اگر میورا واژه سوپراسپرت را تعریف می کرد، لامبورگینی کانتاچ این کهن الگوی یک ماشین فوقالعاده اسپورت است تا به امروز.
اولین نمونه اولیه خودروی فوق اسپورت ایتالیایی - به نام "Progetto 112" - در سال 1971 در نمایشگاه خودرو ژنو ارائه شد، در حال حاضر با بخش بزرگی از قطعات که دو سال بعد نسخه تولیدی را یکپارچه می کند.
افسانه ها حاکی از آن است که نام «Countach»، یک تعجب در زبان پیمونتی (معادل «وای!» در پرتغالی)، زمانی به وجود آمد که جوزپه برتونه، یکی از مهم ترین چهره های صنعت خودروی ایتالیا، نمونه اولیه را دید. برای اولین بار - با این حال مارچلو گاندینی، طراح Countach، اخیراً منشا نام را روشن کرده است…
طراحی عجیب و غریب و جاودانه Countach بر عهده مارچلو گاندینی، مسئول نسل قبلی خود، لامبورگینی میورا بود. برخلاف این، Countach خطوط سفتتر و مستقیمتری داشت. مسلما این اولین خودروی اسپورت با این طراحی آینده نگرانه نبود، اما شکی نیست که به محبوبیت آن کمک کرده است. این زیبا، چشمگیر و یکی از اصلی ترین "ماشین های پوستر" قرن گذشته بود.
بدنه خود بسیار پایین است: فقط 107 سانتی متر ارتفاع، که دید راننده را کمتر از یک متر از زمین دور می کند، و طول آن در سطح یک SUV مدرن است. با وجود ابعاد کوچک، میتوانست یک V12 را در یک موقعیت طولی پشت سر سرنشینان در خود جای دهد. همانطور که انتظار دارید، فضای داخلی کابین به دلیل ظرافت خود متمایز است.
در آن زمان، گاندینی جنبههای عملی و ارگونومیک خودرو را کنار گذاشت ("بدزبانان" میگویند بیتجربه بود...) به نفع بدنهای با نیمرخ زاویهدار و توزیع وزن عالی - هرکسی که انتظار فضای بار بزرگ را داشته باشد ناامید خواهد شد…
بال عقب؟ فقط برای استایل
گویی شکل منحصر به فرد آن کافی نبود، لامبورگینی کانتاچ نیز به خاطر بال بزرگ عقبش شناخته شد. واقعیت عجیب: در آنجا هیچ کاری انجام نمی دهد، جز اینکه به عنوان دکوراسیون خدمت می کند. لامبورگینی که در ابتدا برای یکی از مشتریانش طراحی شده بود، چنان تاثیری ایجاد کرد که لامبورگینی راه حل دیگری جز در دسترس قرار دادن آن نداشت که مشکلاتی را ایجاد کرد.
مشترک شدن در خبرنامه ما
در واقع، محور جلوی Countach از بلند شدن رنج می برد، بنابراین بال عقب "چسباندن" عقب به آسفالت تنها این ویژگی را تشدید می کند. بنابراین، مهندسان برند Sant'Agata Bolognese شیب بال را لغو کردند تا به هیچ وجه بر بار روی محور عقب تأثیری نداشته باشد و آن را فقط یک زائده زیبایی شناختی و نه آیرودینامیکی کند.
البته V12
در سطح فنی، لامبورگینی کانتاچ تقریبا بی عیب و نقص است. نسخه LP500S QV (محبوب ترین) که در سال 1985 عرضه شد، مجهز به موتور سنتی بود. V12 (در 60 درجه) از 5.2 لیتر در موقعیت طولی مرکزی، سیستم تزریق بوش K-Jetronic عقب و همانطور که از نامش پیداست (QV)، چهار سوپاپ در هر سیلندر.
این نسخه در حال حاضر به اتهام برخی از رسا 455 اسب بخار قدرت و 500 نیوتن متر گشتاور در 5200 دور در دقیقه . همه اینها منجر به عملکرد فوق العاده شد: شتاب 0 تا 100 کیلومتر در ساعت در 4.9 ثانیه به دست آمد، در حالی که حداکثر سرعت برابر است. 288 کیلومتر بر ساعت همانطور که این راننده آلمانی توانست در اتوبان ببیند.
در سال 1988، Countach مفتخر بود که برای جشن گرفتن 25 سالگرد برند انتخاب شد و به همین دلیل، نسخه بازسازی شده را دریافت کرد. تغییرات جزئی طراحی برای همه مناسب نبود، اما 25th Anniversary Countach پیشرفته ترین مدل با عملکرد بهتر بود که در فروش منعکس شد - 4.7 ثانیه از 0 تا 100 کیلومتر در ساعت و حداکثر سرعت 295 کیلومتر در ساعت.
به عنوان یک یادداشت، یک هوراسیو پاگانی مسئول تکامل نهایی Countach بود.
ارجاعی
تولید خودروی اسپورت عجیب و غریب 16 سال به طول انجامید و در آن دوره به بازار آمدند بیش از دو هزار خودرو از کارخانه Sant’Agata Bolognese، با آخرین نسخههای پرفروش. لامبورگینی کانتاچ در فهرست بهترین خودروهای اسپورت نشریات مختلف مرجع آن زمان قرار داشت.
در واقع، لامبورگینی کانتاچ یک مدل منحصر به فرد و خاص است، اگر تنها به این دلیل باشد که آخرین "گاو نر حاکم" بود که تحت نظارت بنیانگذار فروسیو لامبورگینی (متوفی 1993) ساخته شد. اخیراً امکان یادآوری مدل ایتالیایی در فیلم گرگ وال استریت مارتین اسکورسیزی وجود داشت.
اواخر دهه 1980 دقیقاً با Countach مهربان نبود، عمدتاً به دلیل توسعه مهندسی خودرو که لامبورگینی نتوانست کاملاً با آن همراه شود. در سال 1990 لامبورگینی دیابلو جایگزین Countach شد که با وجود مشخصات بلندتر، سلف خود را فراموش نکرد.
مدلی جدا نشدنی از تاریخچه "برند گاو نر". گراتزی فروسیو لامبورگینی!