Nire Citroën AX maitea,
Urte guzti hauen amaieran idazten dizut, oraindik faltan botatzen zaitudalako. Hainbeste abenturaren laguna, hainbeste kilometrotakoa, Suediako furgoneta harengatik trukatu zaitut.
Saiatu ni ulertzen. Aire girotua zuen, itxura gihartsuagoa eta motor indartsuagoa zuen. Hainbeste promesa egin dizkidazu, ezen zure truke amaitu nuen. Izan ere, inoiz amestu ez zenizkizun gauzak eskaini zizkidan. Aitortzen dut udako lehen hilabete haiek zoragarriak izan zirela, aire girotuak sekulako bira eman zuen eta motor indartsuagoak nire mugimenduak azkarrago egiten zituen.
Ez dakit oraindik ibiltzen zaren edo "betiko atsedena" aurkitu duzun autoen hiltegi batean.
Gainera, nire bizitza aldatu egin zen. Bidaiak luzeagoak egin ziren, unibertsitaterako bidaiak lanera joateko bidaiengatik trukatu ziren eta espazio beharra areagotu zen. Ni aldatu nintzen eta zu berdin zinen. Egonkortasun pixka bat gehiago behar nuen (zure bizkarra...) eta lasaitasuna (zure insonorizazioa...). Horregatik guztiagatik aldatu zaitut. Nire garajean kotxe bakarrerako lekua dago.
Arazoak handik gutxira hasi ziren. Orduz geroztik, Citroën AX bat ikusten dudan bakoitzean zu eta gure abenturak bururatzen zaizkit. Eta orduan hasi ziren gauzak gaizki ateratzen. Nire «suediera» berrian zurekin bizitako une dibertigarriak birsortzen saiatu nintzen, baina ez da gauza bera.
Arrastilla bat zinen, oso kontrolatua dago. Zurekin nire ardurapean nengoen, berarekin beti daukat sistema elektronikoen esku-hartzea. Eroabide hutsa zenuten, kondukzio iragazi du. Ez zinen super kirol-auto bat; zure motorrak ez zuen 50 hp baino gehiago ematen. Baina kurba horien bila (eta zer kurba!) egiten genituen bigarren mailako errepideetan biraka igotzen zenuen modu konprometituak esan nahi zuen, nire irudimenean, zerbait indartsuagoan nengoela.
Gaur, nire bizitza egonkortuago, zure bila nabil berriro. Baina ez dakit ezer zutaz, zoritxarrez ez dugu berriro errepidean "itsasargiak" gurutzatu. Ez dakit oraindik ibiltzen ari zaren edo "betiko atsedena" aurkitu duzun autoen hiltegi batean — musker, musker, musker!
Berriro zure bila nabilela esan nahi dizut. Jakin nahi dut nora zoazen, nola ibili zaren... nork daki oraindik ez ote ditugun elkarrekin milaka kilometro gehiago egiteko. Espero dut! Nolanahi ere, nire lehen autoa izan zinen eta izango zara beti.
Zu ahazten ez zaituen gidari batetik,
William Costa
OHAR: Nabarmendutako argazkian, banandu ziren egunean «lau gurpilen» istorio erromantiko honetako bi aktoreak daude. Harrezkero, ez dut inoiz nire AIXA ikusi. Nire lagun batek esan zidan Coruche (Ribatejo) inguruan ikusi zuela. Ilea ere moztu dut.