گفته می شود که رای دهندگان پرتغالی به سمت چپ میانه گرایش دارند. نمیدانم که این از روی اعتقادات سیاسی است یا نه، اما به نظر میرسد این ترجیح به رانندگی نیز کشیده میشود. جاده های پرتغال مملو از رانندگانی است که به سادگی خط راست را نادیده می گیرند. آیا از نظر سیاسی پیچیده خواهد بود؟ "اوه، چه وحشتناک، اما چه آهنگ "فاشیستی".
هزاران کیلومتر آسفالت تقریباً بکر وجود دارد، دقیقاً در کنار خانه، که توسط اکثریت قاطع رانندگان نادیده گرفته شده است. اگر بخواهیم در عرصه سیاسی ادامه دهیم، میتوانیم استدلال کنیم که احداث خط سوم مصداق شرمآور هزینههای عمومی است. میلیون ها یورو در سطل زباله ریخته می شود که هیچ کس - یا تقریباً هیچ کس ... - از آن لذت نمی برد.
رانندگان از این نوع یک بیماری همه گیر ملی هستند، بنابراین من شما را به اشتراک گذاری این مقاله دعوت می کنم
اما از آنجایی که آسیب قبلاً وارد شده است، ما میتوانیم یک دادخواست عمومی - که بسیار مرسوم است... - ارائه کنیم و به مجلس جمهوری پیشنهاد کنیم که خطوط سمت راست به خطوط دوچرخهسواری تبدیل شوند. لیسبون-پورتو با دوچرخه پدال، آن کیست؟
زیبا بود، نه؟ نه واقعا. خط سمت راست گم شده است، ما واقعاً آن را از دست می دهیم. و این بلای رانندگانی که عمداً فقط در بلوک مرکزی رانندگی می کنند - ببخشید خط مرکزی! - باید این را به خاطر امنیت همه درک کنند. خنده دار است که چگونه حتی مفسران سیاسی از بلوک مرکزی برای ثبات و امنیت کشور درخواست می کنند. بار دیگر، سیاست و ایمنی جاده ها با هم تلاقی کردند.
یا رانندگی در خط وسط مد است؟
اگر به نظر نمی رسد. آنجا می روند، آهسته، مغرور، گویی هیچ اتفاقی نمی افتد، با یک خط دیگر در سمت راست کاملاً آزاد. من حتی آدمی نیستم که اسم چیزها را بگذارم، اسم آنها را می گذارم. در غیاب نام بهتر، من آنها را "آبی باند وسط" می نامم.
چند نفر از ما مجبور شدهایم از لاین سمت راست خارج شویم، به خط میانی برویم و در نهایت به لاین چپ حرکت کنیم، فقط برای اینکه یک پاس را انجام دهیم؟ همه. و همه اینها به این دلیل است که افرادی هستند که به دلایلی (نمی دانم کدام یک) فکر می کنند که آهنگ های دیگر «لاوا» هستند. یادته وقتی بچه بودیم؟ زمین گدازه است، هر که بر گدازه پا بگذارد می میرد. گویا در جاده هم همین کار را می کنند با این تفاوت که جاده جای بازی نیست.
این نوع رانندگان یک بیماری همه گیر ملی هستند، بنابراین من شما را به اشتراک گذاری این مقاله دعوت می کنم. ممکن است که ما بتوانیم برخی از آنها را بدون نیاز به کنترل ترافیک از طریق آینه ها به شگفتی استراحت در مسیر راست تبدیل کنیم. من می خواهم باور کنم که همه رانندگان قوانین بزرگراه را می دانند، اما اگر شما نمی دانید، در اینجا گزیده ای از دیپلم است که در آن "بازوی قانون" به آرمان شریف ما کمک می کند (برای دسترسی به نسخه کامل روی تصویر کلیک کنید. قانون بزرگراه):
امیدوارم با این متن متواضعانه به همزیستی و آرامش اجتماعی همه افراد تشکیل دهنده جامعه در حال حرکت کمک کنم. فصل دیگری از سفر من، جایی که من سعی می کنم رانندگان ملی را برای شیوه های رانندگی خوب بشارت دهم. پس من که حتی یک نمونه هم نیستم. اما ضرب المثل رایج قبلاً گفته بود: "پسر توماس به خوبی موعظه می کند، آنچه می گوید انجام دهید، آنچه را که او انجام می دهد انجام ندهید...".