نماد پورشه را در هیچ کجا پیدا نمی کنید، اما باور کنید دارید یک پورشه واقعی می بینید. در سال 1994 در سالن پکن رونمایی شد پورشه C88 برای چینی ها باید کم و بیش همان چیزی باشد که بیتل برای آلمانی ها یک «ماشین مردمی» جدید بود.
با نگاهی به آن، میتوان گفت که به نظر ما بیشتر شبیه نوعی داچیا لوگان است - C88 10 سال قبل از پیشنهاد ارزان رومانیایی با ژنهای فرانسوی ظاهر شد. با این حال، C88 به وضعیت نمونه اولیه محدود بود و هرگز «نور روز» را نخواهد دید…
چگونه سازنده ای مانند پورشه خودرویی با این ماهیت و دور از خودروهای اسپرتی که ما به آن عادت کرده ایم، می سازد؟
غول خفته
باید به یاد داشته باشیم که در نیمه اول دهه 90 بودیم - نه پورشه SUV وجود داشت و نه پانامرا... اتفاقاً پورشه در این مرحله یک سازنده مستقل بود که مشکلات جدی را پشت سر می گذاشت - اگر در سال های اخیر شاهد بودیم. برای مثال، برند اشتوتگارت رکوردهای فروش و سود را در سال 1990 انباشته کرد، به عنوان مثال، تنها حدود 26000 خودرو فروخته بود.
در پشت صحنه، کار روی آنچه که میتواند ناجی برند، Boxster باشد، انجام میشد، اما Wendelin Wiedeking، مدیر عامل برند در آن زمان، به دنبال فرصتهای تجاری بیشتر برای بازگشت به سود بود. و این فرصت، شاید از بعیدترین مکان، چین، پدید آمد.
مشترک شدن در خبرنامه ما
در دهه 1990، دولت چین هنوز از غول اقتصادی امروزی بودن دور نیست، اما هدف خود را توسعه صنعت خودروسازی ملی با مراکز توسعه خود قرار داد. تولیدی که به تولیدکنندگان اروپایی و آمریکایی که قبلاً در کشور تولید می کردند وابسته نبود: آئودی و فولکس واگن، پژو و سیتروئن و جیپ.
طرح دولت چین چندین مرحله داشت، اما اولین مرحله دعوت از 20 خودروساز خارجی برای طراحی یک خودروی خانوادگی آزمایشی برای مردم چین بود. طبق نشریات در آن زمان، پروژه برنده در پایان قرن، از طریق سرمایه گذاری مشترک با FAW (First Automotive Works)، یک شرکت دولتی، به خط تولید خواهد رسید.
علاوه بر پورشه، برندهای زیادی به دعوت چینی ها پاسخ دادند و در برخی موارد مانند مرسدس بنز، با نمونه اولیه آنها یعنی FCC (ماشین خانوادگی چین) نیز آشنا شدیم.
در زمان رکورد توسعه یافته است
پورشه نیز این چالش یا بهتر است بگوییم خدمات مهندسی پورشه را پذیرفت. به دلیل عدم درآمد سازنده اشتوتگارت در آن زمان، تقسیم بندی عجیبی برای توسعه پروژه ها برای مارک های دیگر، در آن زمان حتی یک ضرورت بود. ما قبلاً در مورد این و سایر "پورشه" در اینجا صحبت کرده ایم:
بنابراین، ایجاد یک عضو کوچک خانواده برای بازار چین چیزی «خارج از این دنیا» نخواهد بود. بیش از چهار ماه طول کشید تا پورشه C88 شکل بگیرد – زمان ساخت رکورد…
حتی زمان برای برنامه ریزی یک خانواده مدل وجود داشت که بیشتر بازار را پوشش دهد. در پایان ما فقط C88 را می شناسیم، دقیقاً بالاترین رده در خانواده. یک هاچ بک جمع و جور سه در با قابلیت حمل تا چهار سرنشین در پله دسترسی برنامه ریزی شده بود و پله بالا شامل خانواده ای از مدل های سه و پنج در، یک ون و حتی یک وانت جمع و جور بود.
علیرغم اینکه C88 از همه آنها بزرگتر است، از نظر ما خودرویی بسیار جمع و جور است. پورشه C88 دارای 4.03 متر طول، 1.62 متر عرض و 1.42 متر ارتفاع است که در طول یک سگمنت B، اما بسیار باریکتر است. صندوق عقب 400 لیتر گنجایش داشت که حتی امروز هم ارزش قابل قبولی دارد.
نیروبخش آن یک چهار سیلندر کوچک با 1.1 لیتر 67 اسب بخار بود - مدلهای دیگر از نسخه کمتوانتری از همان موتور با 47 اسببخار استفاده میکردند - که میتوانست در 16 ثانیه به سرعت 100 کیلومتر در ساعت و سرعت 160 کیلومتر در ساعت برسد. در برنامه ها هنوز یک 1.6 دیزل (بدون توربو) نیز با 67 اسب بخار بود.
مشتری C88 از آنجایی که در صدر این محدوده قرار دارد، میتواند به وسایل تجملی مانند کیسه هوای جلو و ABS دسترسی داشته باشد. و حتی، به عنوان یک آپشن، اتوماتیک... چهار سرعته وجود داشت. این هنوز یک پروژه کم هزینه بود - نمونه اولیه دارای سپرهای رنگ نشده بود و چرخ ها از اقلام آهنی بودند. با وجود طراحی معاصر، فضای داخلی نیز تا حدودی اسپارتانه بود. اما به دور از "بلینگ بلینگ" معمولی مدل های سالن.
با وجود این، پورشه C88 تنها مدلی از سه مدلی بود که برای بازارهای صادراتی نیز طراحی شده بود و آماده بود تا از استانداردهای ایمنی و آلایندگی موجود در آن زمان در اروپا فراتر رود.
چرا C88؟
نامی که پورشه برای این گونه از "داچیا لوگان" انتخاب کرده، نشانه ای از نمادگرایی دارد... چینی. اگر حرف C (احتمالاً) مربوط به کشور چین باشد، عدد "88" در فرهنگ چینی با خوش شانسی همراه است.
همانطور که قبلاً اشاره کردیم، حتی یک لوگوی پورشه نیز قابل مشاهده نیست - C88 برای فروش تحت برند پورشه طراحی نشده است. این به راحتی با یک آرم جدید با یک مثلث و سه دایره که نشان دهنده "سیاست تک فرزندی" در چین بود جایگزین شد.
طراحی نرم و ساده آن طوری انتخاب شد که در ابتدای قرن جدید به تولید رسید.
هرگز متولد نشد
علیرغم شور و شوق وندلین ویدکینگ در مورد پروژه - او حتی در طول ارائه به زبان ماندارین سخنرانی کرد - هرگز روشن نشد. تقریباً از هیچ، دولت چین کل پروژه خودروهای خانوادگی چینی را بدون انتخاب برنده لغو کرد. بسیاری از شرکت کنندگان احساس می کردند که همه چیز فقط اتلاف وقت و پول است.
در مورد پورشه، علاوه بر خودرو، قرار بود کارخانه ای در چین با تولید تخمینی سالانه بین 300000 تا 500000 خودرو برگرفته از C88 ساخته شود. حتی یک برنامه آموزشی به مهندسان چینی در آلمان ارائه کرد تا اطمینان حاصل شود که کیفیت محصول نهایی با هر محصول دیگری در جهان برابر است.
همچنین در مورد این موضوع، مدیر موزه پورشه، دیتر لندنبرگر، در سال 2012 به Top Gear گفت: "دولت چین گفت "متشکرم" و ایده ها را به صورت رایگان دریافت کرد و امروز وقتی به خودروهای چینی نگاه می کنیم، در آنها می بینیم. بسیاری از جزئیات C88.