Guarda Rallya: mozorro perfektua...

Anonim

Diogok eta biok astebete baino gehiago behar izan genuen Guardako Rallytik errekuperatzeko. Aitortzen dut orain bakarrik lortu dudala arnasa hartzea han gertatutako guztiari buruz lerro batzuk idazteko. Eta ez, ez zen Guardara bidaia egin genuelako bakarrik — joan-etorria, rallya zenbatu gabe... — baten gurpilaren atzean. 1968 Honda S800 . Batez ere, Guardan aurkitu genuenerako prestatu gabe geundelako izan zen.

1988tik, Clube Escape Livrek (aurkezpenik behar ez duen erakundea...) Guarda Rallya antolatzen du. Benetan rally bat ez den rallya. "Rally Banco BIC Guarda 2015" izena Guardian pertsona talde bat —edo terrorista...— biltzeko mozorro bat besterik ez da, automobil-lasterketetatik haratago doazen helburuekin. Baina hor goaz. Lehenengo bidaia...

Lisboa-Guarda Honda S800 batean

Ideia basatiagoak daude, baina Honda S800 batean Guardara joatea ez da zentzuzko seinale. Egia esan, Honda bere osotasunean heldu zen Guardara, gu gara... hala ere. Oraindik ez nintzen Carregado eremura iritsi eta banku estuan makurtuta nengoen bizkarrezurraren ondoeza konpontzen saiatzeko. 100 bat km beranduago jada ez zuen minik izan, beharbada Hondarren kabina zuhurki inbaditu zuten gasolina-lurrunek eta ihes-gasek motelduta. Japoniarrek dena pentsatzen dute...

Kotxeaz ari garela, 800 cm3 eta 70 hp-ko motorrak galanta jokatu zuen. Bidaia erritmo nahiko azkarrean egiten zen beti, 90-100 km/h inguruan, 5000 bira/min inguruan, Guardara arte —herrialdeko hiririk garaieneko igoerak ere ez zituen eutsi—. Esaten dute kotxe hau 160 km/h-ra iristen dela, ez ginen arrazoi nabariengatik saiatu.

Guardara helduta, hurrengo egunerako maletak atera eta atseden hartzeko ordua iritsi zen. Dirudienez, esperientziatik bizirik atera ginen.

Goizeko seiak ziren iratzargailuak jo zuenean. Behin ihes-gasen eragina igarota, bidaiaren minak eroso finkatu ziren imajina daitezkeen leku deserosoenetan. Ez nengoen ziur hotelean lo egin eta ordu batzuk lehenago bi futbolzaleren arteko norgehiagoka baten erdian harrapatu gintuztela esango nuke. Ondo dakit min horien errua nori: Honda S800.

Logelako atea ireki nuenean hasi zen nire Guardia Rallya. Logelako atea plastikoz beteta zegoen eta behean, Honda S800 gizajoa (nire bizkarrak gorrotatzen ikasi zuena) pegatinaz eta hainbat apaingarriz beteta zegoen.

Guarda Rallya: mozorro perfektua... 21511_1

Ez genekien mota honetako jokoak 27 urte bete dituen eta markaren zuzendariak, kazetariak, gidariak eta automobilgintzaren munduari lotutako beste pertsona kopuru amaigabe bat biltzen dituen ekitaldi batean gertatu zirenik. Beste disko batzuetan ikusten ohitu ginen jendea eta hemen, tira... Zu eta ni bezalako jende normala da, oso normalak ez garen arren.

Kotxeari apaingarri guztiak kendu ondoren, gogotsu irten ginen Rallyko lehen berezira, zeina Guardako errepide eta leku onenetatik bira bat baino ez zen. Edo bestela esanda, beste 80 km sadomasokismoa Honda S800aren bolantearen atzean . Bai, sadomasokismoa sufritzen ari ginelako jadanik... S800 mendiko errepideekin ondo doa eta hiper-biratzen duen motor horrek izugarrizko plazerra ematen du errepide zailetan esploratzen denean.

Guarda Rallya: mozorro perfektua... 21511_2

Bazkaltzeko gelditu ginen eta bazkari atsegin baten ostean, paper rallya egin genuen hiriko leku enblematikoenen inguruan. Erabat harrituta iritsi ginen egunaren amaierara. Ni eta Diogo. Bai, Honda S800 sendoa, leiala eta ederra zelako oraindik Guarda hiria bezala. Honda S800-k rally honetako parte-hartzaile esperientziadunenetan erreplika bat baino ez zuen zuntz bat agerian utzi zuen. Gure plazako automobilgintzako kazetari ospetsu batek zioen bezala (izena “Rui”z hasi eta “Pelejãoz amaitzen da”): “hemen onenak 60 urtetik gorako gazteak izan ohi dira”. Eta dira. Eguna amaitu zen eta dagoeneko sartuta geunden Guarda Rallyaren izpirituan: alkartasuna, umore ona eta auto solasaldiak. Barreak eta txantxak ziren motorren burrunba gainditzen zuten soinu bakarrak.

Autoak edo lehiaketa baino gehiago, Rally da Guardaren helburuak desberdinak dira: eskualdeko enbaxadore izatea; sektoreko profesionalak biltzea, arlo anitzenetakoa; lotutako markak ezagutarazi; eta parte hartzaileek oroigarriak ekartzea. Aste batera begira, hori guztia eta gehiago lortu zuen. Esan dezala gure bizkarrak...

Igandea, emozio guztien eguna

Egun bat gehiago, ibilaldi bat gehiago. Autoan, hotelean eta antzekoetan sakabanatuta esnatu ginen oroitzapenekin. Geroxeago jakin nuen bezperan, paté bat ere zerbitzatu zidatela katu janariarekin! Talde guztietan bezala, beti dago gaiztakeriarik anitzenetan aritzen den matxino talderen bat. Rally da Guardaren arazoa da hemen matxino talde hori -edo terroristak, hoteleko harreran jaunari deitzen tematu baitziren- araua eta ez salbuespena. Partidak (gustu onekoak) etengabekoak dira, eta asteburuan hiri osora zabaldu ziren.

Neure buruari ere galdetu nion: baina adineko gazte hauek ez dute lorik egiten? Okerrenak dira... Honda S800 (beste behin!) despistatu ostean, lehen eta kronometratutako lasterketa bakarrari ekin genion: slalom bat hiriaren erdialdean. Pin bat botatzeagatik penalti batengatik ez balitz, Razão Automobile taldeak eta Honda S800 ohorezko 6. postua lortu zuten.

Lehiaketaren tentsioa airean sentitzen genuen lehen aldia zen. Batzuentzat behintzat, Francisco Carvalho hain zuzen, lasterketan inoiz izan den piloturik garaileena. Parte-hartzaile batzuek deskonprimitzeko aukera aprobetxatzen zuten bitartean, Francisco Carvalho misio bat zuen gizona zela ohartu zen. Asteburuko irribarre etengabea geratu zen hotelean eta hortzak berriro ikusi genituen irabazi zuela jakin ondoren — datorren urtean gu gara Francisco... egon adi!

Guarda Rallya: mozorro perfektua... 21511_3

Honda S800

Eguna bazkari batekin amaitu zen, non irabazleak bereizten ziren, antolakuntzak banatutako sariak eta, beste behin, denek eskertu zuten rallyko arduradunari rally bikainagatik: Clube Escape Livre taldeko Luís Celínio saihestezina.

Lisboara itzultzeko ordua

Guardara iritsi eta rallya egitea lortu genuen. Beraz, etxera heltzea besterik ez zen falta. Ez zen erraza izan. Ibilbidea lau etapatan banatu genuen, bi niretzat, bi Diogorentzat eta aurrera egin genuen. Oraindik ordu erdi falta zitzaigun eta Honda S800 txikia lurruna galtzen hasi zen. Aldi berean, erre usain apur batek kabina inbaditu zuen. Tenperatura ondo zegoen, maila guztiak ezin hobeak ziren... baina zer demontre!

Beste 2 km gertatutakoa saihesteko eta arazoaren nondik norakoak ezagutu ahal izan genituen. Faroan zirkuitu labur bat bujii argia kentzen ari zitzaien. Arazoa zen ez genuela ez aliketak ez zinta isolatzailerik. Bide-laguntza jaso genuen autobideko emakidadunaren eskutik, aliketa pare bat mailegatu zigun.

Zinta isolatzailea beste kable batzuetatik berrerabili zen eta voilá! Aurrerako argirik ez, baina atzera errepidean. Makina bizi da!!!

Eguzkiaren aurkako lasterketa izan zen Lisboara. Gaua baino lehen iritsi behar genuen eta lortu genuen. Behera, santu guztiek laguntzen dute eta kanoi bat egin genuen herrialdeko hiririk altuenetik herrialdeko hiririk zirrituenera: Lisboara.

Kotxetik gauzak atera, bizkarra luzatu eta Honda S800-ari harro begiratu genion: makinatxoak hartu zuen dena! Hori ere ez zaigu gustatzen. Baina promesa da datorren urtean inoiz baino prestatuago itzuliko garela Rally da Guardara. Guarda hirian persekutatu eta gure ibilgailuaren, janariaren eta gelen aurkako eraso hurbilak eskatu zituzten terroristek euren erreplika izango dute. Guarda Rallya mozorro ezin hobea izan zen eraso hauek egiteko, baina itxaron zeren... datorren urtean gehiago izango dira!

Eskerrik asko Clube Escape Livre eta ekitaldia lagundu duten markei, baita parte-hartzaile guztiei eskainitako asteburu zoragarriagatik. Orain itxaron fisioterapeutaren faktura zure postontzietan...

Guardia Rallya
20. Rally da Guarda, Guilherme Costa eta Diogo Teixeira, Honda S800
Guarda Rallya: mozorro perfektua... 21511_5

20 Guardia Rallya - Honda S800

Irudiak: Free Escape Club / NewsMotorSports

Irakurri gehiago