من کار خواننده را ذخیره می کنم و بلافاصله جواب را می دهم. شرکت ها هنگام خرید خودرو به چیزهای زیادی فکر می کنند. بیشتر از مصرف کننده معمولی. اما آنها در مورد همه چیز در قالبی فکر می کنند و تصمیم می گیرند که جای چندانی برای شک باقی نمی گذارد. آنها به اعداد فکر می کنند.
البته من در مورد شرکت هایی صحبت می کنم که دارای حساب های سازمان یافته هستند. چهره تاجری را که شرکتی را برای خرید ماشین راه اندازی کرد را فراموش کنید. یا رئیسی که مرسدس بنز را وارد حساب شرکت می کند.
شرکت های سختگیر و سازمان یافته فقط به این دلیل که نیاز دارند خودرو می خرند. و برای آنها ماشین هزینه است. آنها موضوع خواسته نیستند. در مورد آن فکر کنید: آیا تا به حال دیده اید که یک شرکت با مدل های ناوگان خود با همان غرور ارتباط برقرار کند که با آن به همسایه خود می گوید که یک ماشین جدید خریده است؟
بنابراین بیایید ببینیم شرکت ها چه اعدادی را فکر می کنند:
مالیات: یک خودرو مشمول مالیات های زیادی است. و همچنین استفاده از آن مالیات بر وسایل نقلیه به خودی خود یک علم است. مالیات خودمختار که بر قیمت تمرکز دارد، امروزه آن را به یکی از معیارهای اصلی انتخاب خرید تبدیل کرده است. آنها همچنین مسائل حسابداری هستند که شما را در مورد اجاره یا اجاره مالی تصمیم می گیرند.
مقدار: شرکت ها یک به یک ماشین نمی خرند. زیاد خرید می کنند. مقدار قیمت است و شرکت ها تمام تلاش خود را می کنند تا تخفیف بگیرند. شرکتها همچنین سعی میکنند تا حد امکان کمتر خریدها را متمرکز کنند تا از صرفهجویی در مقیاس استفاده کنند.
یکنواختی: چرا ماشین ها همه با هم متفاوت هستند؟ همین خودروها درک بهتر ناوگان در پارکینگ و دریافت معاملات بهتر برای خدماتی مانند تعمیر و نگهداری یا لاستیک را ممکن میسازند. از طرفی توزیع وسایل نقلیه بین کارکنان عادلانه تر می شود.
زمان: شرکت ها برای همیشه ماشین نمی خواهند. آنها فقط می خواهند از آنها استفاده کنند تا زمانی که خرید جدید ارزان تر شود. دوره استفاده معمولاً بین 36 تا 60 ماه متفاوت است، بسته به اینکه اجاره یا اجاره باشد. قبل از دریافت خودرو، از قبل می دانند که چه زمانی باید آن را تحویل دهند.
مایل: به همین ترتیب، شرکتها پیشبینی میکنند که خودرو چند کیلومتر طی خواهد کرد. این امر به ویژه مهم است، زیرا بر قیمت درآمد وام تأثیر می گذارد.
مقدار باقی مانده: اتومبیل ها برای یک دوره معین "تخصیص" می شوند (به زمان مراجعه کنید). اما پس از آن همچنان ارزش دارند و وارد بازار دست دوم می شوند. شرکت ها فقط تا زمانی که در خودرو هستند هزینه پرداخت می کنند. آنچه باقی می ماند ارزش باقی مانده نامیده می شود. هرچه کوچکتر باشد، اجاره ماشین بالاتر است.
مصرف/CO2: یکی از بزرگترین هزینه ها می تواند سوخت باشد. شرکتها به دنبال مدلهایی با مصرف کمتر میگردند، به ویژه به این دلیل که این امر منجر به انتشار کمتر دیاکسید کربن میشود، که برای آن به دنبال تعهدات زیستمحیطی هستند. از آنجایی که دیزل از حساب های شرکت کسر می شود، خودروهای بنزینی به ندرت دنبال می شوند.
از نحوه خرید خودرو توسط شرکت ها چیزهای زیادی می توان آموخت. شروع با روشی که در آن هزینه ها با آن مواجه می شوند. این عقل سلیم است، اما هزینه ماشین فقط قیمت خرید نیست. این همه زمان هایی است که برای آن پول خرج می کنید.