اولین Corrado در سال 1988 خطوط تولید را در Osnabrück آلمان ترک کرد. بر اساس پلت فرم A2 گروه فولکس واگن، مانند Volkswagen Golf Mk2 و Seat Toledo، Corrado به عنوان جانشین Volkswagen Scirocco ارائه شد.
طراحی خودروی اسپورت آلمانی که با خطوط بلند مشخص شده بود، بر عهده هربرت شافه، طراح ارشد برند ولفسبورگ بین سالهای 1972 تا 1993 بود. اگرچه کابین بسیار کاربردی و مینیمالیستی بود، اما همانطور که میتوانید تصور کنید، کابین کاملاً جادار نبود. یکی هم دقیقاً یک ماشین خانوادگی نبود.
در نمای بیرونی، یکی از ویژگی های خاص کورادو این واقعیت است که اسپویلر عقب به طور خودکار در سرعت های بالای 80 کیلومتر در ساعت افزایش می یابد (البته می توان آن را به صورت دستی کنترل کرد). در واقع این کوپه 3 در ترکیبی ایده آل از عملکرد و سبک اسپرت بود.
فولکس واگن کورادو از همان ابتدا سیستم دیفرانسیل جلو را به کار گرفت، اما خودروی کسل کننده ای نبود، کاملا برعکس – تا زمانی که ما گیربکس 5 سرعته دستی را به جای گیربکس 4 سرعته اتوماتیک انتخاب کردیم.
Corrado اولین بار با دو موتور مختلف وارد بازار شد: یک موتور 1.8 سوپاپ با 16 سوپاپ با قدرت 136 اسب بخار و یک موتور 1.8 سوپاپ با 160 اسب بخار، هر دو بنزینی. این آخرین بلوک بعدها G60 نامیده شد، زیرا خطوط کمپرسور شبیه حرف "G" است. شتاب 0 تا 100 کیلومتر در ساعت در 8.9 ثانیه "متوسط" به دست آمد.
مرتبط: جشن 40 سالگی Golf GTI در Autodromo de Portimão
پس از پیشنهادات اولیه، فولکس واگن دو مدل ویژه تولید کرد: G60 Jet، انحصاری برای بازار آلمان، و Corrado 16VG60. بعداً، در سال 1992، این برند آلمانی موتور 2.0 اتمسفر را روانه بازار کرد که نسبت به بلوک 1.8 پیشرفت داشت.
اما محبوب ترین موتور بلوک 12 سوپاپ 2.9 VR6 بود که در سال 1992 عرضه شد و نسخه آن برای بازار اروپا حدود 190 اسب بخار قدرت داشت. اگرچه این مدلی بود که نسبت به مدل های قبلی "پدال" بسیار بیشتری داشت، اما این در مصرف نیز منعکس شد.
فروش کورادو تا پایان آن در سال 1995 رو به زوال بود و به این ترتیب هفت سال تولید کوپه که آغاز دهه 90 بود به پایان رسید. در مجموع 97521 دستگاه از کارخانه Osnabrück خارج شدند.
درست است که قدرتمندترین مدل نبود، اما کورادو G60 موفق ترین مدل پرتغال بود. با این حال، قیمت ها و مصرف بالا اجازه نداد کورادو به تمام پتانسیل خود برسد.
با وجود همه چیز، این کوپه توسط چندین نشریه به عنوان یکی از بهترین و پویاترین مدل های نسل خود شناخته شد. با توجه به مجله Auto Express، این یکی از خودروهای فولکس واگن است که بیشترین بهره را از تجربه رانندگی میبرد و در فهرست «25 اتومبیلی که باید قبل از مرگ برانید» ظاهر میشود.
