در اوایل دهه 1930، اکثر خودروهای تولید شده در آلمان، وسایل نقلیه لوکس بودند و قیمتهای آن برای اکثر مردم دور از دسترس بود. به همین دلیل، آدولف هیتلر - که خود یک علاقهمند به اتومبیل بود - تصمیم گرفت که زمان آن رسیده است که یک «ماشین مردمی» بسازد: یک وسیله نقلیه مقرونبهصرفه که میتواند 2 بزرگسال و 3 کودک را حمل کند و به سرعت 100 کیلومتر در ساعت برسد.
هنگامی که الزامات تعریف شد، هیتلر تصمیم گرفت پروژه را به فردیناند پورشه، که در آن زمان یک مهندس با سابقه اثبات شده در دنیای خودرو بود، واگذار کند. در سال 1934، قراردادی بین انجمن ملی صنعت خودرو آلمان و فردیناند پورشه برای توسعه فولکس واگن امضا شد که مردم آلمان را "روی چرخ" قرار می داد.
در آن زمان، هیتلر با هانس لدوینکا اتریشی، مدیر طراحی تاترا، یک خودروساز که اصالتا اهل چکسلواکی بود، رابطه داشت. رهبر آلمان که تسلیم مدل های این برند شده بود، لدوینکا را به فردیناند پورشه معرفی کرد و آن دو بارها و بارها درباره ایده ها بحث کردند.
فولکس واگن بیتل
در سال 1936، تاترا مدل T97 (تصویر زیر) را بر اساس نمونه اولیه V570 که در سال 1931 عرضه شد، با موتور 1.8 لیتری عقب با معماری بوکسر و ظاهری ساده، طراحی شده توسط ... هانس لدوینکا، روانه بازار کرد. دو سال بعد فولکس واگن مدل معروف بیتل را که توسط… فردیناند پورشه! با بسیاری از ویژگی های کلیدی T97، از طراحی گرفته تا مکانیک. با توجه به شباهت ها، تاترا از فولکس واگن شکایت کرد، اما با تهاجم آلمان به چکسلواکی، این روند باطل شد و تاترا مجبور شد تولید T97 را به پایان برساند.
پس از جنگ جهانی دوم، تاترا شکایتی را که علیه فولکس واگن به دلیل شکستن پتنت هایش مطرح شده بود، دوباره آغاز کرد. بدون جایگزینی عالی، برند آلمانی مجبور شد 3 میلیون مارک آلمان بپردازد، مبلغی که فولکس واگن را بدون منابع بزرگ برای توسعه Carocha رها کرد. بعداً خود فردیناند پورشه با اشاره به هانس لدوینکا اعتراف کرد که "گاهی اوقات از روی شانه خود نگاه می کرد و برخی اوقات همین کار را می کرد".
بقیه اش تاریخ است. فولکس واگن کاروچا در دهههای بعدی تبدیل به یک شیء مذهبی و یکی از پرفروشترین خودروهای تاریخ خواهد شد، با بیش از 21 میلیون دستگاه بین سالهای 1938 و 2003 تولید شد. جالب است، نه؟
Tatra V570:
