijven onaangenaam. Maar nu zijn we "partners", we hebben samen avonturen gedeeld. Ik weet dat wanneer ik maar wil, hij klaar is om het asfalt te verlaten en me naar de berg te vergezellen. En dat op een manier die geruststellend is...
Duster van «unloved» is een van de beste vierwielvrienden geworden die ik ooit heb gehad. Het equivalent van die oude vrienden die naar ons huis komen, de koelkast openen en bij ons op de grill komen , vertel een mop en kom met ons voetballen. Ze proberen of streven er niet naar om aardig te zijn. We hebben de ceremonies al lang opgegeven. En Duster ook, zonder ceremonie.
Het is deze bereidheid en nederigheid om niet te proberen te zijn wat je niet bent, die zoveel mensen in heel Europa en daarbuiten heeft veroverd. In opkomende markten zoals Angola zijn de Duster-modellen dagelijks te zien – met het Renault-logo… – die dezelfde diensten verlenen die tot een paar jaar geleden exclusief waren voor modellen van een bepaald Japans merk.
Conclusie: Terug naar de oorsprong
Duster is een SUV zonder complexen. Ik moet bekennen dat ik wat complexen had, maar al snel liet hij ons verliezen. Het is niet super uitgerust en dan? Hebben we al die tonnen aan apparatuur echt nodig?
Dacia Duster is een reis naar de oorsprong. We hebben wat we echt nodig hebben: airconditioning, stuurbekrachtiging, elektrische ramen, een moderne en reservemotor, veel ruimte, comfort en zelfs een radio met mp3-speler en telefoon. Dit alles met prijzen vanaf 15.990 euro en oplopend tot 23.290 euro voor het geteste apparaat.
Het 4×4-systeem, waardoor de prijs van dit apparaat omhoog schiet – 90% van de tijd wordt afgewezen. Ik heb zelfs enkele van de foto's gemaakt die je alleen ziet met het voorwiel erop. Maar wie het kan kopen, koopt het omdat het het waard is. Al is het alleen maar om met minachting naar de hippe SUV's te kijken, twee en drie keer duurder dan de Duster maar waar zelfs een stoeprand moeilijk over te klimmen valt.
Bij wijze van conclusie, de Dacia Duster is een auto die meer bezig is met 'zijn' dan met 'hebben' . Een soort spijkerbroek met vier wielen. Zie je waar ik heen wil?
Het is een "goedkoop" product, niet omdat het goedkope elementen gebruikt, maar omdat het alles wegliet wat overbodig en duur was. . Het gevoel dat ik kreeg is dat Duster eigenlijk een zeer degelijke auto is, waar eenvoud altijd een troef zal zijn. Een aangename verrassing, die ik miste toen ik het aan het merk bezorgde.
Ondertussen keerde ik terug naar de kleine luxe van moderne auto's en die overwon me opnieuw en liet me onwennig voelen. Maar zo nu en dan, als ik een zijweg zonder asfalt zie, denk ik nog steeds: als ik hier met Duster was!
| MOTOR | 4 cilinders |
| CILINDRAGE | 1461 cc |
| STREAMING | Handgeschakeld, 6 versnellingen |
| TRACTIE | 4×4 |
| GEWICHT | 1294 kg. |
| STROOM | 110 pk / 4000 tpm |
| BINAIRE | 240 NM / 1750 tpm |
| 0-100 KM/U | 12,5 sec. |
| SNELHEID MAXIMUM | 168 km/u |
| CONSUMPTIE | 5,3 l/100 km |
| PRIJS | € 23.290 |