عضویت در Car Of The Year (COTY، برای دوستان) این مزایا را دارد: ماهها قبل از رسیدن به بازارمان، من قبلاً فورد فوکوس جدید را در برخی از پرتقاضاترین جادههای اروپا رانندگی کردهام، همان جادههایی که بسیاری از برندها در آنها آزمایش خواهند کرد. مدل های آینده آنها و فورد هم باید آنجا بوده است، زیرا فوکوس جدید عملکرد مثال زدنی از خود نشان داد.
البته اسکورت RS Cosworth وجود داشت، اما این واقعا یک اسکورت نبود، بیشتر یک سیرا با بدنه اسکورت بود. به همین دلیل آخرین خاطره ای که از رانندگی با اسکورت نهایی دارم مربوط به یک بنزین 1.3 1991 است که برای روزنامه آن زمان "ای فرمان" تمرین کردم. فرمانی داشت که به زبان چرخ های جلو صحبت نمی کرد، سیستم تعلیق بود که معنای دیگری به کلمه اینرسی می داد و موتوری که از کم خونی شدید رنج می برد.
بنابراین، وقتی اولین فوکوس را سوار کردم، طراحی لبههای جدید با چیزی که بیش از همه مرا تحت تأثیر قرار داد فاصله زیادی داشت – من هرگز به مثلثها متعصب نبودم. چیزی که واقعاً من را شگفت زده کرد، مانند همه کسانی که او را رانندگی کردند، تنظیم پویا ماشین بود.
فورد فوکوس فرمانی داشت که تمام اطلاعات مربوط به عملکرد چرخ های جلو با جاده را به دست ها می داد. و سیستم تعلیق عقب که میدانست چگونه پایدار و بیصدا، یا چابک و سرگرمکننده، همیشه در ارتفاع و کمیت انتخابی راننده باشد. چنین چیزی وجود نداشت.
بیست سال بعد، فوکوس به نسل چهارم خود رسید و به اندازه کافی قدیمی بود که معقول باشد. اما مردانی در فورد که با پویایی همه مدلها سر و کار دارند، نمیدانند چگونه کارها را به گونهای دیگر انجام دهند، و در آنجا مجبور شدند یک معاهده رفتار پویا دیگر را راهاندازی کنند که مطابق با سلیقه سال 2018 بهروزرسانی شده بود.
گالری تصاویر جدید فورد فوکوس. کشیدن انگشت:
فورد فوکوس (نسخه تیتانیوم).
برای رسیدن به آنجا، آنها با یک پلت فرم جدید به نام C2 شروع کردند که 53 میلی متر فاصله محوری اضافی دارد و از فولادهای با استحکام بالا، چسب های ساختاری و پرس گرم برای کاهش وزن بین 50 تا 88 کیلوگرم بسته به موتور و موتور استفاده می کند. افزایش سفتی پیچشی 20٪. به همان اندازه یا مهمتر، سفتی نقاط لنگر تعلیق تا 50 درصد افزایش یافته است که اجازه می دهد تا دقت بیشتری در کنترل حرکات چرخ وجود داشته باشد.
دو تعلیق
البته این همه گل رز نیست. جنگ بر سر هزینه های تولید منجر به ظهور سیستم تعلیق عقب محور پیچشی شد برای موتورهای ساده تر: 1.0 Ecoboost و 1.5 TDCI Ecoblue. ون را که همیشه چیدمان مستقل دارد اما در هندسه خاص خود دارد، صرفه جویی کنید تا فضایی از صندوق عقب ربوده نشود که به 608 لیتر (375 لیتر، در پنج در) می رسد و یک سکوی بارگیری با 1.15 متر در فراهم می کند. طول. عرض
گالری تصاویر فورد فوکوس SW. کشیدن انگشت:
فورد فوکوس SW (نسخه Vignale).
برای خودرویی که بیشتر شهرت خود را در سیستم تعلیق مستقل عقب به دست آورده است، علیرغم اینکه سیستم تعلیق برگرفته از Fiesta ST است، این می تواند یک ضربه باشد. فعلا باید منتظر بمانم تا این پاسخ را بدهم. سه فوکوسی که من رانندگی کردم همگی دارای سیستم تعلیق مستقل از چهار چرخ بودند و توپیهای چرخهای جلو از یک مفهوم بیونیک پیروی میکردند که به آنها اجازه میدهد 1.8 کیلوگرم سبکتر بدون از دست دادن قدرت باشند. جزئیات فنی در زرادخانه مهندسان دخیل در طراحی فورد فوکوس جدید کم نیست.
به عنوان مثال، به دلیل استفاده از کفشک های جدید، مقاومت غلتشی 20٪ و کشش ترمز 66٪ کاهش یافته است.
نسبت های "حق بیمه".
از پلت فرم، ما در حال صحبت هستیم. از نظر ظاهری، به نظر نمی رسد چیز زیادی برای گفتن وجود داشته باشد، زیرا ظاهر "فوکوس جدید" مشهود است. اما جزئیاتی وجود دارد که وقتی توسط استایلیست ها توضیح داده می شود کنجکاو می شوند و همه به سمتی می روند که اکنون نسبت های برتر نامیده می شود.
کاپوت افقی تر نیز بلندتر است، به دلیل اینکه ستون های جلو به سمت مرکز چرخ ها هستند و شیب کمتری دارند، که به این معنی است که داشبورد کوتاه تر و پایین تر است، و کمی احساس رانندگی با مینی ون را از بین می برد. این نوع حدود ده سال است.
ستون های عقب به سمت مرکز چرخ های عقب عمودی هستند و پنجره جانبی سوم به سمت در منتقل می شود که همچنین دید را برای افرادی که پشت سر می نشینند مفید است. همه اینها طول را به میزان ناچیز 18 میلی متر افزایش داد. اما با فاصله بین دو محور طولانیتر و صندلیهای جلو باریکتر، فضای پای ردیف دوم بیشتر شد.
فضای داخلی فورد فوکوس جدید (ST Line).
نسخه های بیشتر
اما سبک منحصر به فرد نیست، و در پایان، سپرها و چرخ ها بین نسخه ها متفاوت است Trend، Titanium، Vignale، ST-Line و Active . دومی 30 میلی متر از زمین دورتر است، زیرا فنرها و لاستیک های بالاتری دارد و از قسمت کراس اوور محدوده دفاع می کند. جالب اینجاست که این تنها نسخه فوکوس جدید خواهد بود که در ایالات متحده به بازار عرضه می شود. در اروپا، Active در پنج در و وانت وجود دارد. سه در هنوز در نبرد گم شده است، کسی آن را به یاد نمی آورد، اما برخی از بازارها هنوز یک بسته سه تایی می خواهند که خواهد رسید.
در چندین بازار اروپایی، مانند آلمان و پرتغال (ما باید چیزی مشترک با آلمانیها میداشتیم...) وانتها هنوز هم سرعت را تعیین میکنند و به همین دلیل است که فورد تصمیم گرفت مدتی را صرف طراحی بدنهای کند که فقط یک فوکوس نباشد. جعبه پشت
استیشن واگن جدید بسیار حجاریتر و جذابتر از مدل قبلی است و همچنین دارای مزیت درهای عقب بلندتر است که دسترسی را در مقایسه با درهای پایینتر و شیبدارتر از پنج در، تسهیل میکند.
در داخل، فوکوس چارهای جز بهبود کیفیت مواد نداشت که بهخوبی بهویژه در قسمتهای بالاتر کابین این کار را انجام داد. و ارگونومی کنسول را با جدیدترین مانیتور لمسی که به طور برجسته در وسط داشبورد قرار دارد، ساده کنید و نیمی از دکمههای فیزیکی را حذف کرده و فقط دکمههای مشابه را باقی میگذارد.
بالاخره پشت فرمان
اولین نسخه برای آزمایش، جدید بود 1.5 اکوبوست 150 اسب بخار ، با گیربکس اتوماتیک جدید و کمک فنرهای قابل تنظیم جدید، در نسخه Vignale. اولین برداشت از موقعیت رانندگی، پایین، با تنظیمات گسترده فرمان و صندلی، با دید خوب است. گیربکس اتوماتیک دارای یک کنترل چرخشی است، مانند جگوار، که در استفاده از مانور از دست می دهد، زیرا شما را مجبور می کند دائماً به دست راست خود نگاه کنید. این گیربکس هشت سرعته نرمی را تا ریتمهای آرام و بیصدا نشان میدهد، اما عجله را دوست ندارد و به آسانی به درخواستهای پدالهای ثابت روی فرمان پاسخ نمیدهد.
موتور سه سیلندر از دورهای پایین پاسخی آماده دارد، اما صدای آن ضعیف است. برعکس، وقتی با بار کم روی پدال گاز و بین 1500 تا 4500 دور در دقیقه کار می کند، هرگز متوجه غیرفعال شدن یکی از سیلندرها نمی شوید. صداهای غلتشی و آیرودینامیکی نیز بسیار خوب درمان می شوند. اما آنچه در مورد این نسخه بسیار خوشحال کننده است، به وضوح میرایی قابل تنظیم است که سه سطح مختلف را ارائه می دهد که از طریق دکمه حالت های رانندگی قابل دسترسی است، که در این مورد دارای پنج موقعیت است: Normal، Eco، Sport، Comfort، Eco+Comfort. در حالت Comfort، سیستم تعلیق تقریباً بدون احساس چیزی از روی موسیقی متن، تکهها و سوراخهای کوچک عبور میکند. البته بیشتر می لرزد، اما فقط حالت Sport را انتخاب کنید و دوباره تحت کنترل هستید.
نسخه بعدی برای رانندگی، نسخه ای بود که باید در پرتغال بیشتر مورد توجه قرار گیرد، وانت با موتور 1.5 TDCI Ecoblue 120 اسب بخار . موتور در سگمنت ساکت ترین نیست و پاسخگویی زیر 2000 دور در دقیقه درخشان نیست، اما فکر می کنم موضوع بیشتر در نسبت های طولانی گیربکس شش دستی است که بهبود یافته و حتی نرم تر، سریع تر و دقیق تر است. .
سیستم تعلیق معمولی یک سازش عالی بین راحتی و کارایی دارد. به طور کلی، کسی که این نسخه را انتخاب کند ناامید نخواهد شد. بیشتر از این که فضای داخلی بسیار خوب است و مصرف آن کم است.
بهترین ها برای انتها باقی مانده است
ST-Line با موتور 1.5 اکوبوست 182 اسب بخار و گیربکس دستی . دلیل آن هم این است که سیستم تعلیق این نسخه اکنون با تنظیمات اسپرت تر و 10 میلی متر پایین تر از سایرین متفاوت است. در جاده های پر پیچ و خم و باریک، رانندگی با این نسخه، در حالت اسپرت، واقعاً لذت بخش بود.
کنترل انبوه در همه شرایط عالی است و با وجود محکم تر بودن، احساس می کنید که چرخ ها همیشه با زمین در تماس هستند نه پرش. با افزایش سرعت، ST-Line کارهای انجام شده در سیستم تعلیق عقب را نشان می دهد. به سادگی جلو را به گوشه گوشه بگیرید و شتاب بگیرید تا چرخش عقب را محتاطانه احساس کنید و به جلو کمک کنید در مسیر انتخاب شده باقی بماند.
البته آن بیست سال گذشت و آزادی هایی که به سیستم تعلیق عقب فوکوس اول داده شد، امروز دیگر نیست. حتی با تحریک، عقب به سختی می لغزد. اما حقیقت این است که این نیز برای جبران کم فرمانی که تقریباً هرگز وجود ندارد، لازم نیست. با موتوری که در اینجا "آواز خواندن" جذاب را نشان می دهد و در دسترس بودن برای همه رژیم ها، به خوبی توسط گیربکس عالی استفاده می شود، در اینجا ما یک زیر GTI بسیار اشتها آور داریم.
در پرتغال
فورد فوکوس جدید در ماه اکتبر وارد پرتغال می شود و قیمت آن از 21820 یورو برای فوکوس 1.0 اکوبوست 100 اسب بخاری و 26800 یورو برای فوکوس 1.5 TDCI EcoBlue با 120 اسب بخار شروع می شود.
سطح 2 رانندگی مستقل
البته، فوکوس جدید نمی تواند در زمینه هایی مانند کمک رانندگی و اتصال امتیاز کسب نکند. این خودرو با کروز کنترل تطبیقی با عملکرد توقف و حرکت، مرکز خطوط، ترمز اضطراری با تشخیص عابر پیاده و دوچرخه سوار در سطح 2 رانندگی خودکار قرار دارد.
حتی یک عملکرد اجتناب خودکار برای موانع غیرمنتظره وجود دارد. دوازده حسگر اولتراسونیک، یک دوربین و سه رادار این کار و موارد دیگر را انجام می دهند. در نهایت، از نظر اتصال، FordPass Connect به شما این امکان را می دهد که از طریق یک برنامه تلفن هوشمند با خودرو در تماس باشید. هنوز "کیت، من به تو نیاز دارم..." نیست، اما نزدیک است.
نتیجه گیری
برای کسانی که دوست دارند رانندگی کنند و حتی لازم نیست سریع باشند، Focus همچنان حس رانندگی منحصر به فردی را ارائه می دهد. به راحتی هدایت می شود، اما راننده را درگیر رانندگی می کند، به جای اینکه او را دور بزند، همانطور که بسیاری از رقبا انجام می دهند. و این فقط برای کسانی که ماشین دوست دارند می تواند خوب باشد.