Η Nissan δεν ήξερε ακόμα τι ήταν να αλλάζεις κινητήρες από το ένα μοντέλο στο άλλο –όπως στην περίπτωση του Juke GT-R– και η Ford έκανε ήδη το δικό της, με ένα Transit.
Αφού σας παρουσίασα ένα από τα καλύτερα αυτοκίνητα της δεκαετίας του '60, το απίθανο Ford Transit. Σήμερα είναι η μέρα για να σας παρουσιάσουμε ένα ακόμα πιο ασυνήθιστο Ford Transit: το SuperVan. Εάν στέκεστε όρθιοι, πάρτε μια καρέκλα, γιατί αυτό που πρόκειται να διαβάσετε θα αλλάξει για πάντα την αντίληψή σας για την υπερβολή, την τρέλα και την ονειροπόληση.
«Όλα αυτά μαζί έκαναν το πέταγμα αυτού του «θηρίου του εμπορίου» σχεδόν τόσο απαιτητικό όσο το να πηγαίνεις στο φεγγάρι με ένα skateboard».
Μιλάμε για ένα Ford Transit εξοπλισμένο με το πλαίσιο, την ανάρτηση και τον κινητήρα ενός Ford GT-40. Ανταλλακτικά δηλαδή ενός αυτοκινήτου που το 1966 έδωσαν κολοσσιαία νίκη στον στόλο της Ferrari, μια μάρκα που κυριαρχούσε στον ανταγωνισμό για δεκαετίες. Με λίγα λόγια, οι Αμερικανοί έφτασαν, είδαν και κέρδισαν. Τόσο απλά: Η αποστολή ολοκληρώθηκε!
Το πώς αποφασίστηκε να κατασκευαστεί το Ford Transit SuperVan δεν γνωρίζουμε, ίσως η ζοφερή πλήξη επικράτησε στην ομάδα μηχανικών μετά τη συντριπτική τους νίκη στο Le Mans. Τι να κάνουμε τότε; Και τι θα έλεγες να πάρεις ένα Ford Transit και να βάλεις εκεί τα εξαρτήματα ενός αυτοκινήτου με «γενεαλογικό» αυτοκίνητο ανταγωνισμού;! Ακούγεται καλό, έτσι δεν είναι; Δεν θα μάθουμε ποτέ αν εξελίχθηκαν έτσι τα πράγματα, αλλά δεν μπορεί να έχει πάει πολύ μακριά από αυτό.
Μιλώντας για αριθμούς. Ο κινητήρας που εξοπλίζει το SuperVan, εκτός από «καθαρόαιμος», ήταν απλώς ένας V8 5,4 λίτρων, εξοπλισμένος με έναν υπερσυμπιεστή – γνωστό στις ΗΠΑ ως «φυσητήρας» – που ανέπτυξε την ωραία απόδοση των 558 ίππων. και 69,2 kgfm ροπής στις 4.500 σ.α.λ. Μια προπέλα που όταν τοποθετήθηκε στο GT-40 έφτασε τα 330 km/h και χρειάστηκε μόλις 3,8 δευτερόλεπτα για να ολοκληρώσει το σπριντ από τα 0-100 km/h. Φυσικά, σε ένα πλαίσιο Ford Transit τα νούμερα δεν ήταν και τόσο εντυπωσιακά. Εξάλλου, μιλάμε για ένα αμάξωμα τόσο αεροδυναμικό όσο η πρόσοψη ενός κτιρίου, αλλά όσον αφορά τις επιταχύνσεις, οι μηχανικοί της Ford λένε ότι μέχρι τα 150 km/h τα πράγματα δεν ήταν πολύ ανισόρροπα.
ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΧΑΣΕΤΕ: Ford Transit: ένα από τα καλύτερα σπορ αυτοκίνητα της δεκαετίας του '60 (ΜΕΡΟΣ 1)
Από εκεί και πέρα, ο πιλότος ήταν με δική του ευθύνη. Οι πλευρικοί άνεμοι κυρίευσαν το αμάξωμα και τα πράγματα έγιναν ακόμα πιο τρομακτικά. Εκτός από όλα αυτά, οι αναρτήσεις που αρχικά αναπτύχθηκαν για να αντιμετωπίσουν το «σώμα» ενός αθλητή υψηλού ανταγωνισμού, δεν συντηρούσαν εύκολα μαζικές μεταφορές από το βαρύ σασί. Με κάθε επιτάχυνση, καμπύλη ή φρενάρισμα, το φτωχό Ford Transit ίδρωνε για να συνοδεύσει την ώθηση ενός κινητήρα που δεν προοριζόταν να αλυσοδεθεί στη σιλουέτα μιας «φάλαινας». Όλα αυτά αθροίστηκαν, καθιστώντας τον πιλότο αυτού του «θηρίου του εμπορίου» σχεδόν τόσο απαιτητικό όσο το να πηγαίνεις στο φεγγάρι με skateboard.Το έργο ήταν η επιτυχία που μπορείτε να δείτε από τις φωτογραφίες. Για χρόνια, η Ford έκανε αυτό το «τέρας» έναν από τους βασικούς της φορείς, τόσο που έκτοτε όποτε κυκλοφορεί μια νέα έκδοση του Transit, συνοδεύεται από ένα παρόμοιο έργο. Ναι, είναι αλήθεια, εκτός από αυτό το Ford Transit SuperVan υπάρχουν και άλλα. Μερικοί με κινητήρα Formula 1! Αλλά για αυτά θα τα πούμε κάποια άλλη στιγμή.
Δείτε αυτό το προωθητικό βίντεο για το Ford Transit SuperVan του 1967:
ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ: Ford Transit SuperVan 3: για παντοπωλεία που βιάζονται (Μέρος 3)