چرا رنگ دود خارج شده از لاستیک ها در این دو حالت متفاوت است؟ شاید این سوالی است که هرگز به ذهن شما خطور نکرده است. ما باید اعتراف کنیم، نه به ما! اما اکنون که این سؤال "در هوا" است، پاسخ لازم است.
و پاسخ فوق العاده ساده است: در فرسودگی شغلی یا رانش، دود سفیدی که می بینیم دود نیست!
اگر سیگار نیست، چه؟
با در نظر گرفتن مثال فرسودگی - که شامل ثابت نگه داشتن وسیله نقلیه در حین "لغزش" چرخ های محرک است - لاستیک ها به دلیل اصطکاک ایجاد شده با سطح، به سرعت گرم می شوند.
اگر فرسودگی شغلی به اندازه کافی طولانی باشد، ما می توانیم به دمای نزدیک به 200 درجه سانتیگراد برسیم.
همانطور که می توانید تصور کنید، در این دماها، لاستیک به سرعت خراب می شود. سطح تایر شروع به ذوب شدن می کند و مواد شیمیایی و روغن هایی که آن را تشکیل می دهند تبخیر شده اند.
در تماس با هوا، مولکول های تبخیر شده به سرعت سرد و متراکم می شوند. در طول این فرآیند سرد شدن و تراکم است که آنها قابل مشاهده می شوند و به "دود" سفید (یا بیشتر سفید مایل به آبی) تبدیل می شوند. بنابراین آنچه ما می بینیم در واقع است بخار.
با استفاده از مواد شیمیایی مناسب، برخی از سازندگان لاستیک حتی میتوانند هنگام استفاده از لاستیکها برای اهداف بازیگوشتر، بخار رنگی ایجاد کنند. و این همچنین مسیر دود در هواپیماهای هوازی را توضیح می دهد، جایی که نفت سفید یا روغن سبک دیگری با سوخت مخلوط می شود، که بخار نیز می شود، خارج می شود، خنک می شود و متراکم می شود.
دود سیاهی که در هنگام سوختن لاستیک ها مشاهده می کنیم از دمای پایینی که در آن لاستیک ها پردازش می شوند ناشی می شود. عملاً یک احتراق غنی از نظر شیمیایی وجود دارد که دود سیاه و شعله نارنجی را که ما می شناسیم تولید می کند.
و شما آن را دارید. دود سفید در واقع دود نیست، بخار است!