در طول بحران نفت بود که سیتروئن AX توسعه یافت و وارد بازار شد و این موضوع را در وزن و نگرانی آن در مورد مصرف سوخت نشان داد. این خودرو جایگزین سیتروئن ویزا شد و نقش مدل دسترسی به سری سیتروئن را بر عهده گرفت.
در ابتدا فقط در نسخه های سه در و با سه موتور بنزینی موجود بود. بعداً نسخههای اسپرت، پنج دری و حتی پیست روژ 4×4 عرضه میشوند.
یکی از ویژگی های آن جا بطری های 1.5 لیتری در جلو بود. علاوه بر این، فرمان یک دست را در نسخه اول، بعداً با سه بازو، و فضای داخلی ساده و اسپارتانه را فراموش نکرده ایم.
از سال 2016، Razão Automóvel بخشی از هیئت داوران خودروی سال بوده است.
مصرف سوخت خوب به لطف آیرودینامیک خوب (Cx 0.31) و وزن کم (640 کیلوگرم) امکان پذیر شد. موتورها نیز کمک کردند، به خصوص نسخه 1.0 (که بعداً ده نام گرفت) که با کمی بیش از 50 اسب بخار، انرژی زیادی به بدنه می داد. اینجا در Razão Automóvel مدلی است که از دست رفته است... دلایلش اینجاست.
همچنان در مورد نسخه ها صحبت می کنیم. سیتروئن AX در طول تولید خود، بین سالهای 1986 و 1998، نسخههای زیادی را دید که شامل موتورهای دیزلی و نسخههای تجاری دو سرنشینه بود.
علاوه بر این موارد، سیتروئن AX Sport و سیتروئن AX GTi را برجسته میکنیم. اولی منیفولدهای کوتاه تری برای به دست آوردن فضا در محفظه موتور، چرخ های مخصوص و اسپویلر عقب داشت. این یک بلوک 1.3 لیتری و 85 اسب بخار قدرت داشت - با وجود قدرت بسیار سریع بود. دومی، موتور 1.4 لیتری داشت و با ظاهری به همان اندازه اسپورت اما کمتر ساده به 100 اسب بخار قدرت میرسید. فضای داخلی اسپارتان همچنین در نسخه GTi و صندلیهای چرمی (در نسخه انحصاری) با کیفیت بهتری ظاهر میشود.
سیتروئن AX Sport
سادگی، راه حل های عملی، صرفه جویی در استفاده و مهندسی ساده و در عین حال کارآمد از جمله دلایلی بود که سیتروئن AX جایزه خودروی سال 1988 را به ارمغان آورد. امسال برنده SEAT Ibiza بود.