THE BMW i8 که تولید خود را در سال جاری به پایان رساند، اولین خودروی اسپرت هیبریدی پلاگین این برند آلمانی بود. اگر چیزهای زیادی در مورد i8 وجود داشت که مجذوب کننده بود و همچنان جذاب است - طراحی و ساخت، بالاتر از همه - پس انتقادات مکرری وجود داشت. 374 اسب بخار حداکثر قدرت ترکیبی همیشه چیزی را به جا می گذاشت.
نه اینکه i8 سریع نبود. اما اگر قرار بود دنیای جدیدی را از نظر دستیابی به عملکرد نشان دهد - در این مورد، ازدواج بین هیدروکربن ها و الکترون ها - همیشه نیاز به یک i8 با عملکرد بیشتر و/یا متمرکز بود که تا سطح 100٪ افزایش یابد. خودروهای اسپرت احتراقی مانند پورشه 911 یا آئودی R8.
این هرگز اتفاق نیفتاد، اما این بدان معنا نیست که در مورد آن بحثی نشده و یا حتی تلاشی برای توسعه آن نشده است. از آنجایی که عملاً با BMW i8 آشنا شدیم، مشخص شد که آلپینا در حال کار بر روی نسخه خاص خود از اسپورت عجیب و غریب است. و مطابق با سنت، آلپینا به i8 جهشی عظیم در عملکرد نسبت به i8 که قبلاً میشناختیم، میدهد.
به هر حال، چرا ما هرگز نتوانستیم یک Alpina i8 داشته باشیم؟
بالاخره جواب هایی داریم آندریاس بوونسیپن، مدیر اجرایی آلپینا، در مصاحبه ای با بلاگ بی ام و تایید می کند که بله، درست است که آنها i8 "خود" را توسعه دادند، اما وقتی آنها با مشکلات متعددی مواجه شدند، پروژه رها می شد.
مشترک شدن در خبرنامه ما
مشکلاتی که در نهایت همگی ناشی از تصمیم به تغییر مدل 1.5 لیتری سه سیلندر توربوشارژ مدل سری بود که 231 اسب بخار قدرت داشت، برای موتور چهار سیلندر توربوشارژ 2.0 لیتری بزرگتر و قدرتمندتر که امروز در BMW M135i پیدا می کنیم. اما در اینجا به جای 306 اسب بخار، حدود 350 اسب بخار را نقد کنید.
Bovensiepen ادعا می کند که با موتور چهار سیلندر، آلپینا i8 حداکثر قدرت ترکیبی 462 اسب بخار و حداکثر گشتاور ترکیبی 700 نیوتن متر را تولید می کند. ، یک جهش بیانی در قدرت، باینری و، ما می خواهیم باور کنیم، در عملکرد.
با این حال، با موتور بزرگتر و قوی تر، مشکلات خنک کننده اولیه به وجود آمد. برای حل آنها، آلپینا با نصب یک اینترکولر بزرگتر شروع به کار کرد، اما در نهایت مجبور شد دو اینترکولر دیگر را که روی گلگیرهای جلو قرار گرفته اند، اضافه کند تا روغن و گیربکس در دمای مناسب نگه دارند.
در مورد گیربکس، دیگر حتی بحث خنک کردن گیربکس شش سرعته اتوماتیک مدل استاندارد مطرح نبود. این قادر به تحمل نیروی اضافی موتور بزرگتر نبود، بنابراین آنها به گیربکس هشت سرعته اتوماتیک Aisin روی آوردند که امروزه با این موتور مرتبط است.
خوب، با بزرگتر بودن موتور و گیربکس، لازم بود یک قاب فرعی آلومینیومی در عقب برای پشتیبانی از آنها ایجاد شود، که باید قویتر از قاب موجود باشد - تغییرات لازم همچنان روی هم جمع میشد.
در قسمت جلو، برای از بین بردن کم فرمانی که مشخصه نگرش i8 بود، آلپینا تایرهایی را 50 میلی متر پهن تر از 195s باریکی که مدل سری به آن مجهز بود نصب کرد. در نتیجه، لازم بود که گلگیرهای جدید و بزرگتر برای جا دادن لاستیک گسترده تر ایجاد شود.
با همه اینها، موتور و گیربکس بزرگتر، اینترکولرهای بزرگتر و بیشتر، سایز زیر شاسی عقب، آلپینا i8 نیز حدود 100 کیلوگرم سنگین تر خواهد شد. هیچ چیز نگران کننده ای برای قاب فیبر کربنی i8 نیست، که به اندازه کافی سفت بود تا قدرت و وزن افزایش یافته را تحمل کند و نیازی به تقویت کننده نداشت. اما 100 کیلوگرم اضافه به این معنی بود که این آلپینا i8 باید از نظر ایمنی مجدداً گواهینامه می گرفت، به عبارت دیگر باید تست های تصادف پرهزینه را تکرار می کرد تا همولوگ شود.
اما به گفته آندریاس بوونسیپن، این تغییرات و هزینه های مرتبط دلیل اصلی کنار گذاشتن توسعه i8 او نبود.
دلیلی که پروژه را برای همیشه "کشت" کرد
دلیل اصلی اینکه آنها این پروژه را رها کردند، کالیبراسیون زنجیره سینماتیک پیچیده بود. BMW i8 دارای دو واحد قدرت است که از نظر فیزیکی مجزا هستند - یک موتور احتراقی محور عقب و یک موتور الکتریکی محور جلو را به حرکت در میآورد، بدون اینکه چیزی آنها را به هم متصل کند - اما آنها به طور هماهنگ با هم کار میکنند، گویی یکی هستند. و این فقط به لطف نرم افزاری امکان پذیر است که عملکرد دو واحد درایو را مدیریت می کند که به طور خاص برای "بایت" برای آنها بهینه شده است.
به عبارت دیگر، وقتی موتور احتراقی و گیربکس مربوطه را تغییر دادند، مدیریت و کالیبراسیون بهینه را از دست دادند. آنها باید آن را به طور کامل دوباره انجام دهند. و برای انجام این کار نه تنها باید زمان زیادی را صرف کنند، زیرا این کار بسیار دشوار است، بلکه انجام آن بسیار گران است.
در این مرحله بود که آندریاس بوونزیپن و تیمش حوله را روی زمین انداختند، زیرا به این نتیجه رسیدند که ارزش تلاش های انسانی و مالی برای ادامه پروژه برای برآورده کردن استانداردهای درخواستی معمول در آلپینا را ندارد. نمونه اولیه این Alpina i8 تا زمانی که کار کرد ساخته شد، اما در نهایت در ترکیب عملکرد دو واحد قدرت شکست خورد.
شاید پیچیدگی و هزینه های اضافی نیز به توجیه اینکه چرا هرگز i8 از BMW M و نه فقط از Alpina وجود نداشته است کمک کند.