Ο οίκος Maranello μόλις παρουσίασε στη Γενεύη αυτό που θεωρούν το «αριστούργημά» του. Η Ferrari της Ferrari: η LaFerrari.
Η αναμονή τελείωσε επιτέλους. Μετά από πολλά πειράγματα – που πάντα άνθιζε από τις δημοσιογραφικές εικασίες που συνήθως συνοδεύουν τα λανσαρίσματα της Ferrari, μόλις παρουσιάστηκε ο τελευταίος γιος του οίκου Maranello. Και η βάπτιση –για να μην πω γέννηση…– έγινε ακριβώς μπροστά μας, στο Σαλόνι Αυτοκινήτου της Γενεύης.
Τελετάρχης, μπροστά σε ένα τεράστιο τάγμα που αποτελείται από εκατοντάδες δημοσιογράφους και φωτογράφους με την κάμερα στο χέρι, ήταν, όπως θα έπρεπε, ο Luca di Montezemolo, Πρόεδρος της ιταλικής φίρμας. Η έκφρασή της δεν άφηνε περιθώρια αμφιβολίας: η Μαρανέλο είναι περήφανη για τους απογόνους της. Ο Di Montezemolo δεν δίστασε να πει ότι πρόκειται για «LaFerrari», ή σε κυριολεκτική μετάφραση στη γλώσσα μας: Η Ferrari! Εξ ου και το όνομα «LaFerrari».
Θα έχει όμως επιχειρήματα η LaFerrari για να είναι η Ferrari των Ferrari; Ας ξεκινήσουμε με την αισθητική. Ομολογώ ότι μετά από μισή ώρα αδιάκοπα στην οποία μπορούσα να δω, να ακούσω και να νιώσω τη LaFerrari, βλέποντας τις φωτογραφίες νιώθω λιγότερο εντυπωσιασμένος με τη σχεδίασή της. Αλλά ζωντανά, όλες οι γραμμές και οι καμπύλες του σχεδίου σας έχουν νόημα. Αν θέλουμε να κάνουμε συγκρίσεις, το να βλέπουμε τη LaFerrari σε φωτογραφία ισοδυναμεί με μια έκθεση καλών τεχνών μέσα από φωτογραφίες: υπάρχει κάτι που χάνεται σε αυτή τη διαμεσολάβηση.
Η αλήθεια είναι ότι ο σχεδιασμός λειτουργεί καλά. Αλλά ίσως όχι τόσο όσο κάποιοι ήλπιζαν...
Στον τεχνολογικό τομέα, η Ferrari έχει κάνει πράξη όλη την τεχνογνωσία της. Κάποιος συντηρητισμός έχει παραμεριστεί, είναι αλήθεια. Αλλά δεν είναι αρκετό για να εγκαταλείψουμε την αρχιτεκτονική V12. Οι 12 κύλινδροι είναι ακόμα εκεί, καθώς και η γενναιόδωρη χωρητικότητα των 6,2 λίτρων ικανή να εκτοξεύεται έως τις 9250 σ.α.λ. Όλα αυτά σε βάρος μιας μικρότερης και πιο υπερτροφοδοτούμενης μονάδας, όπως γίνεται της μόδας στον κλάδο.
Αντίθετα, η «αρχοντιά» του κινητήρα έμεινε ανέγγιχτη και ο θερμικός κινητήρας επιλέχθηκε να υποστηριχθεί με ηλεκτρική μονάδα, απόλυτη πρωτιά για τη Ferrari. Το πρώτο παρέχει ισχύ 789 ίππων, ενώ το δεύτερο προσθέτει άλλους 161 ίππους σε αυτή την εξίσωση. Αυτό που συνθέτει την τρομακτική ισχύ των 950 ίππων. Μπήκαμε και επίσημα στον χώρο των «διαστημόπλοιων»!
Μεταφράζοντας αυτό σε πιο συγκεκριμένους αριθμούς, αυτό που διακυβεύεται είναι η επιτάχυνση από τα 0-100 km/h σε λιγότερο από 3 δευτερόλεπτα και από τα 0-200 km/h σε λιγότερο από 7 δευτερόλεπτα. Αν περιμένετε 15 δευτερόλεπτα, σας συμβουλεύουμε να μην απομακρύνετε τα μάτια σας από το δρόμο (ή την πίστα…) γιατί μέχρι εκείνη τη στιγμή έχουν ήδη παίξει με 300 km/h. Άρα 2 δευτερόλεπτα πιο γρήγορα από τον αντίπαλο Mclaren P1!
Αριθμοί που δεν είναι άσχετοι με το γεγονός ότι ο ηλεκτροκινητήρας παρέχει μια επιπλέον δόση σταθερής ροπής σε όλες τις ταχύτητες. Αυτός ο κινητήρας τροφοδοτείται από ένα σύστημα φόρτισης μπαταρίας παρόμοιο με αυτό που χρησιμοποιείται στη Scuderia Ferrari, το οποίο αναγεννά την ενέργεια που διαχέεται κατά το φρενάρισμα και εκμεταλλεύεται όλη την ισχύ που δεν χρησιμοποιείται από τον κινητήρα. Το σύστημα ονομάστηκε HY-KERS.
Συγκριτικά, η LeFerrari είναι 3 δευτερόλεπτα ταχύτερη από την F12 και 5 δευτερόλεπτα ταχύτερη από τον προκάτοχό της, στη διάσημη πίστα Fiorano, που ανήκει στην ιταλική φίρμα.
Όλοι οι λόγοι για να είναι σίγουρη η Ferrari στο παιδί της θαύμα. Ας ξεκινήσουν οι μάχες!
Κείμενο: Guilherme Ferreira da Costa