کریس هریس، یکی از برجسته ترین روزنامه نگاران در مطبوعات خودرو، قرار ملاقات با دو خودروی منحصر به فرد را ترتیب داده است. هدف، واقعگرایانه؟ ماهیت رانندگی را کشف کنید.
من اغلب به این فکر میکنم که این اشتیاق به ماشینها از کجا سرچشمه میگیرد، که قلبم را به تپش میاندازد (ساعت تقریباً 11 شب است و من هنوز اینجا هستم که درباره این جسم چهار چرخ مینویسم...). لعنتی چرا از سرپیچی از قوانین فیزیک احساس خوبی دارم؟ اصلاً چرا من ماشین را خیلی دوست دارم؟ وقتی عقلانی باشد، همه زنگ خطرهای موجود در بدن من باید مرا به ابتدایی ترین غریزه ارجاع دهند: زنده ماندن. اما نه، این اشتیاق من را قاطعانه به سمت آن منحنی و منحنی دیگر سوق می دهد. و بعد از آن، سریعتر و سریعتر، زیرکتر و جسورتر، در حالی که تنها کاری که باید انجام میدادم حرکت از نقطه A به نقطه B بود که در ایمنترین و خستهکنندهترین خودروی جهان در کیسههای هوا پیچیده شده بود. در صورت امکان یک گونه لوازم خانگی تمایز نیافته.
اما نه. هر چی بیشتر بهم بزنی بیشتر دوستت دارم هر چه ماشین مردانه تر و دمدمی مزاج تر باشد، احساسات بیشتری را برمی انگیزد. به دلیل احساساتی مانند این است که خودروهایی مانند مورگان سه چرخ یا کاترهام هفت، بدون شک اولیه و از نظر فنی منسوخ شده، همچنان به همان اندازه روزی هستند که در روز تولد چندین دهه پیش بودند.
زیرا در نهایت، آنچه واقعاً اهمیت دارد، احساسات است. و هیچ چیز خالص تر از ارتباط انسان و ماشین بدون واسطه در این بین نیست. اینجاست که ما «جوهر رانندگی» را پیدا می کنیم و اینجاست که کریس هریس می خواهد ما را در قسمت دیگری از Drive ببرد. ویدیو را تماشا کنید، در مورد دیگری که در آن تز کمتر بیشتر است با تمام وجود اعمال می شود. کریس هریس چک می کند:
متن: Guilherme Ferreira da Costa