عمیقاً با آغاز تاریخ برند ایتالیایی پیوند خورده است فراری 166 میلی متر همچنین ارتباط تنگاتنگی با حضور برند ترانس آلپینا در کشور ما دارد. بالاخره این اولین فراری بود که وارد کشورمان شد.
اما بیایید با معرفی 166 میلی متر شروع کنیم. "آمیخته ای" بین ماشین رقابتی و ماشین جاده ای، این نه تنها یکی از اولین مدل های این برند ایتالیایی است، بلکه یکی از نادرترین هاست، که توسط متخصص برندهای ترانس آلپاین، دیوید سیلستاد، به عنوان "اولین فراری زیبا و یک مدل اساسی برای" توصیف شده است. موفقیت برند».
بدنه از Carrozzeria Touring Superleggera گرفته شده است و زیر کاپوت آن یک بلوک V12 با ظرفیت تنها 2.0 لیتر (166 سانتی متر مکعب در هر سیلندر، ارزشی که نام آن را می دهد) وجود دارد که 140 اسب بخار قدرت را ارائه می دهد. همراه با یک گیربکس پنج سرعته دستی، این امکان را برای مدل فراهم کرد تا به سرعت 220 کیلومتر در ساعت برسد.
DK Engineering اخیراً یک کپی از 166 MM کمیاب (اشاره به اولین پیروزی در Mille Miglia در سال 1948) را برای فروش قرار داده است که دقیقاً به دلیل اینکه دقیقاً اولین فراری وارد کشور ما است خاص تر می شود.
تغییر "زندگی" صاحبان و ... "هویت"
این فراری 166 MM با شماره شاسی 0056 M توسط João A. Gaspar نماینده این برند ایتالیایی در کشورمان وارد شد که در تابستان 1950 در پورتو به خوزه باربات فروخته شد. این 166 میلی متری که با شماره ثبت PN-12-81 ثبت شده و در اصل به رنگ آبی رنگ آمیزی شده بود، زندگی پر از رقابت و... تغییر دست را آغاز کرد.
مدت کوتاهی پس از خرید آن، خوزه باربات آن را به خوزه مارینیو جونیور فروخت که در آوریل 1951، در نهایت این فراری 166 MM را به Guilherme Guimarães فروخت.
در سال 1955 دوباره به خوزه فریرا داسیلوا تغییر کرد و برای دو سال بعد با 166 میلی متر دیگر تورینگ بارچتا (با شماره شاسی 0040 M) و 225 S Vignale Spider (با شاسی 0200 ED) در لیسبون نگهداری شد. که داستان آن با نسخه ای که امروز در مورد آن صحبت می کنیم "ارتباط" خواهد داشت.
در این زمان بود که این فراری 166 MM نیز اولین "بحران هویت" خود را پشت سر گذاشت. به دلایل نامعلوم، دو 166 MM ثبت نام با یکدیگر رد و بدل کردند. به عبارت دیگر، PN-12-81 به NO-13-56 تبدیل شد و با این ثبت در سال 1957 به Automóvel e Touring Clube de Angola (ATCA) همراه با 225 S Vignale Spider فروخته شد.
در سال 1960، مالک خود را دوباره تغییر داد و به مالکیت آنتونیو لوپس رودریگز تبدیل شد که آن را با شماره ثبت MLM-14-66 در موزامبیک به ثبت رساند. قبل از آن، موتور اصلی خود را با 225 S Vignale Spider (با شماره شاسی 0200 ED) تعویض کرد که موتوری است که هنوز هم آن را مجهز می کند. یعنی یک V12 با ظرفیت 2.7 لیتر و 210 اسب بخار قدرت.
دو سال بعد، پرتغالی تصمیم گرفت فراری را خلاص کند و آن را به هیو گیرینگ فروخت و او آن را به ژوهانسبورگ، آفریقای جنوبی برد. سرانجام در سال 1973، مدل کوچک ایتالیایی به دست صاحب فعلی خود رسید و یک بازسازی بسیار شایسته دریافت کرد. و "زندگی" محافظت شده تر.
یک "زندگی" رقابتی
166 MM برای رقابت متولد شد - اگرچه می توان از آن در جاده های عمومی نیز استفاده کرد، همانطور که در آن زمان معمول بود - بنابراین جای تعجب نیست که در اولین سال های "زندگی" خود، این 166 MM به طور منظم در رویدادهای ورزشی حضور داشت. .
اولین حضور او در مسابقات در سال 1951، در اولین جایزه بزرگ پرتغال که در "زادگاهش"، پورتو برگزار شد، انجام شد. با در دست داشتن Guilherme Guimarães (که با نام مستعار "G. Searamiug" ثبت نام کرد، چیزی که در آن زمان بسیار رایج بود)، 166 MM راه دوری نمی رفت و تنها پس از انجام چهار دور مسابقه را رها می کرد.
موفقیت ورزشی بعداً به دست آمد، اما قبل از آن به طور تصادفی در ویلا رئال در 15 ژوئیه 1951 عقب نشینی کرد. فقط یک روز بعد و با پیرو کارینی در کنترل، فراری 166 MM سرانجام مقام دوم را در جشنواره شبانه به دست آورد. ورزشگاه لیما پورتو
فراری 166 MM به منظور بهبود رقابت خود در سال 1952 به مارانلو رفت و در آنجا پیشرفت هایی داشت و از آن زمان تاکنون نتایج و پیروزی های خوبی را به طور کلی و در رده هایی که در آن رقابت می کرد جمع آوری کرده است.
پس از سالها دویدن در اینجا، او را در سال 1957 به آنگولا بردند، جایی که ATCA شروع به "در دسترس قرار دادن" آن برای رانندگان انتخاب شده توسط باشگاه کرد. در سال 1959، اولین حضور خود را در مسابقات خارج از کشور انجام داد (آنگولا در آن زمان مستعمره پرتغال بود)، با مسابقه فراری 166 MM در III گرندپری Leopoldville، در کنگو بلژیک.
آخرین مسابقه "جدی" در سال 1961 مورد مناقشه قرار گرفت، با شرکت آنتونیو لوپس رودریگز در مسابقات فرمول لیبر و اتومبیل های اسپرت که در پیست بین المللی Lourenço Marques برگزار شد، که در آن این فراری از یک موتور شش ششگانه استفاده خواهد کرد. سیلندرهای آنلاین از یک ... بی ام و 327!
از آن زمان، و به دست صاحب فعلی آن، اولین فراری در پرتغال، چیزی "مخفی" باقی مانده است، که به طور پراکنده در Mille Miglia (در 1996، 2004، 2007، 2010، 2011 و 2017) در Goodwood Revival (در 2011 و 2015) و بازگشت به پرتغال در سال 2018 برای Concours d'Elegance ACP که در استوریل برگزار شد.
این فراری 166 MM در 71 سالگی اکنون به دنبال مالک جدیدی است. آیا او به کشوری که در آن شروع به غلتیدن کرده است بازخواهد گشت یا به عنوان یک «مهاجر» ادامه خواهد داد؟ به احتمال زیاد او در خارج از کشور خواهد ماند، اما حقیقت این است که ما از چیزی که به "خانه" برمی گردد اهمیتی نمی دهیم.