پس از دستیابی به رکورد حداکثر سرعت توسط Koenigsegg Agera RS در سال 2017، ثبت اوج 457.49 کیلومتر در ساعت ما شاهد اعلام چند مدعی این تاج بودیم، اما نه توسط بوگاتی و "فراموش شدگان" کیرون ، با یک هدف جدید در ذهن: شکستن مانع 300 مایل در ساعت یا 483 کیلومتر در ساعت در خودروی جاده ای.
Chiron، فراموش شده است؟ پس از اینکه کونیگزگ تلاشهای بوگاتی را از بین برد، بوگاتی (ظاهرا) در تلاش خود برای به دست آوردن سریعترین تاج خودروی جهان عقب نشینی کرد، عنوانی که با ویرون سوپر اسپرت در سال 2010 به دست آورد و اهداف دیگری را دنبال کرد.
فقط خواستگاران آمریکای شمالی، Hennessey Venom F5 و SSC Tuatara به معنای شکست دادن Agera RS "سر و صدا" ایجاد کرده اند.
View this post on Instagram
304.773 مایل در ساعت یا 490.484 کیلومتر در ساعت
اما، تعجب! هیچ اطلاع قبلی وجود نداشت، فقط تایید رسمی بود که بوگاتی شیرون اولین خودروی تایید شده ای است که در جاده های عمومی تردد می کند و می تواند به مانع 300 مایل در ساعت یا 483 کیلومتر در ساعت برسد، رکوردی که در 2 آگوست گذشته به دست آمد.
مشترک شدن در خبرنامه ما
و نه تنها به سرعت 300 مایل در ساعت رسید، بلکه از آنها پیشی گرفت و بالاترین حداکثر سرعت ثبت شده در یک خودروی جاده ای را در 304.773 مایل در ساعت یا 490.484 کیلومتر در ساعت ! یک شاهکار، بدون شک
اندی والاس، خلبان آزمایشی بوگاتیسرعت باورنکردنی غیرقابل تصور است که یک ماشین بتواند چنین چیزی را داشته باشد. اما Chiron به خوبی آماده بود و من احساس امنیت میکردم - حتی در این سرعتهای بالا.
لازم به ذکر است که علیرغم تایید ارزش به دست آمده (توسط TÜV، سازمان بازرسی و صدور گواهینامه آلمان)، برای در نظر گرفتن سریع ترین خودروی جهان، دو پاس در جهت مخالف اجباری است که میانگین بین این دو نشان دهنده این است. ارزش نهایی در مورد Agera RS، علیرغم ثبت اوج 457.49 کیلومتر در ساعت، مقدار در نظر گرفته شده برای عنوانی که به آن افتخار می کند، دقیقاً به همین دلیل، 447 کیلومتر در ساعت است.
بوگاتی شیرون تنها در یک جهت به سرعت 490 کیلومتر در ساعت رسید، بسیار بیشتر از سرعت 457 کیلومتر در ساعت Agera RS، اما با تلاش نکردن در جهت مخالف، عنوان سریعترین خودروی جهان در اختیار Koenigsegg Agera باقی میماند. RS
این Chiron مثل بقیه نیست
سوال دیگر مربوط به خود دستگاه است. همانطور که می بینیم، این بوگاتی شیرون مانند آنهایی که قبلاً می شناسیم نیست، علاوه بر چندین اصلاح دیگر، دارای قسمت عقب بسیار طولانی تر است. خود بوگاتی آن را به عنوان یک وسیله نقلیه پیش تولید تعریف می کند - آیا این بدان معناست که ما شاهد یک مدل تولیدی (بسیار محدود) خواهیم بود؟ علیه…
تغییرات انجام شده برای رسیدن به سرعت 300 مایل در ساعت ضروری بود. بوگاتی به عنوان شرکای توسعه که اوایل امسال شروع به کار کرد، دالارا (شاسی و آیرودینامیک) و میشلین (لاستیک) داشت.
برای اینکه بتوان به سرعت این جیگ دست یافت، مقدار مقاومت آیرودینامیکی کمتری لازم بود، بدون اینکه ثبات در سرعت های (بسیار) بالا به خطر بیفتد.
از این نظر است که ما با یک بوگاتی شیرون 25 سانتی متری طولانی تر روبرو هستیم، جایی که قسمت عقب کشیده به ما امکان می دهد سطح مقطع کمتری به دست آوریم. این توجیهی است برای قرارگیری اگزوزها، مشابه با Centodieci، که در نتیجه موفق می شود گازهای خروجی را تا آنجا که ممکن است از عقب بیرون بیاورد و اختلالات در جریان هوا را کاهش دهد. همچنین این چیزی است که در پس تصمیم گیری برای حذف بال عقب و ترمز آیرودینامیکی که ما از Chiron می شناسیم، با یک عنصر استاتیک جایگزین شده است.
با در نظر گرفتن سرعت های به دست آمده، حتی ارتفاع تا سطح زمین هم اکنون با لیزر کنترل می شود تا تعادل آیرودینامیکی تا حد امکان بهینه شود.
عامل دیگری که باید در نظر گرفته شود، قدرت است - 1500 اسب بخاری که به عنوان استاندارد از آن استفاده می کند کافی نبود. این Chiron 100 اسب بخار دیگر تولید می کند. مجموعا 1600 اسب بخار درست مانند Centodieci، اما هر چیز دیگری مانند Chiron باقی ماند، یعنی گیربکس دوکلاچه و سیستم چهار چرخ محرک.
لاستیک، نقش تعیین کننده
همانطور که می توانید تصور کنید لاستیک ها نقش مهمی در این ماموریت ایفا می کنند - ما نمی خواهیم که وقتی به سرعت 500 کیلومتر در ساعت می رسند از بین بروند. میشلین، شریک بوگاتی از زمان اولین ویرون، تایرهای مورد استفاده در Chiron - Michelin Pilot Sport Cup 2 - را به عنوان نقطه شروع داشت، که قبلاً قادر به پشتیبانی از سرعت بیش از 400 کیلومتر در ساعت بودند، اما کافی نبودند، و به همین دلیل تقویت شد. آنها
تسمههای آن اکنون 5300 گرم (!) را پشتیبانی میکنند، که با توجه به سرعت 4100 دور در دقیقه، مقدار بسیار ضروری است - در طول توسعه، این تایرها تا سرعت 511 کیلومتر در ساعت آزمایش شدند. کنترل کیفیت دقیق پس از تولید آن ادامه یافت و هر تایر برای بهینه سازی جزئیات، اشعه ایکس شد.
در نهایت، لاستیک ها فقط روی رکوردشکنی بوگاتی شیرون درست قبل از تلاش برای رسیدن به سرعت 300 مایل در ساعت نصب شدند.
اندی والاس
در کنترل این حماسه روی چرخ ها نامی شناخته شده در این نوع چالش ها بود. اندی والاس، برنده مسابقه 24 ساعته لمانز و راننده تست بوگاتی، با شکستن رکوردهای سرعت غریبه نیست. در سال 1998، راننده بریتانیایی با رانندگی مک لارن F1 به سرعت 391 کیلومتر در ساعت رسید، شاهکاری که تنها با اولین ویرون شکسته شد.
مسیری که برای دستیابی به این موفقیت انتخاب شد، پیست آزمایشی خصوصی Ehra-Lessien فولکس واگن در نیدرزاکسن آلمان بود. 8.7 کیلومتر مستقیم آن - که پس از یک منحنی (در شیب) شروع می شود که با سرعت 200 کیلومتر در ساعت مورد حمله قرار می گیرد - همچنان مرحله ایده آلی برای این رکوردها باقی می ماند، همانطور که سلف خود، ویرون سوپر اسپورت نیز همین کار را انجام داد.
هیچ رکورد دیگری وجود ندارد
با دستیابی به این هدف تاریخی، استفان وینکلمن، رئیس بوگاتی، اولین خودروی جادهای که به سرعت 300 مایل در ساعت رسید، نیز اعلام کرد که از این رقابت برای ساخت سریع ترین خودروهای تولیدی جهان کناره گیری خواهد کرد:
ما بارها و بارها نشان دادهایم که سریعترین خودروهای جهان را میسازیم. در آینده روی سایر زمینه ها تمرکز خواهیم کرد.