24 ساعت TT Vila de Fronteira یا به سادگی "Fronteira". این مسابقه ای است که فصل آفرود را در پرتغال بسته می کند، علیرغم اینکه برای هیچ مسابقات قهرمانی ملی یا بین المللی گل نخورده است. 24 Hours TT Vila de Fronteira در واقع رویدادی است که بسیار فراتر از رقابت است.
این یکی از برجسته ترین وسایل نقلیه تمام زمینی در پرتغال است، در آخر هفته ای که طرفداران «گل، خاک و غبار» در یک سفر زیارتی معتبر به شهر زیبای آلنتخو فرونتیرا می روند.
هدف، واقعگرایانه؟ این فقط برای تماشای عبور ماشین ها نیست. یک مهمانی فراتر از حزب وجود دارد…
اینها شهادت است
ادیت گوویا، که او را در میانهی ناکجاآباد، وسط دشت آلنتجو نشسته بود و تنها پسر کوچکش و دخترش در آغوش داشت، تضمین میکند: «الان پنج سال است که برای دیدن ماشینها به فرونتیرا میآیم». درست همسایه، سعی می کند خود را از سرما محافظت کند. اذیت شده؟ نه واقعا.
این کوروچو با کاپشن سنگین و چند متر دورتر از مسیری که ماشینها از آن عبور میکنند، میگوید: «همه در خانهها سرعت، موتور، ماشین را دوست دارند. عمدتا شوهرم ما با همراهی او شروع کردیم و چهار پنج سال است که همیشه آمده ایم.
Edite که نگران ابرهای گسترده گرد و غباری است که خلبانان هنگام عبور از آن بلند می شوند، توضیح می دهد که، «معمولاً، ما به مناطق نمایشی می رویم. با این حال، امسال، وقتی وارد شدیم، سردرگمی زیادی وجود داشت، بنابراین تصمیم گرفتیم به اینجا فرار کنیم، به مکانی بازتر».
برای بقیه، «معمولاً ما نمیمانیم تا کل مسابقه را ببینیم. روز مسابقه دیدیم، تا حوالی سه یا چهار صبح ماندیم و بعد به خانه برگشتیم، چون سفر هنوز دور است.» در مقابل نگاه تأیید پسرش می گوید.
"ما فقط یکشنبه اینجا را ترک کردیم!"
با فرا رسیدن شب و پس از طی کردن چند کیلومتر دیگر، اولین تمرکز جیپ ها را پیدا کردم - یا آن یا اردوگاه کولی ها بود، جشن و آتش سوزی هایی که با آرامش دشت های آلنتجو در تضاد بودند. برخی از این جیپها، حتی در کنار یک چادر یا پوشش کوچک، و تقریباً همیشه با گروههایی از مردم که سعی در محافظت از خود در برابر سرما دارند.
در نزدیکی باند فرودگاه، اینجا که قبلاً با نوار مشخص شده بود و GNR از دور در حال تماشای آن بود (در آن زمان، از قبل خبری بود که یک تماشاگر احساس ناراحتی کرده است، که حتی او را مجبور به تخلیه با هلیکوپتر کرد)، گروهی از مردان ، بسته شده و در اطراف آتش، منتظر رقیب بعدی باشید. با پائولو لوریرو، 49 ساله، یک آفرود پرشور با حضور دائمی در فرونتیرا "الان سه سال است"، به یاد داشته باشید که "این گروه هرگز شکست نمی خورد! به علاوه یک، منهای یک، ما همیشه تا پایان مسابقه می مانیم.
از لیسبون آمدیم، «امروز رسیدیم» و در قسمت چمدان جیپها، «غذا و نوشیدنی آوردیم». از آنجایی که «از آنجایی که ما در یک منطقه کنسرت هستیم، مجبور شدیم 20 یورو برای حضور در اینجا بپردازیم. اما در حال حاضر شامل چوب برای آتش است!…».
"خوابیدن؟ در صورت لزوم در ماشین ها می خوابیم! اما هیچکس اینجا به خوابیدن فکر نمیکند...»، پائولو لوریرو اطمینان میدهد.
کلوپ های تمام زمینی نیز بخشی از مهمانی Frontier هستند
بعدها و با پیشروی شب، کشف یک شهر واقعی روی چرخ ها. با بیش از صد وسیله نقلیه تمام زمینی که در یک نوع پارکینگ بداهه، در وسط ته ته ریش و نه چندان دور از مسیر خاکی غیرممکن قرار گرفته اند. جایی که در فواصل زمانی، رقبا از آن عبور می کردند.
پدرو لوئیس، یکی از کسانی که مسئول سازماندهی یک تور دیگر TT Loures-Fronteira بود، توضیح داد: "ما همه اعضای Clube Terra-a-Terra، از Loures هستیم." ما 11 سال است که این تور را برگزار می کنیم. امسال نزدیک به 200 خودرو آوردیم. ما جمعه لورس را ترک کردیم، تقریباً همیشه از جاده های قدیمی می آمدیم و فقط یکشنبه، پس از پایان مسابقه، برمی گشتیم.
علاوه بر این، و همچنین در مورد این اقدام که فقط اعضای باشگاه را هدف قرار داده است، پدرو لوئیس توضیح می دهد که شرکت کنندگان موظف به پرداخت هزینه مشارکت هستند که با توجه به دفتر کل ماشین او متوجه شد که حدود 40 یورو بوده است، و اساساً برای پوشش دادن مبلغ مورد نیاز ACP در نظر گرفته شده است تا بتوانیم در اینجا مستقر شویم. با پرداخت این مبلغ، شرکت کنندگان از “وعده غذایی شامل دو وعده صبحانه، نهار و میان وعده شام، پارکینگ در کنار پیست، هیزم نامحدود، سرویس بهداشتی، بیمه و دفترچه راه برای رفت و آمد نیز بهره مند می شوند. ”
به هر حال، همه چیز برای تبدیل شدن به یکی از نمادین ترین مسابقات آفرود در صحنه ملی، چیزی که همه می خواهند: یک مهمانی واقعی و واقعی که دوست دارید آن را تکرار کنید.
اگر سخنان ما به شما نرسیده است، این گالری "اثبات اثبات شده" است که فرانتیرا فقط رقابت نیست. همین و خیلی بیشتر...
