ابتدا، اجازه دهید یک بیانیه مختصر از علایق به من بدهید: من واقعاً ماشینهای مدرن را دوست دارم و مادرشوهرم را نیز بسیار دوست دارم - خوب است که این را روشن کنم، زیرا جهان گرد است و هرگز نمیدانی که نسخهای از مجله Fleet چه زمانی خواهد بود. برو روی "دست های اشتباه" توقف کن. با این حال، اجازه دهید دلیل وجود عنوان این مقاله را توضیح دهم.
این ماه فرصت داشتم یک هفته رانندگی کنم مرسدس بنز 280SE 1970 در شرایط عالی (بهتر از من، من 1986 هستم). یک ماشین بسیار ساده در مقایسه با سالن های امروزی که فقط اصول اولیه را داشت: تهویه مطبوع (چیزی انقلابی برای آن زمان)، فرمان برقی، رادیو و چیزهای دیگر. برای بقیه، یک مدل راحت و خوش ساخت - همانطور که مشخصه برند اشتوتگارت است.
از آرامشی که در فرمان آن ماشین تجربه کردم بسیار راضی بودم. بدون سوتها و هشدارهای مداومی که سیستمهای مدرن ارائه میکنند - اغلب اغراقآمیز. دوباره احساس کردم واقعاً "مسئول" ماشین هستم. و به اندازه کافی عجیب، هیچ فاجعه ای به دلیل آن اتفاق نیفتاد. تصادف نکردم، بدون کمک توانستم به تنهایی پارک کنم، چراغ های روشن را فراموش نکردم و به دلیل نداشتن ESP راهم را گم نکردم. بله امکان دارد…
مدلی که به محض اینکه مادرشوهرم اونجا نشست، مثل جادو، یه سری وسایل اضافه گرفت، از جمله: جیپیاس (سریعتر از این طرف برو)، سنسور پارک (مواظب باش که میروی). تصادف کردن)، هشدار خستگی ("تو خیلی خسته ای پسر")، رادار ضد رویکرد ("تو خیلی به آن ماشین نزدیک می شوی")، حسگر نقطه کور ("ببین ماشینی در راه است")، تهویه مطبوع اتوماتیک ("22 درجه است! بهتر است این را در حداکثر قرار دهید)، و محدود کننده سرعت فعال ("آهسته پسر، 90 کیلومتر در ساعت می روی!").
سیستم هایی که به ضرر گناهان من فقط با خفگی خاموش می شوند - آنها احساس را می دانند، اینطور نیست؟ و آماده است. ناگهان، دوباره کنترل یک ماشین مدرن را در دست گرفتم. آخرین مدل. بالای محدوده.
به مقصد رسیدم، "بسته کامل اضافی" را در خانه گذاشتم، و مرسدس بنز 280SE به همان چیزی که بود بازگشت: ماشینی 46 ساله بدون آخرین فناوری (از زبان...).
حدود یک هفته بعد آن را تحویل دادم و دوباره سوار یک ماشین مدرن شدم. احساسی که داشتم این بود که مادرشوهرم در آن ماشین همه جا حضور دارد. هر وقت به ماشینی نزدیک میشدم، لاین را تغییر میدادم یا از سرعت مجاز تجاوز میکردم، او آنجا بود تا آنچه را که قبلاً میدانستم به من بگوید. اینکه ماشینی جلوم بود که نمیتونستم سبقت بگیرم و (کمی) سریعتر از چیزی که باید حرکت میکرد. کسی که هرگز…
در واقع، ماشینهای مدرن اینگونه با ما رفتار میکنند: انگار مادرشوهر ما هستند و انگار نمیدانیم داریم چه کار میکنیم. و حقیقت این است که آنها اغلب حق دارند: ما نمی دانیم. به همین دلیل است که علیرغم اینکه فناوری های جدید گاهی از روی غیرت بیش از حد گناه می کنند و آزادی حرکت ما را محدود می کنند، بسیار مورد استقبال قرار می گیرند. علاوه بر این، همه رانندگان با بهترین رفتار در فرمان هدایت نمی شوند. بنابراین، اگر هزینه ای که باید برای کاهش تصادفات جاده ای پرداخت شود، رانندگی روزانه یک "مادرشوهر چهار چرخ" است، پس همینطور باشد.
حالا نذار مادرشوهرت این شماره مجله ناوگان رو ببینه منم همین کارو میکنم.
توجه داشته باشید: مقاله منتشر شده در شماره 29 مجله Fleet، در محدوده مشارکت با Razão Automóvel. ما می خواهیم از Sportclasse برای ارائه وسیله نقلیه در تصاویر تشکر کنیم.