اگر چیزی وجود دارد که رنو کپچر در این نسل جدید پیشرانه ها هستند. از موتورهای دیزلی گرفته تا نسخه های هیبریدی پلاگین، اندکی از همه چیز در محدوده شاسی بلند گالیک وجود دارد، از جمله نوع Bi-Fuel، یعنی LPG و بنزین.
برای اینکه بفهمیم آیا این خودرو در برابر همتای بنزینی خود نتیجه می دهد یا خیر، ما دو رنو کپچر را آزمایش کردیم، هر دو با 1.0 TCe 100 اسب بخار و گیربکس پنج سرعته دستی و با سطح تجهیزات Exclusive. تنها تفاوت این دو؟ رنگ بدنه و سوخت مصرفی
آیا حدود 1000 یورو بیشتر توسط Captur the GPL پرداخت شده است؟ یا بهتر است پول را پس انداز کنیم و روی بنزین سرمایه گذاری کنیم؟
دو سوخت، بازدهی مساوی؟
با رفتن مستقیم به اصل موضوع و همانطور که انتظار میرفت، اینکه آیا 1.0 TCe هر سوختی که باشد مصرف میکند، ثابت میکند که استفاده از آن خوشایند و عمدی است، همانطور که در مورد مشابه داستر مشاهده کردیم، تفاوتهایی در عملکرد را تشخیص نمیدهد. ما بنزین یا LPG مصرف می کنیم - اگر وجود داشته باشد، آنها نامحسوس هستند.
1.0 TCe برای عملکردش تعجب آور نیست، اما با توجه به اینکه یک میل با سه سیلندر و 100 اسب بخار قدرت دارد، منطقی است. بلوک کوچک همچنین زمانی که ما بیشتر از آن را می خواهیم شنیده می شود، اگرچه این تجربه ناخوشایند نیست.
با توجه به مصرف، ثابت شد که 1.0 TCe اندازه گیری می شود. در Captur که به طور انحصاری با بنزین کار می کرد، آنها از طریق راه رفتند 6-6.5 لیتر در 100 کیلومتر در استفاده مختلط و بدون نگرانی عمده. در Captur GPL، مصرف حدود 25٪ بیشتر است، یعنی آنها در حدود 7.5-8.0 لیتر در 100 کیلومتر ، که باید به روش قدیمی محاسبه می شد.
مشترک شدن در خبرنامه ما
تا آنجا که میبینیم، پیشنهادات دوگانه سوز گروه رنو، که شامل مدلهای داچیا میشود، رایانه داخلی ندارند - Captur GPL حتی یک کیلومتر متر جزئی ندارد. غیبی که در روزگاری که در آن زندگی می کنیم، توجیه آن دشوار به نظر می رسد.
در فرمان رنو کپچر
همچنین پشت فرمان این جفت مدل، تفاوت ها، در صورت وجود، نامحسوس است. تنها زمانی که آنها را با کپچر دیگری که قبلاً آزمایش کردهایم، یعنی گیربکس 1.5 dCi 115 اسببخاری و شش سرعته دستی مقایسه میکنیم، تفاوتهای اساسیتر از حد انتظار پیدا میکنیم.
اگر در 1.5 dCi وزن همه کنترل ها و احساس جعبه مستحق ستایش بود، در 1.0 TCe چنین اتفاقی نمی افتد. عملکرد فرمان، در عین دقیق بودن، سبک و حتی بسیار سبک است، اما بزرگترین تفاوت در عملکرد کلاچ و گیربکس است.
کلاچ 1.0 TCe با کلاچ 1.5 dCi در تضاد است، دقت کمتری دارد، دوز آن دشوارتر است و تا حدودی طولانی است - دوره طولانی تری از سازگاری را مجبور می کند. گیربکس پنج سرعته نیز در مقایسه با گیربکس شش سرعته dCi کیفیت لمسی را از دست می دهد - بیشتر پلاستیکی تا مکانیکی - و با وجود دقیق بودن q.b، حرکت آن می تواند کمی کوتاه تر باشد.
از سوی دیگر، از نظر پویا، هیچ شگفتی وجود ندارد. تنظیم تعلیق کپچرها به سمت راحتی است که با نرمی خاصی در نحوه برخورد با عیوب آسفالت مشخص می شود. هنگامی که سرعت را بالا می بریم و آن را با جاده های ناهموار ترکیب می کنیم، سمت نرم تر آن، افزایش حرکت بدن را توجیه می کند.
با این حال، هیچ چیز به رفتار ایمن و قابل پیش بینی اشاره نمی کند. شاسی حالتی خنثی و پیشرو به خود می گیرد و اکسل عقب دوست دارد به نگه داشتن جلو در جهت درست کمک کند (درست مانند کلیو) که برای مثال بیشتر از پژو 2008 سرگرم کننده است. با این حال، این نوع نگرش مشخصه کپچر نیست، جایی که پیشنهادات دیگر مانند هیوندای کائوآی، SEAT آرونا یا فورد پوما راحتتر باشد.
حتی در حالت اسپورت، که دریچه گاز احساس میشود و فرمان سنگینتر میشود، بلافاصله مشخص میشود که کپچر با کمال میل جاده کوهستانی پر پیچ و خم را با جادهای بازتر یا آزادراه عوض میکند.
رنو کپچر 1.0 TCe Bi-Fuel
در این سناریو پایدار است، با پالایش کلی که در پلان خوبی قرار دارد، جایی که صداهای غلتشی و آیرودینامیکی در آن وجود دارد. در این فصل بهتر از مدلهایی مانند فیات 500X، جیپ رنگید یا هیوندای کائوآی است، اما رقیب اصلی پژو 2008 حتی بهتر عمل میکند.
و بیشتر؟
برای بقیه، این Captur است که ما قبلاً می شناختیم. در داخل، ما توسط مخلوطی از مواد نرم (در قابل مشاهده ترین و قابل لمس ترین مناطق) با مواد سخت احاطه شده ایم. از سوی دیگر، مونتاژ کاملاً معقول است، اما یک سطح پایینتر از سطح ارائه شده توسط پژو 2008 یا هیوندای کاوای است، چیزی که توسط صداهای انگلی هنگام گردش در طبقات بد تقبیح میشود.
صفحه نمایش مرکزی در حالت عمودی در داخل Captur خودنمایی می کند، اگرچه ادغام آن با داشبورد به مذاق همه خوش نیامده است.
در حوزه فناوری، اگر از یک طرف سیستم اطلاعات سرگرمی بسیار خوبی داشته باشیم، از طرف دیگر، دستورات صوتی گاهی اوقات در عدم درک آنچه می گوییم پافشاری می کنند.
در مورد فضا، ما نیز هیچ تفاوتی پیدا نکردیم. مخزن LPG نصب شده در زیر کف محفظه چمدان تأثیری بر ظرفیت محفظه بار ندارد. این بدان معنی است که، در هر دو مورد، بین آن ارائه می شود 422 و 536 لیتر ظرفیت بسته به موقعیت صندلی های عقب، یکی از بهترین مقادیر در بخش است.
ذخایر LPG ظرفیت را از صندوق عقب ربوده است.
از نظر قابلیت سکونت، این طرح هم در جلو و هم در عقب خوب است و مسافران در صندلیهای عقب از دید خوبی به بیرون، خروجیهای تهویه و دوشاخههای USB بهره میبرند.
بهترین گزینه چیست؟
با تنها تفاوت این دو کپچر در استفاده از LPG و با وجود تفاوت قیمت، پاسخ به این سوال چندان پیچیده نیست.
توجه به جزئیات: در کنسول مرکزی فضایی برای ترک "کلید" داریم.
از این گذشته، با حدود 1000 یورو بیشتر میتوان رنو کپچری داشت که سوختی مصرف میکرد که تقریباً نیمی از قیمت بنزین است و تمام کیفیتهای شناخته شده در شاسیبلند گالیک را دست نخورده نگه میدارد.
بنابراین در این مورد، حتی لازم نیست سیاستمداری را که زمانی به همه ما گفته بود که محاسبات را انجام دهیم، بازنویسی کنیم. مگر اینکه این تفاوت 1000 یورویی واقعاً شما را از دست بدهد، Captur a GPL به عنوان بهترین گزینه معرفی شده است، و تنها چیزی که باید تاسف خورد، نبود رایانه داخلی است.
توجه: مقادیر داخل پرانتز در برگه داده زیر به طور خاص به Renault Captur Exclusive TCe 100 Bi-Fuel اشاره دارد. قیمت این نسخه 23393 یورو است. قیمت واحد تست شده 26895 یورو است. ارزش IUC 103.12 یورو است.