کلاسیک مورد بحث، در واقع، حمل و نقل بسیار ساده تری است، اگرچه بدون شک تاریخی و کلاسیک است. فیات بارتولتی ترانسپورتر از سال 1956 که در طول زندگی فعال خود در خدمت تیم های فرمول 1 بود و در سینما نیز تاریخ ساز شد.
یک زندگی کامل
این فیات بارتولتی ترانسپورتر معروف که به تیپو 642 نیز معروف است، برای حمل خودروهای مسابقه طراحی شده است، در اصل برای حمل مازراتی 250F از تیم رسمی سه گانه ساخته شده است که با هدایت خوان مانوئل فانجیو آرژانتینی، قهرمان مسابقات جهانی فرمول 1 شد. سال 1957
در سال بعد، با خروج مازراتی از دسته برتر، بارتولتی به لنس رونتلو آمریکایی فروخته شد و در خدمت تیم فرمول یک او "تیم آمریکا" قرار گرفت. کسی که با اسکاراب ناشناخته و غیرقابل اعتماد همچنان وارد جام جهانی 1960 شد، البته فقط برای شرکت در پنج مسابقه. از این تعداد، آنها فقط در ابتدا توانستند در دو نفر باشند.
در اوایل سالهای 1964-1965، کامیون ایتالیایی به رقابت بازگشت، این بار به عنوان وسیله نقلیه برای کبرا د کارول شلبی که در WSC - World Sportscar Champioship شرکت کرد. ماجراجویی که پس از آن او به قاره کهن بازگشت تا به دستورات تیم بریتانیایی Alan Mann Racing که با فورد GT در مسابقات قهرمانی جهان در این رده شرکت کرده بود، خدمت کند.
تجربه سینمایی
با نزدیک شدن به پایان عمر (فعال)، زمان برای یک کمیسیون خدماتی دیگر، به عنوان وسیله نقلیه حمل و نقل برای نمونه های اولیه مسابقه ای فراری 275 LM و چندین فراری P - نمونه اولیه "P"، مجموعه ای از اتومبیل های مسابقه با موتور وسط عقب - هنگامی که خلبان خصوصی دیوید پایپر مسابقه می داد، سرانجام در سال های 1969-1970 با فروش به استیو مک کوئین تولیدات خورشیدی برای شرکت در فیلمی که یکی از آخرین فیلم های کالت برای عاشقان مسابقه خواهد بود، با بازیگر آمریکایی: «لمانز» به پایان رسید.
با انجام تعهدات سینمایی، فیات بارتولتی ترانسپورتر معروف از دستان بریتانیایی آنتونی بامفورد و تیم مسابقهای او JCB Historic عبور میکند و پس از آن یک بار دیگر به عنوان وسیله حمل و نقل توسط کبری که نویسنده مایکل شوئن مالک آن بود، سفارش داده میشود. رها شدن، ناب و ساده، برای چندین سال در فضای باز، در مسا، شهری واقع در صحرای آریزونا، به دنبال خواهد داشت.
بازگشت به زندگی
بازگشت به زندگی این کلاسیک تنها چند سال بعد اتفاق می افتد، با ورود دون اوروسکو آمریکایی، مشتاق و کلکسیونر مسابقه کبرا و اسکاراب، و که در نهایت بارتولتی را به دست آورد تا آن را به طور کامل بازیابی کند.
در سال 2015، اولین حراج، آن هم توسط حراج گزار بونهام، انجام شد که در نهایت فروش آن را به مبلغ بسیار قابل توجهی به پایان رساند: 730 هزار یورو.
سه سال بعد، فیات بارتولتی ترانسپورتر دوباره به فروش می رسد، دوباره از طریق بونهام، و با مبلغی که حراج پیش بینی می کند کمتر: بین 555 هزار تا 666 هزار یورو.
فقط در نام فراری وجود ندارد
هنوز در خود این فیات بارتولتی ترانسپورتر، باید توجه داشت که بر اساس همان شاسی اتوبوس فیات تیپو 642 RN2 «Alpine» به عنوان «خواهران» که در آن زمان توسط تیم رسمی فراری، فراری بارتولتی ترانسپورتر استفاده می شد، ساخته شده است. علاوه بر همین موتور دیزل شش سیلندر و 6650 سانتی متر مکعب، با قدرت 92 اسب بخار، حداکثر سرعت 85 کیلومتر بر ساعت را تضمین می کند.
در مورد بدنه، توسط مربی بارتولتی از فورلی، ایتالیا طراحی شده است که از بیش از 9 متر طول، تقریبا 2.5 متر عرض و نزدیک به 3.0 متر ارتفاع استفاده کرده است تا ظرفیت حمل 3 متر را فراهم کند. ماشین های مسابقه، مقدار قابل توجهی قطعات یدکی، به علاوه کابینی که حداقل هفت نفر از اعضای تیم می توانند در آن سفر کنند.
در مورد نسخه اصلی، فیات بارتولتی ترانسپورتر فقط موتور کارخانه ای ندارد، که توسط Don Orosco با یک توربودیزل قابل اطمینان تر و سریعتر با منشاء بدفورد جایگزین شد.
به یک ستاره هالیوود علاقه دارید؟…
در کانال یوتیوب ما مشترک شوید.