در دورانی که بازیهای آرکید هنوز میتوانستند رقیب کنسولها باشند و زمانی که تلفن همراه چیزی بیش از یک سراب بود، آخرین چیزی که انتظار داشتید در داخل ماشین پیدا کنید یک صفحه نمایش لمسی بود. با این حال، این دقیقاً یکی از نکات اصلی مورد علاقه بود بیوک ریویرا.
اما چگونه یک صفحه نمایش لمسی در دهه 1980 بر روی یک خودرو ظاهر شد؟ همه چیز در نوامبر 1980 شروع شد، زمانی که مدیران بیوک تصمیم گرفتند که در اواسط دهه می خواهند مدلی مجهز به بهترین فناوری ارائه کنند.
در همان زمان، در کارخانه Delco Systems در کالیفرنیا، یک صفحه نمایش حساس به لمس، به ویژه برای استفاده در خودرو طراحی شده بود. دلکو سیستمز با آگاهی از نیات بیوک، در اوایل سال 1981 نمونه اولیه سیستم را به مدیران جنرال موتورز (مالک بیوک) ارائه کرد و بقیه آن تاریخ است.
در سال 1983 مشخصات سیستم تعریف شد. و در سال 1984 جنرال موتورز آن را در 100 دستگاه بیوک ریویرا نصب کرد که برای شنیدن واکنش های عمومی نسبت به چنین فناوری نوآورانه ای به نمایندگی های برند ارسال شد.
یک سیستم (بسیار) کامل
ما فرض می کنیم واکنش ها مثبت بوده است. آنقدر مثبت که در سال 1986 نسل ششم بیوک ریویرا این فناوری را که به نظر می رسید مستقیماً از یک فیلم علمی تخیلی بیرون آمده بود، با خود آورد.
سیستمی که مرکز کنترل گرافیکی (GCC) نام داشت، یک صفحه نمایش سیاه کوچک با حروف سبز 5 اینچی داشت و از فناوری پرتو کاتدی استفاده می کرد. با حافظه 32 هزار کلمه، بسیاری از عملکردهایی را ارائه می دهد که می توان به یک صفحه لمسی مدرن دسترسی داشت.
تهویه مطبوع؟ روی آن صفحه کنترل می شد. رادیو؟ بدیهی است که ما موسیقی را که به آن گوش میدادیم انتخاب کردیم. کامپیوتر داخلی؟ همچنین در آن صفحه بود که با آن مشورت کردیم.
بیوک ریویرا که دارای صفحه نمایش لمسی بود.
این سیستم برای آن زمان آنقدر پیشرفته بود که حتی نوعی "جنین" از سیستم ناوبری وجود داشت. راه را به ما نشان نمی داد، اما اگر در ابتدای سفر، مسافتی که قرار بود طی کنیم و زمان تخمینی سفر را وارد می کردیم، سیستم در طول مسیر به ما اطلاع می داد که چقدر مسافت و زمان باقی مانده تا رسیدن به مقصد. مقصد
علاوه بر این هشدار سرعت و مجموعه کاملی از گیج ها برای اطلاع از وضعیت خودرو در دسترس بود. با واکنشپذیری قابلتوجه (از برخی جنبهها، بهتر از برخی از سیستمهای فعلی)، آن صفحه دارای شش کلید میانبر بود که همه برای تسهیل استفاده از آن بود.
این سیستم بسیار «پیشتر از زمان خود» نیز توسط بیوک ریتا (تولید شده بین سالهای 1988 و 1989) مورد استفاده قرار گرفت و حتی از طریق یک تکامل - مرکز اطلاعات بصری - که توسط Oldsmobile Toronado استفاده میشد، به کار گرفته شد.
با این حال، به نظر نمی رسید که عموم مردم کاملاً با این فناوری متقاعد شده باشند و به همین دلیل است که جنرال موتورز تصمیم گرفت سیستمی را که حدود 30 سال بعد (و با تحولات لازم) در عملاً در همه خودروها «اجباری» شد، کنار بگذارد.