ضد جنگ. ما فورد برانکو را میرانیم، فورد واقعی همهجانبه

فورد یک برند عمومی در چهار گوشه جهان است، اما تقریباً تعداد انگشت شماری مدل دارد که در کلاس های خود معتبرترین هستند.

از موستانگ اسپرت افسانهای و در عین حال مقرون به صرفه گرفته تا پیکاپ غیرقابل تخریب F-150 (یکی از پرفروشترین خودروهای جهان)، GT سریع و خالص و اکنون - 55 سال پس از ورود مدل اصلی و 25 سال پس از پایان دوره تولید آن - برونک ، کل زمین خالص و سخت که قادر به رسیدن به "بی نهایت و فراتر" است.

برای مهندسانی که نسل جدید (ششم) را توسعه دادند، هدف بسیار روشن بود: پیوستن به ژنهای موستانگ با ژنهای F-150 و تبدیل شدن به مرجع در این بخش برای مشتریانی که هنوز خواهان یا نیاز به یک 4×4 واقعی هستند. ، بیشتر از یک SUV شهری بورژوازی که وقتی باید از روی تلی از شن عبور کند مضطرب می شود.

سنت... اما مدرن تر و فنی تر

برای این برونکو از معماری جدیدی استفاده شد که راه حل های معمولی را در خودروهای سواری سبک (محور جلوی مستقل، با بازوهای آلومینیومی، برگرفته از آنچه از فورد رنجر استفاده می کند) با سایر راه حل های معمولی در "جیپ" یا پیک آپ هاردکور (مانند) ترکیب می کند. به عنوان محور عقب سفت و سخت یا گیربکس).

مانند جیپ رانگلر (رقیب اصلی خود که اکنون آن را پیدا کرده است) این ساختار برخلاف لندروور دیفندر جدید (یکی دیگر از "دشمنان"، اما اکنون با موقعیت های نخبه تر) یک شاسی با اسپارها با کابینی در بالای آن است. در حال حاضر یک مونوکوک دارد.

یک محور سفت و سخت در پشت باقی می ماند، و ویژگی های زیادی وجود دارد که به مهارت های GOAT (Go Over Any Terrain… یعنی دور زدن هر چیزی) کمک می کند که فورد می گوید بخشی از DNA Bronco است. مخفف GOAT روی انتخابگر چرخشی برای حالتهای رانندگی و فعالسازی گیربکس، بین دو صندلی جلو، در کنار انتخابگر گیربکس، ظاهر میشود.

صحبت از گیربکس شد، در مورد موتور 4 سیلندر 2.3 EcoBoost با قدرت 274 اسب بخار و گشتاور 420 نیوتن متر، می تواند هفت سرعته باشد، یا یک گیربکس 10 سرعته اتوماتیک، منحصر به موتور 2.7 لیتری V6 EcoBoost، با 335 اسب بخار و قدرت. شماره 563

هفت حالت رانندگی برای انتخاب وجود دارد (معمولی، اکو، اسپورت، لغزنده (لغزنده)، شن (شن)، باجا، گل و لای (گل، شیار) و صخره کرال (صخره)، که سه حالت آخر فقط در مناسبترین حالت هستند. نسخه هایی برای استفاده خارج از جاده

همچنین دو سیستم 4×4 در دسترس است: یکی با جعبه انتقال معمولی و دیگری خودکار، که انتقال نیرو را در هر دو محور مدیریت میکند. ما می توانیم هر دو سیستم قفل دیفرانسیل اختیاری را برای به حداکثر رساندن کشش انتخاب کنیم (که برخلاف جیپ رانگلر، می توانند مستقل از یکدیگر قفل شوند).

جعبه ابزار اختیاری Trail Toolbox نیز وجود دارد، نوعی «جعبه ابزار» برای زمینهای سختتر، که از سه سیستم تشکیل شده است: Trail Control، Trail Turn و Trail One Pedal Drive.

Trail Control یک نوع کروز کنترل برای رانندگی در خارج از جاده است (در 4×4 در کمینه کار می کند). Trail Turn برای کاهش قطر چرخش از طریق بردار گشتاور استفاده می شود. این عملکرد را انجام می دهد، اما در عملکرد خود کمی خشن بود زیرا اساساً یک چرخ داخلی را ثابت می کند و سه چرخ دیگر به دور آن می چرخند.

در نهایت، Trail One Pedal Drive (فقط در V6) مانند ماشینهای الکتریکی کار میکند، جایی که ما فقط از پدال گاز (ترمزها به طور خودکار اعمال میشوند) برای مدیریت سرعت هنگام عبور از روی سنگها و شیارهای بزرگتر استفاده میکنیم.

ماشین بعدی خود را پیدا کنید:

سلاح برای TT خالص و سخت

سپس بسته هایی برای تبدیل فورد برونکو به یک "جانور وحشی" واقعی وجود دارد، مانند ساسکواچ، که به این مدل لاستیک های 35 اینچی می دهد و آن را قادر می سازد تا از آبراه های تا 850 میلی متر عبور کند، ارتفاع زمین 29 سانتی متر و با زوایای حمله، شکمی و خروجی سخاوتمندانهتر (43.2º، 29.9º و 37.2º به جای 35.5º، 21.1º و 29.8º نسخههای "عادی".

علاوه بر داشتن چرخهای مهرهای (جایی که لاستیکها به رینگها پیچ میشوند)، نسبت دنده نهایی کوتاهتر، دمپرهای امضاکننده Bilstein (با سوپاپهای برتر برای افزایش استحکام و کنترل خارج از جاده) و محافظهای فلزی همراه با آن تعبیه شدهاند. نواحی پایینتر در معرض ضربه و حساستر، مانند موتور، گیربکس، جعبه انتقال، مخزن سوخت و غیره).

Bronco Sasquatch همچنین یک نوار تثبیت کننده نیمه فعال دریافت می کند که می تواند در 4×4 خاموش شود تا تقاطع محور و زاویه حمله را به حداکثر برساند و برای واکنش بهتر فرمان و رفتار پایدارتر روی آسفالت باید دوباره "روشن" شود.

برخلاف فناوری مشابهی که جیپ در رانگلر روبیکون استفاده میکند، در اینجا میتوان میله را در میانهی مانع غیرفعال کرد، بهطوریکه محدوده عبور محور بیشتر به آن اجازه میدهد به سفر خود ادامه دهد (نیازی به عقبنشینی در زمینهای خطی نیست. ، تثبیت کننده نوار را غیرفعال کنید و به تلاش برای غلبه بر مانع بازگردید).

رویای آمریکایی

برای اینکه بتوانید برونکو را هدایت کنید، باید از اقیانوس اطلس عبور کنید زیرا در این سمت هیچ چیزی وجود ندارد و به زودی نخواهد بود. فروش از طریق کانال رسمی فورد هنوز ادامه ندارد و حتی در ایالات متحده ماه ها صف انتظار وجود دارد.

از سه بدنه این خانواده، دو در، یکی با چهار در با فاصله بین دو محور افزایش یافته است و بعداً، یک Bronco Sport، شهری تر، اما پایه فنی یکسانی ندارد (بدون شاسی استرینگرها که بر روی مشتقاتی از C2 تکیه دارند، همان فوکوس و کوگا).

دو دری که ما رانندگی می کنیم احتمالاً در بین آمریکایی ها بیشترین تأثیر را دارد. و چه تاثیری! دو دهه 50 به وقت استراحت برای ماهیگیری در نزدیکی ساحل نیوپورت، در جنوب لس آنجلس، با دیدن این برونکو قرمز رنگ که در پارکینگ می درخشد، در ابرها هستند و، مستقیم و بدون فیلتر، یکی از آنها نمی تواند در برابر اظهار نظر مقاومت کند: بالاخره فروخته شد... من می خواستم یکی را سفارش دهم، اما فروشنده حتی نمی داند چه زمانی این امکان پذیر خواهد بود...”.

شریک ماهیگیری به سرعت تلفن همراهش را بیرون میآورد تا چند عکس بگیرد تا راحتتر آن دیدار خاص را به خاطر بیاورد، در حالی که با تمسخر از زیر کلاه بیسبالش شلیک میکند: «اگر همین الان 100000 دلار به شما بدهم، میتوانم آن را داشته باشم؟ "

شور و شوق زیادی توسط یک جیپ جعبهای ایجاد میشود (این ویژگیهای یکپارچهسازی با سیستمعامل است که بلافاصله آن را به جدش متصل میکند و به تعویق افتادن پی در پی راهاندازی آن فقط انتظار را دردناکتر میکند) و لبخندها در هر شهری، از سن دیگو تا پالم اسپرینگز، ظاهر میشوند. تایید استقبال مشتاقانه از این خودرو، با بیش از 125000 سفارش در حال حاضر تقریباً تولید موجود برای اولین سال زندگی در رستاخیز این برانکو را خسته کرده است.

جیپ رانگلر به عنوان تنها رقیب

به کنار احساسات، حتی شرط بندی روی یک بخش 4×4 خالص، سخت و نسبتاً مقرون به صرفه نیز منطقی است. در ایالات متحده، می توان آن را از معادل 26000 یورو خریداری کرد و می تواند در نسخه های برتر به دو برابر این ارزش برسد، زیرا رقبای قدیمی مانند مرسدس بنز کلاس G، تویوتا لندکروزر و لندرور دیفندر دچار انحراف شده اند. اصلاحها (و قیمتهایی که مطابقت دارند)، تنها دشمن عمومی شما باقی میماند. 1، جیپ رانگلر، نوه Willys باستان، برای مبارزه برای همان زمین. امروز مانند دهه 60.

در این نسخه دو در، میتوان سقف سخت را شکافت و درها را جدا کرد، فقط با یک نفر کوپلینگهای داخل آن را آزاد میکند (در حال حاضر قرار دادن آن به کار بیشتر و کمی تمرین نیاز دارد، حتی برای اینکه نقاشی خراشیده نشود).

چهار در دارای کاپوت استاندارد برزنتی و آپشن هارد تاپ با چهار بخش قابل جابجایی است و دو بدنه میتوانند پانلهای درب (بدون قاب) را در صندوق عقب، داخل کیف خود ذخیره کنند تا آسیبی نبینند.

به این ترتیب، کابین (برای چهار نفر در بدنه کوتاه یا پنج نفر در بدنه بلند) بسیار مطبوع و روشن می شود و در تماس مستقیم با عناصر به سفر دعوت می شود، به خصوص که هیچ میله ای در مرکز سقف وجود ندارد.

یکی دیگر از جنبههای مثبت، دربها بسیار بزرگ هستند، که باعث میشود سوار و برخاستن از دو صندلی عقب آسان شود (که به خوبی برای دو بزرگسال مناسب است، به لطف فاصله بین دو محور 2.55 متر، هنوز هم 40 سانتیمتر کمتر از چهار درگاه Bronco de). .

خالص و سخت… همچنین در داخل

داشبورد بسیار عمودی و یکپارچه است و مانند یک دیوار در مقابل سرنشینان جلویی به نظر می رسد، اما همچنین به طور مستقیم به گذشته Bronco پل می زند.

پلاستیکها کاملاً سفت و سخت هستند، که معمولاً این سازهها را برای ایجاد صداهای انگلی در طول سالها نفوذپذیر میکند، بهویژه در وسایل نقلیهای که باید جادههای همهجانبه را در بر گیرند. نکته مثبت این است که تمیز کردن آنها راحت تر است، زیرا اگر کفی قابل شستشو با سوراخ هایی برای تخلیه آب انتخاب کنید، کف ماشین می تواند چنین باشد.

ابزار دقیق به طور کلی خوشایند است، با دو نقطه ضعف: سرعت سنج دیجیتال به خوبی خوانده نمی شود و حالت رانندگی انتخاب شده دارای یک نشانه کوچک و ضعیف است.

این انتخاب از طریق فرمان چرخشی GOAT انجام می شود که با توجه به اینکه به خوبی لاستیکی شده است، باید منطق عملیاتی ساده تری داشته باشد: یک بار برای هر طرف بچرخید و از هر یک از هفت حالت رانندگی در نسخه های "جدی" 4×4 عبور کنید.

در کنار، کنترلهای شیشههای برقی و آینههای بیرونی را میبینیم، بهجای اینکه روی درها قرار داشته باشند، همانطور که در فورد عادی است، فقط به این دلیل که وقتی درها برداشته میشوند هیچ فایدهای ندارند. کمربند ایمنی باید قابل تنظیم ارتفاع باشد.

صفحه نمایش لمسی مرکزی اطلاعات-سرگرمی به صورت استاندارد 8 اینچی یا به صورت اختیاری 12 اینچی است و دارای عملکردهای گسترده ای است (علاوه بر یک قفسه گسترده در پایین برای پشتیبانی از مچ دست کاربر هنگام حرکت بین منوها)، و حتی می تواند تصاویر 360 درجه را در اطراف خودرو نمایش دهد.

در نهایت، تمام کنترلهای مربوط به رانندگی خارج از جاده (قفل دیفرانسیل، نوار ضد رول، کنترل کشش، کمک مسیر...) در یک نوار افقی در بالاترین قسمت داشبورد قرار گرفتهاند که قرارگیری راحتتر داشبورد است. از جیپ رانگلر، جایی که آنها در هواپیمای پایین تر هستند.

شایستگی پویا تایید شد

هیچ چیز بهتر از ترکیبی از شهر، جاده و آفرود برای درک پویایی فورد برانکوی جدید نیست. و نتیجه نهایی بسیار مثبت است، با این یا آن جنبه قابل بهبود.

قبل از ترک منطقه شهری، باید به "نشانگرها" در انتهای بدنه (که برای مثال می توان از قایق رانی در کنار دریاچه استفاده کرد) و همچنین دوربین دید 360 درجه برای جلوگیری از آسیب رساندن به بدنه، ارزش قائل شد. بدنه در نواحی تنگتر، زیرا Bronco کاملاً پهن است.

موقعیت رانندگی بالا، صندلیها با پشتیبانی جانبی (دستگیرههایی وجود دارد تا مسافران در مسیرهای TT زیاد حرکت نکنند)، نمای باز به سمت جلو و پهلوها - کمی کمتر به سمت عقب، مگر اینکه ما در حالت کابریولت - به احساس پشت فرمان کمک می کند.

هنگام رانندگی بدون در، همه چیز سرگرمکنندهتر میشود، تا جایی که بهای آن را میپذیرید که درها قاب ندارند: صدای آیرودینامیکی بیشتری در بزرگراه وجود دارد.

سپس، این موتور V6 دارای یک "شات" بسیار چشمگیر است و برای اولین بار در این واحد 2.7 لیتری، فورد موفق به تولید آکوستیک توبا (به جای کلارینت) شد، همانطور که شایسته موتوری با این کالیبر است.

یک تجربه کوتاه با 4 سیلندر 2.3 لیتری نشان داد که با گیربکس هفت سرعته دستی، تجربه 4×4 پیچیده تر است، زیرا واکنش دریچه گاز گاهی اوقات مردد است، چیزی که فقط پیچیده است.

با گیربکس 10 سرعته اتوماتیک 2.7 V6، ما احساس آزادی بیشتری برای تمرکز روی مسیر می کنیم، اگرچه از نظر نحوه کیک داون (کاهش چند دنده در پاسخ به دریچه گاز کامل) یا نحوه تعویض دنده در سرعت های بالاتر بسیار عالی نیست.

و دکمههای «+» و «-» در کنار دستهی انتخابگر گیربکس قانعکننده نبودند (حتی بیشتر از این که کند هستند): بسیار بصریتر و سرگرمکنندهتر است که تعویض دندههای دستی با پدالهای پشت فرمان انجام شود. .

در نتیجه استفاده از سیستم تعلیق جلو پیچیدهتر، پایداری جهتگیری واقعاً خوب است، همچنین راحتی و دقت واکنش فرمان به دستورالعملهایی که از بازوهای راننده منتقل میشود.

البته فورد برونکو هنوز در پیچها حرکت بدنهی جانبی بیشتری نسبت به خودروهای کوتاهتر دارد، اما شاسی را باید در آسفالت کاملاً شایسته دانست، حتی اگر معجزه نکند. اما بس که جاده کوهستانی پر از پیچ و خم، فقط برزخ برای رسیدن به بهشت نیست که مسیر 4×4 بدون روح، بلکه طبیعت بسیار برای بسیاری از علاقه مندان به آفرود هنوز معنی دارد.

مشخصات فنی

فورد برانکو 2.7 V6 اکوبوست
موتور
معماری	6 سیلندر در V
ظرفیت	2694 سانتی متر مکعب
توزیع	2 ac.c.c. 4 سوپاپ / سیلندر، 24 سوپاپ
غذا	جراحت مستقیم، توربوشارژر، اینترکولر
قدرت	335 اسب بخار
دودویی	563 نیوتن متر
جریان
کشش	روی 4 چرخ
جعبه دنده	10 سرعته اتوماتیک (مبدل گشتاور)؛ جعبه انتقال (کاهش کننده)
شاسی بلند
تعلیق	FR: ایستاده با بازوهای آلومینیومی "A"؛ TR: شفت صلب
ترمزها	FR: دیسک های تهویه شده؛ TR: دیسک ها
جهت / تعداد دور	کمک برق/ن.د.
ابعاد و قابلیت ها
Comp. x عرض x Alt.	4.412 m x 1.928 m x 1.827 m
بین محورها	2550 متر
تنه	N.D.
سپرده	64 لیتر
وزن	2037-2325 کیلوگرم
لاستیک ماشین	لاستیک های 285/70 R17 (35 اینچی)
قابلیت های خارج از جاده
زاویه	حمله: 35.5º (43.2º); حرکت: 29.8º (37.2º); شکمی: 21.1º (29.9º) مقادیر داخل پرانتز برای بسته Sasquatch
ترخیص کالا از گمرک زمینی	253 میلی متر (294 میلی متر) مقادیر داخل پرانتز برای بسته Sasquatch
توانایی فورد	850 میلی متر (بسته ساسکواچ)
اقساط، مصرف، انتشار
حداکثر سرعت، بیشینه سرعت	180 کیلومتر در ساعت
0-100 کیلومتر در ساعت	6.1 ثانیه
مصرف مخلوط	12.3 لیتر در 100 کیلومتر (EPA)
انتشار گاز CO2	287 گرم در کیلومتر (EPA)

نویسندگان: Joaquim Oliveira/Press-Inform