De jaren dertig waren een tijd die bloeide op het gebied van technologische innovaties. De wereld maakte een enorme industriële groei door en de grote wereldmachten vermaakten zich met het meten van krachten, bijna in de vorm van oorlogsprocessen door middel van opzichtige demonstraties van technische en inventieve capaciteit. Het was de tijd van “Ik ben de snelste; Ik ben de machtigste; Ik ben de langste, de zwaarste en daarom kun je maar beter bang voor me zijn!”.
Koorts van rivaliteit tussen landen waar de autoconcurrentie niet immuun voor is geweest. Meer dan een competitie tussen merken of coureurs was bijvoorbeeld de Formule 1 vooral een fase van rivaliteit tussen landen. Het is duidelijk dat Engeland, Duitsland en Italië een speciale rol spelen in deze "schurken".
Maar omdat conventionele circuits niet groot genoeg waren voor het ego(!) van deze grootmachten, besloot de Duitse bondskanselier Adolf Hitler in 1937 deel te nemen aan de race voor het "Land Speed Record" of snelheidsrecord over land. Een wedstrijd die de Britten en Amerikanen tegen elkaar speelden.
Hitlers steun voor het project
Het was op uitnodiging van Hans Stuck, een van de meest succesvolle autoracers van de periode voor de Tweede Wereldoorlog, dat Adolf Hitler, zelf een fervent autoliefhebber, overtuigd raakte van de noodzaak om aan deze race deel te nemen. Het record houden voor de hoogste snelheid op de grond was perfecte propaganda voor de nazi-partij. Niet voor de prestatie zelf, maar voor de demonstratie van technologische superioriteit die ze zouden bereiken.
En Adolf Hitler deed het niet voor minder. Het schonk het programma tweemaal het geld dat het beschikbaar had gesteld aan de Mercedes-Benz en Auto-Union (later Audi) F1-teams.
Mercedes-Benz T80 is geboren
Het project ging dus van start in 1937 met de selectie van Mercedes als dochteronderneming en met Ferdinand Porsche als hoofdontwerper van het project. Het team zou ook worden vergezeld door de expert in vliegtuigen en aerodynamica, Eng.º Josef Mikci, die verantwoordelijk is voor het ontwerpen van de aerodynamica van de auto.
Ferdinand Porsche begon met een topsnelheid van 550 km/u voor te stellen, om de lat kort daarna te verhogen naar 600 km/u. Maar aangezien de technologische vooruitgang in die tijd bijna dagelijks was, is het niet verwonderlijk dat medio 1939, tegen het einde van het project, de doelsnelheid lag nog hoger: een duizelingwekkende 750 km/u!
Om zo'n... astronomische snelheid(!) te bereiken was een motor nodig met voldoende vermogen om de draairichting van het heelal tegen te gaan. En zo was het, of bijna...
We hebben paarden nodig, veel paarden...
Het dichtst bij dat op dat moment was de voortstuwingsmotor Daimler-Benz DB 603 V12 omgekeerd, afgeleid van de motor van het DB 601-vliegtuig, dat onder meer de Messerschmitt Bf 109- en Me 109-modellen aandreef - een van de meest dodelijke vliegtuigen van het gevreesde luchteskader van de Luftwaffe (het squadron dat verantwoordelijk was voor het patrouilleren aan de Duitse grenzen ). Minstens één motor... gigantisch!
De cijfers spreken voor zich: 44 500 cm3, een droog gewicht van 910 kg en een maximaal vermogen van 2830 pk bij 2800 tpm! Maar in de berekeningen van Ferdinand Porsche was 2830 pk vermogen nog niet genoeg om 750 km/u te halen. En dus was zijn hele technische team toegewijd om te proberen wat meer "sap" uit die monteur te halen. En ze deden het totdat ze erin slaagden de kracht te bereiken die ze voldoende achtten: 3000 pk!
Om al deze kracht onderdak te bieden waren twee aangedreven assen en één directionele as. In zijn uiteindelijke vorm de zogenaamde Mercedes-Benz T80 hij was meer dan 8 m lang en woog maar liefst 2,7 ton!
Begin van oorlog, einde van T80
Helaas vielen de Duitsers in de noodlottige maand september 1939 Polen binnen en begon de Tweede Wereldoorlog. Dit resulteerde in het afgelasten van alle geplande motorsportactiviteiten in Europa, waardoor de Mercedes-Benz T80 nooit de zoete smaak van snelheid heeft leren kennen. Hier eindigden de Duitse ambities om het snelheidsrecord over land te verbreken. Maar het zou slechts de eerste van vele nederlagen zijn, nietwaar?
Maar het lot zou nog duisterder blijken te zijn voor dit zeswielige monster. Tijdens de oorlog werd de motor verwijderd en het chassis overgebracht naar Karinthië, Oostenrijk. De arme T80 overleefde de oorlog en werd overgebracht naar het Mercedes-Benz Auto Museum in Stuttgart, waar hij nog steeds te zien is, verdrietig en vervaagd zonder zijn monsterlijke motor.
In de loop der jaren hebben veel aanhangers van het Duitse merk het merk gevraagd om de Mercedes-Benz T80 te herstellen naar zijn oorspronkelijke specificaties en zo alle twijfels over zijn werkelijke capaciteiten weg te nemen. Zou hij 750 km/u halen?
Maar tot op de dag van vandaag heeft het merk ons nog steeds niet tevreden gesteld. En zo blijft, geamputeerde, degene die uiteindelijk de snelste Mercedes aller tijden zal zijn, maar die er nooit aan toe is gekomen. Wordt het de snelste ooit? We weten het niet... Oorlog is oorlog!
