قصد رنو 21 این بود که جانشین رنو 18 باشد، اما نوآوری هایی که در آن زمان به ارمغان آورد، چه از نظر طراحی و چه از لحاظ الکترونیکی، آن را بسیار بیشتر از اینها کرد.
از سال 2016، Razão Automóvel بخشی از هیئت داوران خودروی سال بوده است.
این مدل از ابتدا در سه نسخه بدنه در دسترس بود: هاچ، سدان و استیشن. یک بار دیگر، مانند برندگان خودروی سال در پرتغال در سال های 1985 و 1986، رنو 21 نیز توسط Italdesign de Giugiaro طراحی شد.
رنو 21 از سال 1986 تا 1994 تولید می شد و در اروپا از مرز یک میلیون فروخته گذشت. در این مدت، موتورهای مختلفی از 1.4 لیتر با حدود 67 اسب بخار، گذر از 1.7 لیتر با سطوح مختلف قدرت گرفته تا 2.0 لیتر بنزین و 2.1 لیتر دیزل - دومی با قدرت های بین 66 تا 87 اسب بخار شناخته شده است.
تمامی نسخه ها دارای فرمان برقی، شیشه های برقی، آینه های برقی، تهویه مطبوع و ستون فرمان قابل تنظیم بودند. نسخه TXE همچنین شامل ABS، تنظیم الکتریکی صندلی های جلو و سیستم ضد ضربه شیشه بود.
همچنین این امکان وجود داشت که شامل تهویه مطبوع اتوماتیک، یک سانروف و در مورد ایستگاه، دو صندلی اضافی، در مجموع 7 صندلی باشد - 21 نوادا TXE پیشگام در بخش و یکی از پیشگامان در جهان بود. ارائه گزینه 7 صندلی در یک ون.
ما را در یوتیوب دنبال کنید در کانال ما مشترک شوید
روی گالری تصاویر بکشید:
داخلی
رنو 21 قبل از اینکه جای خود را به جانشین خود، رنو لاگونا بدهد، نسخه های 2.0 لیتری توربو و چهار چرخ متحرک را نیز مشاهده می کرد.