بنزین، گازوئیل و برق. آینده موتورهای رنو چگونه خواهد بود؟

طرح Renaulution که در ابتدای سال ارائه شد، با هدف تغییر جهت دادن استراتژی گروه فرانسوی به سمت سودآوری به جای سهم بازار یا حجم فروش مطلق است.

برای افزایش سودآوری، در کنار سایر اقدامات لازم است که بتواند هزینه ها را کاهش دهد و برای انجام این کار، رنو در نظر دارد نه تنها زمان توسعه محصولات خود را (از چهار به سه سال) کاهش دهد، بلکه با کاهش تنوع فنی، تقویت صرفه جویی در مقیاس

بنابراین رنو علاوه بر اینکه قصد دارد از سال 2025 80 درصد مدل های خود را بر پایه سه پلتفرم (CMF-B، CMF-C و CMF-EV) داشته باشد، همچنین می خواهد طیف موتورهای خود را ساده کند.

کاهش شدید

به همین دلیل، در حال آماده شدن برای ایجاد یک "کاهش" شدید در تعداد خانواده موتورهای خود است. در حال حاضر، در بین موتورهای دیزلی، بنزینی، هیبریدی و الکتریکی، برند Gallic دارای هشت خانواده موتور است:

• برقی؛
• هیبریدی (E-Tech با 1.6 لیتر)؛
• 3 بنزین - SCe و TCe با 1.0، 1.3 و 1.8 لیتر؛
• 3 دیزل - آبی dCi با 1.5، 1.7 و 2.0 لیتر.

مشترک شدن در خبرنامه ما

از سال 2025، رنو تعداد خانواده موتورها را به نصف کاهش می دهد، از 8 به تنها چهار:

• 2 برق - باتری و هیدروژن (پیل سوختی)؛
• 1 بنزین مدولار - 1.2 (سه سیلندر) و 1.5 لیتر (چهار سیلندر)، با نسخه های هیبریدی ملایم، هیبریدی و پلاگین هیبریدی؛
• 1 دیزل - 2.0 آبی dCi.

دیزل باقی می ماند اما…

همانطور که چندی پیش به شما گفتیم، رنو دیگر موتورهای دیزلی جدیدی تولید نمی کند. بنابراین، تنها یک موتور دیزل بخشی از مجموعه موتورهای احتراقی این برند فرانسوی خواهد بود: 2.0 آبی dCi. در مورد این تک موتور، استفاده از آن در نهایت به مدل های تجاری محدود خواهد شد. با این حال، بسته به اهدافی که استاندارد جدید یورو 7 اعلام می کند، استفاده از آن قطعی نیست.

1.5 dCi که در حال حاضر به فروش می رسد، چند سال دیگر زنده خواهد ماند، اما سرنوشت آن مشخص شده است.

بنزین چطور؟

آخرین "سنگر" موتورهای احتراقی در رنو، موتورهای بنزینی نیز دستخوش تغییرات عمیقی خواهند شد. به این ترتیب سه خانواده فعلی تنها یک خانواده خواهند شد.

به گفته ژیل لو بورن، مدیر تحقیق و توسعه این برند فرانسوی، با طراحی ماژولار، این موتور در نسخه های سه یا چهار سیلندر به ترتیب با 1.2 یا 1.5 لیتر و سطوح قدرت متفاوت در دسترس خواهد بود.

هر دو میتوانند با سطوح مختلف هیبریداسیون (هیبرید ملایم، هیبریدی معمولی و هیبریدی پلاگین) همراه شوند، و اولین آن، سه سیلندر 1.2 لیتری (کد HR12DV) است که در سال 2022 با عرضه رنو کادجار جدید . نسخه دوم این موتور 1.5 لیتری و چهار سیلندر (کد HR15) خواهد داشت و جای 1.3 TCe فعلی را خواهد گرفت.

به عبارت دیگر، در اواسط دهه جدید، طیف موتورهای بنزینی رنو به شرح زیر ساختار خواهد داشت:

• 1.2 TCe
• 1.2 TCe هیبریدی ملایم 48 ولت
• 1.2 TCe E-Tech (هیبرید معمولی)
• 1.2 TCe E-Tech PHEV
• 1.5 TCe هیبریدی ملایم 48 ولت
• 1.5 TCe E-Tech (هیبرید معمولی)
• 1.5 TCe E-Tech PHEV

موتورهای الکتریکی 100% فرانسوی

در مجموع، طیف جدید موتورهای رنو دارای دو موتور الکتریکی خواهد بود که هر دو در فرانسه تولید خواهند شد. اولین مدل که توسط نیسان توسعه یافته است، طراحی ماژولار نیز دارد و باید با نیسان آریا جدید رونمایی شود، اولین رنویی است که اولین نسخه تولیدی مگان eVision است که برای پایان سال جاری برنامه ریزی شده است.

با قدرت های بین 160 کیلووات (218 اسب بخار) تا 290 کیلووات (394 اسب بخار)، نه تنها توسط وسایل نقلیه الکتریکی با باتری، بلکه توسط خودروهای الکتریکی هیدروژنی (پیل سوختی)، یعنی خودروهای تجاری آینده Trafic و استاد.

موتور الکتریکی دوم برای مدل های شهری و جمع و جور مانند رنو 5 جدید در نظر گرفته شده است که منحصراً الکتریکی خواهد بود و انتظار می رود در سال 2023 وارد بازار شود. این موتور کوچکتر حداقل قدرت 46 اسب بخار خواهد داشت.

منبع: L’Argus