50 ଦଶକର ଆରମ୍ଭରେ, ୟୁରୋପରେ ଅଭ୍ୟାସ କରାଯାଉଥିବା କମ୍ ଡିଜେଲ ମୂଲ୍ୟ ଏବଂ କୋରିଆରେ ଯୁଦ୍ଧ ହେତୁ ପେଟ୍ରୋଲର ଅଭାବ ହେତୁ ଭୋଲ୍ସୱେଗେନ ଡିଜେଲ ଇଞ୍ଜିନରେ ବାଜି ଲଗାଇଲା | ପୋର୍ଚେ ସହିତ ମିଶି ସେମାନେ ଏହି ପ୍ରକଳ୍ପର ନାମ ଟାଇପ୍ 508 କଲେ | ଫଳାଫଳ: ଏକ ସ୍ୱତନ୍ତ୍ର ଇଞ୍ଜିନ୍, ଯାହା ଶବ୍ଦ ସତ୍ତ୍, େ ଅତ୍ୟନ୍ତ ସନ୍ତୋଷଜନକ ବ୍ୟବହାର କରିଥିଲା | ଏହା 25 ଘୋଡା ଶକ୍ତି ବିତରଣ କରିଥିଲା (ପାରମ୍ପାରିକ ବିଟଲ୍ 36 ଏଚପି ବିତରଣ କରିଥିଲା) ଏବଂ ପ୍ରତି ମିନିଟରେ ସର୍ବାଧିକ 3,300 ବିପ୍ଳବରେ ପହଞ୍ଚିଥିଲା | 0-100 କିମି / ଘଣ୍ଟା ଏକ ଯନ୍ତ୍ରଣାଦାୟକ 60 ସେକେଣ୍ଡରେ ସମ୍ପନ୍ନ ହେଲା…
ପରେ, ବର୍ତ୍ତମାନର ଭୋଲ୍ସୱେଗେନର ସଭାପତି ହିଞ୍ଜ୍ ନର୍ଡହଫ୍ ଏହି ସିଦ୍ଧାନ୍ତରେ ପହଞ୍ଚିଲେ ଯେ ଗାଡିଟି କୋଳାହଳପୂର୍ଣ୍ଣ, ଧୀର ଏବଂ ଅତ୍ୟଧିକ ପ୍ରଦୂଷିତ ହୋଇଥିବାରୁ ଆମେରିକାରେ ବିକ୍ରି ହେବ ନାହିଁ। ଶେଷରେ ଏହି ପ୍ରକଳ୍ପ ପରିତ୍ୟାଗ କରାଯାଇଥିଲା |
1981 ମସିହାରେ, ପୋର୍ସେ, ଏହାର 50 ତମ ବାର୍ଷିକୀ ଅବସରରେ, ଭୋଲ୍ସୱେଗେନର ପ୍ରଥମ ଡିଜେଲ ଇଞ୍ଜିନକୁ ପୁନ build ନିର୍ମାଣ କରିବା ପାଇଁ ରୋବର୍ଟ ବାଇଣ୍ଡରକୁ 50,000 ଡଚ୍ ମାର୍କ ପ୍ରଦାନ କରିଥିଲା | ତାଙ୍କୁ 1951 ବିଟଲରେ ରଖିବା ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟ ଥିଲା, ଏକ ଅପରେସନ୍ ଯାହା ସଫଳ ହେବା ପ୍ରମାଣିତ ହେବ ଯଦିଓ ଏହା କରିବା ଅତ୍ୟନ୍ତ କଷ୍ଟକର |
ଆଜି କାର୍ଯ୍ୟକ୍ଷମ ଥିବା ସତ୍ତ୍ “େ,“ ଭୋଲ୍ସୱେଗେନ କାଫର ଡିଜେଲ ”ସ୍ natural ାଭାବିକ ଭାବରେ ପ୍ରଦୂଷକ ନିର୍ଗମନ ପରୀକ୍ଷାରେ ଉତ୍ତୀର୍ଣ୍ଣ ହୁଏ ନାହିଁ | ତଥାପି, ନାଷ୍ଟାଲଜିକ୍ମାନେ ପୋର୍ଚେ ମ୍ୟୁଜିୟମରେ ପ୍ରଦର୍ଶିତ ଯାନକୁ ପାଇପାରିବେ |
ଅଟୋବିଲ୍ଡ ମାଧ୍ୟମରେ ପ୍ରତିଛବି ଗ୍ୟାଲେରୀ |