امروز در راه سینترا به دو نفر برخوردم اتوزامبی ها در IC19. اتوزامبی ها دسته جدیدی از رانندگان هستند که با تلاش همزمان برای رانندگی و تبادل پیام مشخص می شوند. اپیدمی جدیدی که به اپیدمیهای شناخته شده میپیوندد: شتابدهنده خودکار و مستان خودکار. جدی ترین...
تشخیص سندرم اتوزامبی در یک راننده نسبتا آسان است. آنها در امتداد جاده به سوی «تزها» می چرخند، غافل از هر چیزی که آنها را احاطه کرده است، تنها به محرک های تلفن همراه و بوق هایی که مهربانانه آنها را در مورد خروج از خط و/یا تصادفات قریب الوقوع هشدار می دهند، پاسخ می دهند.
این یک بیماری لاعلاج نیست (درمان وجود دارد...) اما معمولاً درمان به شکل شوک درمانی است: تصادف با درخت، تصادف با پشت ماشین دیگر، تصادف با ریل و غیره. . اتوزامبی هایی هستند که در طول این روند درمان می میرند و تعدادی رانندگان سالم را با خود می برند که غم انگیزتر است.
جدای از تشابهات، دست زدن به تلفن همراه هنگام رانندگی یک مشکل واقعی سلامت عمومی است. رفتاری که باید از نظر اجتماعی مورد تایید همه ما قرار گیرد - به اندازه رانندگی تحت تأثیر الکل، حتی به دلیل مشابه بودن عواقب آن.
اتوزامبی نباش. پس از همه، تلفن همراه می تواند صبر کند. درست است، واقعی؟