Μέχρι πρόσφατα, οι γνώσεις μου για το Estoril Autodrome περιορίζονταν σε… παιχνίδια στον υπολογιστή. Επιπλέον, έχοντας κατά νου ότι δεν είχα οδηγήσει ποτέ καν σε σιρκουί, όταν μου είπαν ότι το «βάπτισμα του πυρός» μου στην πίστα επρόκειτο να γίνει στα χειριστήρια ενός Τρόπαιο Renault Mégane R.S στο Εστορίλ, το να πω ότι ενθουσιάστηκα είναι πολύ απλό.
Δυστυχώς, και αποδεικνύοντας τον κανόνα που επιβάλλει ο νόμος του Murhpy ότι ό,τι πρέπει να πάει στραβά θα πάει με τον χειρότερο τρόπο και τη χειρότερη δυνατή στιγμή, ο Άγιος Πέτρος δεν αποφάσισε να κάνει την προσφορά μου και κράτησε μια τρομερή βροχή ακριβώς για την ημέρα που το ταξίδι μου στο Το Estoril επιφυλάχθηκε.
Λοιπόν, ας ανακεφαλαιώσουμε: άπειρος «οδηγός», ένα hot hatch γνωστό ότι του αρέσει να χαλαρώνει το πίσω μέρος, μια πίστα που ήταν πρακτικά άγνωστη και μια εντελώς εμποτισμένη πίστα. Με την πρώτη ματιά φαίνεται σαν συνταγή για καταστροφή, έτσι δεν είναι; Ευτυχώς, αυτό δεν ήταν ακριβώς έτσι.
Πρώτος στόχος: απομνημόνευση του κυκλώματος
Μόλις έφτασα στο κουτί όπου βρισκόταν το Renault Mégane R.S. Trophy, το πρώτο πράγμα που άκουσα ήταν: «προσοχή στο εσωτερικό ευθεία, που στα αριστερά έχει πολύ νερό και κάνει υδροπλάνο». Καθώς οι άλλοι δημοσιογράφοι έγνεψαν καταφατικά, βρέθηκα να σκέφτομαι "μα πού είναι η εσωτερική ευθεία;" Ήταν επίσημο, ήμουν πιο χαμένος από τον James May στην πίστα του Top Gear.
Εγγραφείτε στο ενημερωτικό μας δελτίο
Προσπάθησα ήρεμα να γνωρίσω τη διάταξη της πίστας χρησιμοποιώντας το μοναδικό εργαλείο που είχα κοντά: το σύμβολο του ιπποδρόμου που εμφανίζεται στην κεντρική κερκίδα! Μόλις άρχισα να χρησιμοποιώ αυτή τη μέθοδο, την εγκατέλειψα επίσης, καθώς συνειδητοποίησα γρήγορα ότι δεν πήγαινα πουθενά με αυτόν τον τρόπο.
Μη θέλοντας να εγκαταλείψω την ευκαιρία να οδηγήσω στην ίδια πίστα όπου ο διάσημος Ayrton Senna κέρδισε την πρώτη του νίκη στη Formula 1 (και περιέργως κάτω από τον ίδιο καιρό), αποφάσισα να εκμεταλλευτώ έναν επαγγελματία συνάδελφο που πήγε μια βόλτα στο αυτοκίνητο που οδηγούσε ένας οδηγός και πήγα μια βόλτα.
Εγγραφείτε στο κανάλι μας στο Youtube.
Σε αυτούς τους δύο γύρους βρήκα την ευκαιρία όχι μόνο να προσπαθήσω να απομνημονεύσω την πίστα (ένα έργο στο οποίο δεν μπορώ να πω ότι ήμουν απόλυτα επιτυχημένος) αλλά και να δω πώς συμπεριφέρεται το Mégane RS Trophy όταν οδηγείται στο φυσικό του περιβάλλον και από κάποιον που τηλεφωνεί στο Estoril Autodrome το δεύτερο σπίτι σας.
τώρα ήταν η σειρά μου
Αν και είχατε ήδη την ευκαιρία να οδηγήσετε το Mégane R.S. Trophy στο stop-and-go της Λισαβόνας, η οδήγηση μαζί του σε μια πίστα είναι το ίδιο με το να βλέπεις ένα λιοντάρι στον ζωολογικό κήπο και στη σαβάνα. Το ζώο είναι το ίδιο, ωστόσο η συμπεριφορά του αλλάζει από τη μια μέρα στην άλλη.
Ωστόσο, αν στο φυσικό του περιβάλλον το λιοντάρι είναι πιο επικίνδυνο, συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο με το Megane. Η οδήγηση που στην προαστιακή κυκλοφορία είχε αποδειχθεί βαριά, σε μια πίστα αποκαλύπτει το σωστό βάρος για να προσφέρει αυτοπεποίθηση σε έναν πρωτάρη σαν εμένα και ο συμπλέκτης που θεωρούσα απότομος, αποδεικνύεται τέλειος για πιο βιαστικές αλλαγές σχέσεων.
Έτσι, αυτό που μπορώ να σας πω για το Mégane R.S. Trophy στην πίστα είναι ότι τα όρια του οδηγού εμφανίζονται νωρίτερα από αυτά του αυτοκινήτου. Παρά την τάση να χαλαρώνει το πίσω μέρος, οι αντιδράσεις είναι εύκολα ελεγχόμενες, με το Mégane να αποκαλύπτει τη συμπεριφορά πιο αποτελεσματική από τη διασκέδαση, ακόμα και κάτω από κατακλυσμό, κάτι στο οποίο συμβάλλει ο κατευθυνόμενος πίσω άξονας.
Η καμπύλη εισαγωγή προσφέρει σιγουριά και τα φρένα είναι περισσότερο από ικανά να αντέξουν την κατάχρηση χωρίς κόπωση. Όσον αφορά τον κινητήρα, είναι προοδευτική η αύξηση του καθεστώτος και οι 300 ίπποι του προσφέρουν πλεονεκτήματα που είναι καλύτερα περιορισμένα σε κυκλώματα (ή σε έρημους δρόμους χωρίς ραντάρ). Η εξάτμιση, από την άλλη, σε κάνει να θέλεις να συνεχίσεις να επιταχύνεις μόνο και μόνο για να την ακούσεις.
Στο τέλος των δύο (μικρών) βόλτων μου στα χειριστήρια του Mégane R.S. Trophy και στο τέλος του ντεμπούτου μου σε μια άσφαλτο που θεωρώ «ιερό έδαφος», τα δύο συμπεράσματα στα οποία κατέληξα ήταν απλά. Το πρώτο ήταν ότι το Mégane R.S. Trophy αισθάνεται πολύ καλύτερα στην πίστα παρά στους δημόσιους δρόμους. Το δεύτερο ήταν: Πρέπει να επιστρέψω στο Εστορίλ!